مريم رجوی: فاجعه بی آبی نتيجه عملكردهای ضد ملی و چپاولگرانه آخوندها و پاسداران است

مریم رجوی، فاجعه بی‌آبی در ایران را نتیجه سیاست‌های ضد ملی رژیم آخوندی و چپاولگری، سودجویی و فساد بی‌حد و حصر سردمداران این رژیم و سپاه پاسداران و به‌هدر دادن سرمایه‌های كشور در پروژه‌های اتمی و صدور تروریسم و بنیادگرایی توصیف كرد. وی تاكید نمود: اولین قدم برای نجات كشور از بحرانی كه در تاریخ ایران بی‌سابقه است، سرنگونی فاشیسم دینی و استقرار دموكراسی و حاكمیت مردم است.

برای حل این بحران علاوه بر بسیج همه امكانات اقتصادی و صنعتی باید پروژه‌های ضد ملی اتمی و صدور تروریسم و بنیادگرایی تعطیل شود و هزینه‌های كلان آن‌ها به بازسازی و احیای منابع آبی اختصاص یابد. اما رژیم آخوندی كه تنها ارمغانش برای مردم ایران فقر، مرگ و نابودی سرمایه‌های ملی است تا بر سر كار است، به سیاست‌های مخرب خود ادامه می‌دهد و فاجعه بی‌آبی فراگیرتر و عمیق‌تر می‌شود.

سران رژیم پس از سال‌ها سرپوش گذاشتن بر بحران بی‌آبی در ماه‌های اخیر كه این بحران اكثر استان‌ها و شهرهای ایران را فراگرفته است، ناگزیر به گوشه‌هایی از آن اعتراف می‌كنند. آن‌ها در عین حال علت واقعی را پنهان نموده و تلاش می‌كنند این وضعیت را به عوامل طبیعی نسبت داده یا با عبارات چند پهلو از قبیل برداشت‌های بی‌رویه و بهره‌برداری بسیار زیاد از منابع، تقصیر را به گردن مردم بیندازند یا حداكثر به سوء مدیریت مقامات قبلی رژیم منوط كنند.
عیسی كلانتری، مشاور روحانی و دبیركل خانه كشاورز رژیم چند روز پیش اذعان كرد: «آب یك عنصر طبیعی تجدید پذیر تلقی می‌شود اما در ایران به‌دلیل برداشت‌های بسیار زیاد دیگر عنصر تجدیدپذیر نیست». وی گفت «ما حدودا ۱۰۰ میلیارد متر مکعب آب تجدید‌پذیر در کشور داریم باید از این میزان۴۰ میلیارد‌متر مکعب آب برداشت کنیم و حق برداشت بیشتر را نداریم، درحالی که ما امروز حدود ۹۶درصد برداشت می‌کنیم که یک فاجعه است… به‌دلیل برداشت‌های بیرویه از منابع طبیعی و آب، کشور … اکثر تالاب‌ها که منابع بسیار مهم زیست محیطی کشور بوده‌اند در این سال‌ها از بین رفته و خشک شده‌اند» (خبرگزاری حكومتی ایرنا- ۱۸‌شهریور ۱۳۹۴).
او در روز ۷اردیبهشت۹۴ نیز گفته بود: «با بهره‌برداری از ۹۷درصد آب‌های سطحی عملا تمام رودخانه‌ها» خشك و «دیگر آبی در طبیعت باقی نمانده است» و «در آینده نه‌چندان دور حدود ۷۰درصد جمعیت باید از کشور مهاجرت کنند».
