پیام مریم رجوی به‌کنفرانس بین‌المللی زنان قاضی در آرژانتین

مریم رجوی طی یک پیام ویدئویی به این کنفرانس گفت:‌
به‌کنفرانس شما درود می‌فرستم. از ریاست فدراسیون جهانی قضات زن، خانم سوزانا مدینا و همکاران او صمیمانه تشکر می‌کنم و برای آن‌ها آرزوی موفقیت می‌کنم.
این کنفرانس، فرصت مهمی برای گسترش آگاهی‌ها نسبت به تبعیض‌ و خشونت‌ علیه زنان و راه‌های مقابله با آن است. 
ایران یکی از کشورهایی است که بیشتر از همه زنان را مورد سرکوب و تبعیض قرار داده است. زنان ایران، قربانیان خشونت و آزار جنسی هستند. این وضعیت به‌خاطر ناآگاهی زنان ایران نیست. برعکس آن‌ها از نظر تحصیلات دانشگاهی و پیشرفت فرهنگی و فکری در موقعیتی عالی قرار دارند، در حقیقت، این زن‌ستیزی استبداد مذهبی حاکم بر ایران است که انواع خشونت‌ها را به‌زنان ایران تحمیل کرده است. 
آخوندهای زن ستیز، از هنگام شروع کار خود در سال ۱۳۵۷، نه تنها تبعیض‌های ضدانسانی علیه زنان را به‌اجرا گذاشته بلكه آن‌ها را نهادینه كرده و به‌صورت قانون در آورده است. 
در قوانین حاکم، حقوق زن به‌اندازه نصف مرد است. در مقابل دادگاه‌، شهادت دو زن، معادل شهادت یک مرد است. هم‌چنین سهمیه زن از ارث، نصف سهمیه مرد است. 
طبق این قانون، زن حق طلاق ندارد و كار كردن زنان و حتی خروج از خانه بدون اجازه همسر ممنوع است، هم‌‌چنین زنان، از داشتن بسیاری مشاغل محرومند. از جمله قضاوت برای زنان ممنوع است. این رژیم در شروع حکومت خود، همه زنان قاضی را برکنار کرد. زنان حتی از تماشای مسابقه فوتبال منع شده‌اند. 
قوانین جزایی این رژیم، راه قتل‌ زنان به دست همسران و یا پدران را باز کرده است. به‌عنوان مثال،‌ اگر زنی توسط  شوهر یا پدر یا پدر بزرگ خود به خاطر اتهام‌های اخلاقی کشته شود، قاتل مجازات نخواهد شد. 
در قوانین آخوندها در قبال تجاوز به زنان، نسبت به مهاجم آسان‌گیری و نسبت به قربانی سخت‌گیری وجود دارد. به عنوان مثال در مورد ریحانه جباری، دفاع او از خودش در مقابل تجاوز، منجر به مرگ مرد مهاجم شد. اما بعد از هفت سال زندانی بودن، ریحانه در حالی که ۲۶سال داشت، اعدام شد که خشم عمومی را برانگیخت.   
آخوندها هم‌چنین فقر و فحشا را در ابعاد زیادی به‌زنان تحمیل کرده‌اند. قاچاق دختران جوان به‌کشورهای همسایه سال‌هاست جریان دارد. گزارش‌های بین‌المللی تأیید می‌کند که ایران یکی از مراکز ترانزیت و یکی از محلهای اصلی قاچاق جنسی است. 

آخوندها به طور خاص علیه زنانی که در مقابلشان ایستادگی می کنند، بسیار وحشیانه رفتار می‌کنند.  در حاکمیت این رژیم هزاران زن مخالف به‌‌ویژه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، نیروی اصلی اپوزیسیون اعدام شده‌اند.  ده‌ها هزار نفر از آنان در این مدت تحت شکنجه‌های سخت قرار گرفته‌اند. 
خوشبختانه مردم ایران در مقابل این سیاست‌ها، به‌مبارزه گسترده دست زده‌اند. آن‌ها خواهان تغییر رژیم‌اند. زیرا سرچشمه تمامی مشکلاتشان، حاکمیت این رژیم دیکتاتوری مذهبی است. در این مبارزه زنان ایران نقش مهمی برعهده دارند. 
زنان در صفوف قیامی بودند كه در دی‌ماه گذشته ایران را تكان داد. اكثریت اعضای شورای ملی مقاومت، را زنان تشكیل می‌دهند. هم‌چنان‌كه سازمان مجاهدین خلق ایران، ستون فقرات اپوزیسیون ایران، توسط هزار زن قهرمان در شورای مرکزی آن رهبری می‌شود. این ادامه طبیعی نقشی است كه زنان ایران از ۱۲۰سال پیش، در جنبش‌های بزرگ در ایران ایفا كرده‌اند. 
امیدوارم خواهران ما در سراسر جهان از مبارزه زنان ایران و قیام‌های گسترده در ایران حمایت کنند. همبستگی جهانی زنان، بی‌شک نقش تعیین‌کننده در مقابله با خشونت و سرکوب علیه زنان دارد. برای کنفرانس شما آرزوی موفقیت می‌کنم.