مریم رجوی: اندیشه تابان فرانسواز اریتیه و نبرد او علیه الگوی سلطه‌جویی هم‌چنان فروزان خواهد ماند
فقدان او هم‌چنین مقاومت مردم ایران به‌ویژه زنان پیشتاز مجاهد خلق را از دوست و حامی والاقدری محروم ساخت که آن‌ها را ترغیب می‌کرد به‌راهی که طی کرده‌اند افتخار کنند و آن را با قدرت به‌رخ شکنجه‌گران‌شان بکشند. و به‌همه یادآوری می‌کرد که این مشروع است كه زنان از موقعیت برابر با مردان برخوردار باشند. اما نمی‌توان به این امر بدون جنگیدن و بدون مایه‌گذاری دست یافت.
از یاد نمی‌بریم که وقتی در فرانسه مماشات‌‌گران در معامله با استبداد مذهبی حاکم بر ایران به‌دفاتر شورای ملی مقاومت حمله‌ور شده و یک بی‌عدالتی آشکار نسبت به‌مقاومت ایران روا داشتند، خانم اریتیه با عضویت در كمیته «حقیقت و عدالت برای شورای ملی مقاومت ایران» به‌دفاع از مقاومت ایران برخاست.
و از یاد نمی‌بریم اعتراض و برانگیختگی او را علیه زد و بندهای دولت‌های وقت اروپا برای حفظ نام مجاهدین در لیست گروه‌هایی تروریستی؛ آن‌جا که «از همه فرانسویان» می‌خواست: «نپذیرند به‌نام آن‌ها چنین معامله‌یی صورت گیرد» و می‌پرسید: حق و قانون كجاست؟ عدالت و اخلاق كجاست؟
فرانسواز ارییته دیگر در میان ما نیست اما شعله‌های اندیشه ژرف او فروزان خواهد ماند و از یاد نمی‌بریم که گفت: برای انسان هیچگاه آزادی واقعی بدون برابری کامل بین دو جنس وجود نخواهد داشت و گفت: سختی راه نباید باعث انفعال ما بشود. … بلکه باید همگی، از مرد و زن، تلاش‌هایمان را متمركز كنیم تا روزی این الگوی سلطه‌جویی مردانه را كه از ابتدا روی نابرابری پایه‌ریزی‌شده در تمام جهان از بین ببریم.