حمید چیت چیان، وزیر نیروی رژیم، در روز ۲۵مرداد۱۳۹۴ گفت: «سال به سال وضع آب بدتر می‌شود و اگر چاره‌جویی نشود كشاورزان شغل خود را از دست داده، حاشیه نشینی بیشتر شده و از همه مهم‌تر امنیت غذایی به خطر می‌افتد… تنها ۷‌هزار هكتار از باغ‌های پسته خشك و تالاب‌های ارومیه، بختگان، گاوخونی و هامون خشك شده است». (روزنامه حكومتی جهان صنعت). وی سال قبل گفته بود: «در ایران ۶۰۹ دشت وجود دارد. ۲۹۶ دشت دارای بیلان منفی برداشت آب است و به نوعی می‌توان گفت ۲۹۶ دریاچه مانند ارومیه در حال خشک شدن هستند» ( تسنیم خبرگزاری نیروی قدس- ۲۸‌شهریور۱۳۹۳).
محمود حجتی، وزیر كشاورزی رژیم، گفت: «۲ سال پیش ۸‌۰هزار هكتار از اراضی گلستان به زیر كشت برنج می‌رفت سال گذشته به ۵۰هزار و در سال جاری به ۲۸‌هزار هكتار كاهش یافت» (جهان صنعت ۲۵مرداد۱۳۹۴).
اسماعیل نجار، معاون وزیر کشور و رئیس سازمان مدیریت بحران، گفت: «۵۲۰ شهر با بحران کمبود آب آشامیدنی مواجهند» (سایت حكومتی تابناك- ۱۵‌اردیبهشت‌۱۳۹۴)  چند هفته بعد ستار محمودی، قائم مقام وزیر نیرو، گفت سال گذشته ۵۱۷ شهر دارای تنش آبی بودند. سال جاری ۱۰ شهر اضافه شده است. سنندج، بندرعباس، کرمان، اصفهان و شرق تهران شرایط حادتری دارند (خبرگزاری فارس متعلق به سپاه پاسداران- ۲۳‌خرداد۱۳۹۴).
بی آبی حتی مناطق پر آب كشور مانند مازندران را در برگرفته است. خبرگزاری حكومتی ایرنا در روز ۱۳تیر۱۳۹۴ نوشت: «كلاردشت در غرب مازندران، شهرستانی كه از چشمه سارهای جوشان و نیز رودخانه پرآبی ‌نظیر سردآبرود برخوردار است، این روزها با كمبود شدید آب آشامیدنی دست به گریبان است».
جواد هروی، عضو مجلس رژیم، گفت بحران آب مرزهای شرقی از جمله دویست روستای سیستان و بلوچستان را خالی از سکنه كرده است و تا پنج سال آینده هیچ ‌کس برای زندگی در مناطق شرقی کشور باقی نخواهد ماند» (۸ٰمهر۱۳۹۳).   
غلامرضا منوچهری، مشاور وزیر نیرو، گفت: «خشکسالی و تغییر اقلیم فقط ۱۰درصد در بحران کم آبی نقش دارد و ‌۹۰درصد به علت مصرف زیاد، افزایش جمعیت و فعالیت گسترده صنعت است. مصرف آب در ایران ‌دو برابر مصرف در جهان و از خط قرمز عبور کرده است» ( ایرنا- ۶مهر۱۳۹۳).
یكی از دلایل عمده این وضعیت سد سازی‌های بیرویه در سه دهه گذشته است. هم اكنون در ایران بیش از ۵۵۰ سد وجود دارد كه بیش از ۵۰۰ سد در دوران رژیم آخوندی بدون ارزیابی فنی و به‌طور عمده توسط سپاه پاسداران و ۳۰۰ شركت وابسته به آن ساخته شده است و از منابع عمده چپاول سردمداران رژیم است.
این سدها درصد بسیار كمی از اراضی كشاورزی را آبیاری می كند و درصد بسیار كمتری از برق كشور را تأمین می كنند، اما در عوض باعث شده اكثر رودخانه ها خشك، بسیاری از زمین‌های كشاورزی اطراف رودخانه‌ها نابود و بخش زیادی از روستاییان بی‌خانمان و ناگزیر روانه حاشیه شهرها شوند. بسیاری از سدها با هدف آبرسانی به صنایع تسلیحاتی یا مراكز اتمی ساخته شده است و هدف برخی از آن‌ها آبیاری زمین‌ها و باغات غصب شده توسط پاسداران و ارگان‌های حكومتی است كه به بهای نابودی منابع طبیعی و از هستی انداختن بخش‌های وسیعی از مردم تمام شده است.
