مراسم گرامیداشت لرد راسل جانستون

دوستان عزیز!
خانواده محترم لرد راسل جانستون
لرد اسلین ، بارونس هریس و لرد کینگ گرامی
خانم‌ها، آقایان

راسل جانستون از میان ما رفت.
این سوگ بزرگی برای من و تمام مقاومت ایران است.
جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران، یک دوست غم‌خوار، یک دادخواه، و یک حامی بزرگ را از دست داد.
و اسکاتلندی‌ها و انگلیسی ها چهره‌یی را از دست دادند که ارزش‌های ماندگارشان را نمایندگی می‌کرد.
در این لحظه، هموطنان من و مردم اسکاتلند و انگلستان، در غم از دست دادن راسل جانستون فقید با ما شریک‌اند.
من این ضایعه دردناک را به همسرش جون و به پسرانش گراهام، دیوید و اندرو تسلیت می‌گویم.
هم‌چنین تسلیت می‌گویم به خانواده بزرگ مقاومت ایران،به خصوص مجاهدان شهر اشرف، به لرد دولاکیا، به مایک هنکاک و هم‌چنین به حزب لیبرال دمکرات بریتانیا و به لرد کوربت ، لرد اسلین و کمیته پارلمانی ایران آزاد.

والتر اسکات شاعر ملی اسکاتلند در جمله ای توضیح می‌دهد که شجاع بودن لازمه داشتن حقیقت است و داشتن حقیقت لازمه برخورداری از فضیلت.
راسل جانستون از آن انسان‌های والا بود که شجاعت و حقیقت ‌جویی را در دفاع بی‌امان از آزادی نشان داد. و این برجسته‌ترین فضیلت او بود.
به قول آقای نیک کلک رهبر حزب لیبرال دمکرات انگلستان: «او تا بن استخوان به ارزش آزادی‌خواهی وفادار ماند».

دفاع او از آزادی را باید در رویارویی با فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران یعنی مهم‌ترین تهدید جهان دید.
از دهه ۱۹۸۰، هنگام که نماینده مجلس عوام بود، به حمایت از مقاومت ایران برخاست. در همین سال‌ها با مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت در پاریس دیدار کرد.
در سال ۱۹۸۲ او و شش تن دیگر از نمایندگان حزب لیبرال انگلستان، در نامه‌یی به مسئول شورای ملی مقاومت مسعود رجوی، حمایت خود و حزب‌شان را از مقاومت مردم ایران اعلام کردند.

حمایت از مقاومت ایران بخشی از تعهد او به آزادی بود.
او به خصوص در کازار علیه اتهام ظالمانه تروریسم نسبت به مجاهدین نقش برجسته‌یی داشت.
لرد جانستون یکی از ۳۵ پارلمانتری بود که علیه این نامگذاری به پوئک، تحت رهبری لرد اسلین، شکایت کرد.
او شخصاً یکی از ۱۳استشهاد ارائه شده به پوئک را تهیه کرد و بارها در جلسات این کمیسیون حضور یافت.
در خارج از انگلیس نیز همه‌جا را برای پیشبردن این کارزار زیر پا گذاشت: از کپنهاک تا اسلو و لوکزامبورگ و پاریس و استراسبورگ و رم.
لرد جانستون هم‌چنین حامی پرشور مجاهدین شهر اشرف بود.
بارها از آن‌ها در برابر فشارهای ملایان دفاع کرد و مجامع بین‌المللی را فرا‌خواند که مانع نقض حقوق و آزادی آن‌ها شوند.
صدای او در آخرین سخنرانیش در ۲۸ ژوئن هنوز در گوش ما زنگ می‌زند. او بر حتمیت پیروزی تأکید کرد و گفت: مقاومت کنید مقاومت کنید.
و در یکی از آخرین نامه‌‌هایش به من به تاریخ ۲۹ می نوشت:« برخی از دوستان خوش‌نیت،به من توصیه کرده‌اند که «آهسته تر کار کنم». من فکر می کنم این بدترین توصیه است. تا هر زمان که قادر باشم، می‌خواهم بهترین کاری را که می توانم انجام دهم».
ما امروز به راسل می‌گوییم که تو بهترین کاری را ممکن بود انجام دادی.

در حقیقت به‌خاطر تعهدش به آزادی، او علیه سیاست مماشات قیام کرد.
و در مقابل ذبح دمکراسی و حقوق‌بشر در مسلخ تجارت و معامله ایستاد.
از انسان‌های بزرگی بود که جهان امروز به آن‌ها بسیار نیازمند است.
در زمانه‌یی که آزادی‌خواهی کمیاب است، وقتی که مبارزه برای کسب دمکراسی را تحقیر می‌کنند، منزلت شخصیت‌هایی مانند لرد جانستون بیشتر شناخته می‌شود.
البته من فکر می کنم جهان در زمان حیاتش قدر او را نشناخت.
من همیشه او را با شجاعت، سخت‌کوشی، عشقش به آزادی و مهربانی‌اش بیاد خواهم داشت.
ما امروز با لرد جانستون وداع می‌کنیم.
اما یاد او، نام او و تعهد و مبارزه استوارش، همیشه در تاریخ ما و در تاریخ اسکاتلند باقی خواهد ماند.
مطمئناً ارزش‌هایی که او از آن دفاع کرد، پیروز خواهد شد.
مطمئناً مردم ایران در روز آزادی خود از او به نیکی یاد خواهند کرد.
برای همه شما، برای خانواده اش، جون عزیز، آندرو، گراهام و دیوید و بستگان او صبر آرزو می‌کنم.
بریتانیا همیشه به او افتخار خواهد کرد.
به روح پرفتوحش درود می فرستیم.
خدا همه شما را حفظ کند و متشکرم