گرامیداشت یاد ویکتور گلوتا، دوست و حامی بزرگ مقاومت

مریم رجوی سبد گلی به یاد آقای گلوتا تقدیم کرد و طی سخنانی به تقدیر از این دوست وفادار و حامی بزرگ مقاومت پرداخت.
وی گفت:
ازدست دادن آقای گلوتا که برادری بزرگوار برای ما بود، غم‌انگیز است. اما احساسی که در این لحظه قلب‌های همه ما فرا گرفته‌، فقط اندوه و غصه نیست؛ بلکه هم‌چنین احترام و تکریم نسبت به انسانیت اوست.
او برای ما تجلی بخش خوبی‌ها بود. او نمی‌توانست در برابر بی‌عدالتی بی‌تفاوت بماند و علیه یورش ۱۷ ژوئن سال ۲۰۰۳ برشورید. او نمی‌توانست بپذیرد که دولتمردان در برابر فاشیسم مذهبی سر خم کنند.
هنگامی که از آقای گلوتا و انسان‌هایی مانند او به‌عنوان حامیان مقاومت ایران نام‌ می‌بریم، این کلمه به‌تنهایی شاید ‌نقش و ارزش کار آن‌ها را بیان نکند.
باید اوضاعی را به‌یاد بیاوریم که در همین فرانسه دولت مماشات‌گر وقت، براساس خواست رژیم آخوندی و پیرو زد و بند رسوایی که بعداً خبرنگاران فرانسه جزئیات آن را افشا کردند، بر سر این مقاومت ریختند. آمده بودند که به‌قول خودشان این جنبش را متلاشی کنند. چه مارک‌ها و اتهام‌های شنیعی که بر اساس سفارش ملاها نثار این مقاومت نکردند.
انسان‌هایی مثل ویکتور گلوتا در کوران چنان دشواری از هجوم و شیطانسازی علیه مقاومت مردم ایران، علیه فاشیسم مذهبی ملایان به ندای وجدانی و انسانی خود پاسخ گفتند و آن‌ها بدون هیچ چشمداشتی به‌یاری و همبستگی آمدند و قبل از هر چیز ارزش‌های جاودان انسانی را اثبات کردند.
انگار که خدا می‌خواست لطفش را این‌طور به‌ما نشان دهد و بگوید که وقتی بدان و نامردمان برسرتان ریخته‌اند، بالاترین قدرت را در صفا و صمیمیت کسانی مانند ویکتور گلوتا بیابید. فرزندان مردمی که چند دهه پیشتر در مقاومت ضد فاشیستی فرانسه، یا جنبش ضد فاشیستی ایتالیا، بهای آزادی امروز ما را پرداخته بودند.
بله او، زیبایی انسان بودن و مقاومت کردن و توان بی‌کران نثار کردن را اثبات کرد و رستگار شد.
به او درود می‌فرستیم و برای شادی روحش دعا می‌کنیم که حالا با اشرفی‌های به خاک افتاده برای آزادی محشور شده است.