سد گتوند، یكی از بزرگ‌ترین سدهایی كه توسط رژیم ساخته شده و پاسدار احمدی نژاد آن را افتتاح كرد یك نمونه فاجعه بار است كه صدها هزار هكتار از زمین‌های كشاورزی خوزستان را به شوره زار تبدیل كرده یا غیر قابل استفاده نموده است و دریاچه پشت سد به مخزن عظیم آب شور تبدیل شده و به محیط زیست آسیب جدی می رساند.
در كنار سد سازی و منحرف كردن نهرها و رودخانه ها حفر بی‌رویه چاه‌های عمیق توسط ارگان‌های حكومتی، باعث پایین رفتن سفره های زیر زمینی آب شده و در برخی مناطق دسترسی به آب را تقریباً غیر ممكن كرده است.
ایجاد تأسیسات اتمی كه آب زیادی مصرف می كنند در مناطقی مانند قم و نطنز و اصفهان كه از مناطق كم آب هستند، باعث تشدید بحران آب در این مناطق شده است. یكی از دلایل خشك شدن زاینده رود تمركز صنایع نظامی در استان اصفهان و منحرف كردن آب این رودخانه برای مصرف این صنایع است. به‌طور متقابل، كمبود آب صنایع حیاتی را تحت تأثیر قرار داده است. به گفته ناصر موسوی، عضو مجلس رژیم، بی‌آبی صنعت فولاد در اصفهان را دچار رکود كرده و با ۴۰درصد ظرفیت کار می‌کند (خبرگزاری خانه ملت- ۲۱شهریور۱۳۹۳).
سدسازی و منحرف كردن رودخانه‌ها به‌خاطر اهداف نظامی و حكومتی بسیاری از تالاب‌ها و دریاچه‌ها مانند ارومیه، هامون و بختگان را خشك كرده كه معیشت مردم این مناطق و وضعیت محیط زیست را به وضعیتی فاجعه بار دچار ساخته است.
به گفته مسئول پارك ملی بختگان «خشک شدن دریاچه۱۲۰ هزار هکتاری بختگان، سبب ایجاد توفان‌های نمکی و ایجاد بیماری‌های مختلف برای مردم» و باعث «شوری زمین‌های کشاورزی شده است. این دریاچه باعث افزایش رطوبت هوا و در نتیجه ثمردهی درختان انجیر، بادام و زیتون می شد و با خشک شدن کامل آن، باغداران دچار مشکل شده‌اند. این دریاچه زیستگاه فلامینگو، تنجه، اگرت، کاکایی،کفچه نوک، پلیکان مرغابی، غاز و درناهایی است که از روسیه و سیبری به ایران مهاجرت می‌کنند» (رسانه‌های حكومتی-۲۰تیر۹۴).
به‌گفته کارگزاران رژیم، دو سوم تالاب هورالعظیم در خوزستان که یکی از غنی‌‌ترین و پرتنوع‌ترین تالاب‌های منطقه است، خشك شده است. امری كه باعث از میان رفتن ده‌ها روستا و بی‌خانمان شدن هزاران روستایی و توفان‌های شن شده است چیزی كه یكی از عوامل جدی افزایش گرد و غبار در خوزستان به ۲۰ برابر سطح معمول است.
مقاومت ایران از عموم مردم به‌ویژه جوانان می‌خواهد با شعار «آب، آب، حق مسلم مردم ایران است» در مقابل سیاست‌های ضد مردمی رژیم آخوندی و سوء استفاده‌های سپاه پاسداران از منابع آبی كشور، منجمله سد‌سازی های ویرانگر ایستادگی كنند و اجازه ندهند بیش از این كشور را به نابودی بكشانند.