سخنرانی مریم رجوی در كنفرانس بین‌المللی در رابطه با ایران در پارلمان اروپا
برگزاری این كنفرانس، همزمان با شدیدترین حملات سیاسی و تبلیغی آخوندهای حاكم بر ایران علیه پارلمان اروپاست كه بن‌بست اساسی این رژیم و ناتوانی‌اش در همراهی با موازین بین‌المللی را منعكس می‌كند.
این حملات هیستریك و افسار گسیخته، در یك هفته گذشته علیه پارلمان اروپا به‌خاطر قطعنامه این پارلمان علیه نقض حقوق بشر در ایران، نشان می‌دهد كه حقوق بشر، پاشنه آشیل این رژیم است و جام زهر حقوق بشر برایش صدبار خطرناك تر از جام زهر اتمی است.
به‌همین خاطر همه باندهای رژیم، در اعدام و شكنجه و كشتار، وحدت نظر و وحدت منافع دارند. ۱۰ ماه پس از انتخابات نمایشی ریاست جمهوری و پنج ماه پس از توافقنامه اتمی ژنو، تحولات و روندهای طی شده در این مدت، به‌روشنی نشان می‌دهد كه:
۱ ـ نمایش اعتدال آخوند روحانی شكست خورده است. شمار بی‌سابقه اعدام‌ها و حمله‌ها و قتل‌عام‌های وحشیانه علیه مجاهدان آزادی در اشرف و لیبرتی، اثبات كرد كه این رژیم، كمترین ظرفیتی برای انعطاف و میانه‌روی ندارد.
۲ ـ با استفاده از رویكرد به غایت ضعیف دولتهای غرب، آخوندها هم برای شل‌كردن تحریم‌ها تلاش می‌كنند، و هم با وقت‌كشی و فریبكاری، به پروژه‌های اتمی خود ادامه می‌دهند.
ممانعت از دسترسی آن‌ها به بمب هسته‌یی فقط یك راه دارد؛ آن هم برچیدن كامل سایت‌های اتمی در ایران است.
۳ ـ مماشات دولتهای غرب با دیكتاتوری مذهبی ایران، هر روز به مردم ایران و تمام جهان لطمه می‌زند.
ما از جامعه جهانی می‌خواهیم هرگونه رابطه و مراوده خود با این رژیم را به لغو اعدام‌ها و بهبود حقوق بشر منوط كند.
۴ ـ راه حل مسآله ایران، تغییر رژیم است. ایستادن در كنار مردم و مقاومت ایران و به‌رسمیت شناختن حق آنان برای تغییر رژیم، و تأمین حفاظت مجاهدان آزادی در لیبرتی، هم خواست مردم ایران و هم نیاز جامعه جهانی و لازمه حفاظت از صلح و آرامش در منطقه و جهان است.
نمایندگان محترم!
ما در برابر یك رژیم بیرحم، قیام كرده‌ایم كه بزرگترین تهدید جامعه بشری و دستاوردها و پیشرفت‌های آن است. متاسفانه دولتهای غربی در چارچوب سیاست مماشات و به‌خاطر منافع اقتصادی، در این رویارویی در طرف رژیم ایران قرار گرفته‌اند.
اما درست به‌عكس، اعضای پارلمان اروپا، با ایستادن در كنار مردم و مقاومت ایران، در تلاششان برای تغییر، وجدان مردم اروپا را بازتاب كرده‌اند. قطعنامه سوم آوریل پارلمان اروپا و تأكیدات آن علیه نقض حقوق بشر در ایران، تازه‌ترین نمونه این تلاش‌ها توسط پارلمان اروپاست. خشم شدید آخوندهای حاكم بر ایران از این قطعنامه، اهمیت و تأثیر آن را تأیید می‌كند.
آن‌ها در مجلس ارتجاعی خود یك طرح دو فوریتی علیه قطعنامه اخیر پارلمان اروپا آماده كردند. همین واكنش گواهی می‌كند كه ملاها ذره‌یی توانایی میانه‌روی و تغییر ندارند. آن‌ها جز با اعدام و شكنجه و جنگ‌افروزی و تروریسم در منطقه، نمی‌توانند رژیمشان را حفظ كنند. البته در مقابل، مردم ایران این ابتكار عمل پارلمان اروپا را تحسین می‌كنند.
ابتكار عمل‌های قبلی پارلمان اروپا نیز در همین راستاست. زمانی كه سازمان مجاهدین خلق ایران به ناعادلانه‌ترین وجه در لیست‌های تروریستی آمریكا، انگلستان و اتحادیه اروپا قرار داشت، و یا زمانی كه قرارگاه‌های مجاهدین در عراق، توسط نیروهای آمریكایی و انگلیسی، بیرحمانه بمباران شدند، نمایندگان پارلمان اروپا شجاعانه به حمایت از مجاهدین و مقاومت مشروع ایران علیه ملایان برخاستند. نمایندگان این پارلمان، اولین كسانی بودند كه پس از جنگ، در هیأت‌های پیدرپی به اشرف رفتند.
بدون تردید كارزار شجاعانه نمایندگان این پارلمان، در دفاع از اعضای مجاهدین در اشرف و لیبرتی، نقش بسیار مهم و بازدارنده‌یی در مقابل رژیم ایران و دولت دست‌نشانده عراق، برای جنایات بیشتر داشته است.
طی این سال‌ها، اگرچه اشرف و لیبرتی هدف قتل عام‌ها و حملات پیدرپی قرار گرفت و دیروز سومین سالروز قتل عام اشرفی‌ها در ۱۹فروردین ۱۳۹۰ بود، اما در مقابل، شما نمایندگان این پارلمان، با تصویب قطعنامه‌های متعدد و با سخنرانی‌ها و سؤالات مستمرتان از مقامات اتحادیه اروپا، یك چتر حفاظتی- سیاسی برای اشرفی‌ها فراهم كردید.
دوستان عزیز!
۱۰ ماه پیش كه رئیس‌جمهور جدید رژیم ولایت فقیه بر سر كار آمد، مقاومت ایران، ادعای میانه‌روی از جانب وی را قویاً رد كرد.
در همان زمان، شما به درستی به‌دعاوی میانه‌روی روحانی اعتنا نكردید و با افشای این توهم و با مواضع قاطع، اجازه ندادید اصحاب مماشات، به رژیم وحشی حاكم بر ایران مشروعیت بدهند.
و پارلمان اروپا در قطعنامه‌اش تآكید می‌كند: «در ایران انتخابات ریاست جمهوری با در نظر گرفتن استانداردهای دموكراتیک و ارزش‌های اتحادیه اروپا برگزار نشده است».
متاسفانه، دولتهای غرب در مقابل این همه اعدام و سركوب و در قبال نقش مستقیم رژیم در حمام خونی كه در عراق و سوریه جاری است، بی‌عملی پیشه كرده‌اند. اما برخلاف سیاست این دولت‌ها، مواضع قاطع و روشن شما در مقابل فاشیسم دینی حاكم بر ایران و نقض وحشیانه حقوق بشر، همواره یك عامل بازدارنده در مقابل همكاری بیشتر دولتهای غربی با جلادان حاكم بر ایران بوده است.
مردم ایران خواهان یك سیاست قاطعانه علیه فاشیسم دینی حاكم بر ایرانند. آن‌ها خواهان محاكمه سران رژیم در دادگاه‌های بین‌المللی به جرم جنایت علیه بشریت هستند و نه فشردن دست‌های ملایان.
رژیم آخوندی و لابی‌های آن‌ها در خارج كشور، یك تور دیپلوماتیك طراحی كرده‌اند تا از هر كشور اروپایی كه ممكن باشد، مقام‌های دولتی و نمایندگان شركتذهای تجاری و پارلمانترها به ایران سفر كنند تا آخوندهای حاكم بتوانند رسوایی ادعاهای خود را بپوشانند و جنایات خود را مشروعیت ببخشند. جای تأسف است كه مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و برخی وزیران خارجه در این دام افتادند.
و خوشحالیم كه جز معدودی از افراد، اكثریت نمایندگان پارلمان اروپا از این سفرها فاصله گرفته‌اند.
این سفرها ملاها را برای بی‌اثر كردن توافقنامه اتمی ژنو نیز جری می‌كند. كما این كه در دو ماه اخیر، خامنه‌ای فعالانه در حال شكل دادن سیاستی رودرروی این توافقنامه است. ملاها سست شدن تحریم‌ها را به دست آورده‌اند. اما توقف برنامه بمب‌سازی اتمی را تعلیق به محال كرده‌اند.
دولتهای غرب باید بر اوراق كردن سایت‌های اتمی و توقف غنی‌سازی اورانیوم، پافشاری كنند. من هشدار می‌دهم كه هر گونه امتیاز و سازش از جانب دولتهای غرب، ملاها را به بمب می‌رساند.
هم‌چنین از جانب مردم و مقاومت ایران تأكید می‌كنم كه دولتهای غرب نباید حقوق بشر و آزادی و مقاومت ایران را قربانی مذاكرات و روابط خود با فاشیسم مذهبی حاكم بر ایران كنند. آن‌ها باید از قطعنامه سوم آوریل پارلمان اروپا پیروی كنند كه گفته است: «موضوع حقوق بشر در ایران بخشی از چارچوب سیاست آینده و روابط دوجانبه اتحادیه اروپا و رژیم ایران است».
باید تأكید كنم كه رژیم عمیقاً دچار بی‌ثباتی و تزلزل شده است. شكاف بزرگی كه در نمایش انتخابات سال گذشته، در رأس حكومت بروز كرد، در حال گسترش است. ضعف و ناتوانی ملاها در قبال بحران سیاسی و اقتصادی رژیمشان، به‌حدی رسید كه به توافقنامه ژنو تن دادند كه به نوبه خود، بحران‌های درونی حكومت را شدت بخشید. و باندهای رژیم در عراق دچار تفرقه‌های عمیق شده‌‌اند.
آخوندها نگران آن هستند كه تزلزل رژیمشان شرایط فوران قیام‌ها را فراهم كند. بنابراین آن‌ها سركوب و تعداد اعدام‌ها را به‌نحو بی‌سابقه‌یی افزایش داده‌اند. و این چیزی است كه شما در قطعنامه سوم آوریل، به شدت علیه آن موضع گرفتید.
همزمان، ملاها از طریق دولت دست نشانده‌شان در عراق، به قتل عام در اشرف و موشكباران لیبرتی دست زدند، محاصره دارویی و غذایی لیبرتی را تشدید كردند و آشكارا برای استرداد مجاهدان آزادی، زمینه‌چینی كردند.
آخوندها، مجاهدان آزادی را تهدید موجودیت خود می‌دانند. بنابراین كمپ لیبرتی، مهمترین هدف حملات آن‌هاست. سكوت و بی‌عملی آمریكا، اتحادیه اروپا و ملل متحد، دست رژیم و مزدورانش در عراق را در ارتكاب این جنایت‌ها، باز گذاشته است.
از شما تقاضا می‌كنم كه از اتحادیه اروپا بخواهید كه از اهرم‌های خود برای این هدف‌ها استفاده كند: آزادی ۷گروگان اشرفی، انتقال فوری اعضای مجاهدین از لیبرتی به كشورهای اروپایی و آمریكا، تأمین تجهیزات مبرم امنیتی در لیبرتی، استقرار ناظران ملل متحد همراه با یك تیم كلاه آبی در لیبرتی، تا زمانی كه مجاهدان در لیبرتی هستند، ارجاع پرونده قتل عام ۱۰ شهریور در اشرف، از سوی شورای امنیت ملل متحد به دادگاه جنایی بین‌المللی، برای انجام تحقیقات، و اجازه فروش اموال ساكنان اشرف توسط نماینده قانونی آن‌ها.
این خواستها در بیانیه‌ها و موضعگیری‌های شما بارها مورد تأكید قرار گرفته و خواست مقاومان و آزادیخواهان ایران است.
دوستان عزیز!
اجازه بدهید در این جا از مبارزات شجاعانه نمایندگان عالی‌قدری كه به حمایت از اشرفی‌ها و دفاع از آزادی و دموكراسی در ایران برخاستند، تقدیر كنم. از دكتر آلخو ویدال كوادراس كه این مبارزه را با شایستگی رهبری كرده است، هم‌چنین آقایان استرون استیونسون كه صدای اشرفی‌ها در پارلمان اروپا بود و آقای جیمز هیگینز، استفان هیوز، تونه كلام و خانم ادیت بائر، و سایر اعضای برجسته پارلمان اروپا.
من به روشنی می‌دانم كه شما در مقابله با سیاست مماشات، ریسك بسیاری كرده‌اید. شما رویكرد جدیدی كه در دنیای سیاست نادر است، از خود نشان داده‌اید. شما در این راه حق، از خودگذشتگی بسیار كرده‌اید.
تردیدی ندارم كه نام نیكتان در تاریخ دوستی مردم ایران و ملت‌های اروپا برای همیشه الهام‌بخش خواهد بود.
دوستان عزیز!
سه سال قبل در روز ۱۹فروردین، مجاهدان اشرف، مورد یك حمله سبعانه قرار گرفتند. ۳۶ تن به شهادت رسیدند و صدها تن مجروح شدند. اما هنوز نه مسئولان جنایت در مقابل عدالت قرار گرفته‌اند و نه هیچ تحقیقات مستقلی در این مورد صورت گرفته است. در فقدان چنین تحقیقات و مواخذه‌یی، حملات به اشرف و لیبرتی و خونریزی‌های بیشتر مستمراً ادامه داشته است.
اما سیاست مماشات، به‌رغم خواست مقاومت ایران برای تحقیقات در مورد این جنایات، مانع انجام این كار شده است. و مجاهدان لیبرتی همچنان در معرض خطر حملات بیشتر قرار دارند. كه جامعه جهانی باید به فوریت به آن بپردازد.
از همه شما متشكرم.
- برچسب‌ها:اروپا, پارلمان اروپا
