سخنرانی مریم رجوی در مجلس ملی فرانسه

نمایندگان محترم،
خانم‌ها و آقایان!
از دیدار با شما بسیار خوشوقتم. از کمیته پارلمانی برای ایران دموکراتیک، مبتکر برگزاری کنفرانس حاضر، قدردانی می‌کنم.
در جلسه دسامبر گذشته، خاطر نشان کردم که حکومت ملاها در مرحله سرنگونی است. از آن زمان تا کنون، وقوع چند تحول اساسی، این واقعیت را مورد تأیید قرار می دهد:

نخست این که رژیم در مورد برنامه اتمی در بنبست قرار گرفته است. از این رو به درخواست مذاکره مستقیم دولت آمریکا جواب منفی داد. درخواستی که رژیم آن را به عنوان ضعف واشینگتن تلقی می کند. ملاها از عواقب وخیم اصرار بر برنامه اتمی مطلعند. اما رژیم ضعیف است و قادر به عقبنشینی نیست. یک دور دیگر مذاکرات شروع می شود که مجدداً به شکست خواهد انجامید.
دومین تحول مهم، دخالت و شرکت گسترده پاسداران در کشتارهای سوریه برای نجات بشار اسد و هم چنین قیام‌های گسترده مردم عراق علیه دیکتاتوری دست نشانده ملاهاست. حالا، جبهه منطقه‌یی ملاها در سوریه و در عراق در معرض تهدید قرار گرفته است.
سومین تحول این است که تضادهای داخلی رژیم به یک مرحله غیر قابل بازگشت رسیده است که در رویارویی خصمانه میان رئیس‌جمهور، رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه ملاها پدیدار شده است.
اما چهارمین تحول، حمله وحشیانه رژیم ملاها به محل استقرار اعضای مقاومت ـ کمپ لیبرتی در عراق ـ است. حملهیی با ۷شهید و بیش از یک صد مجروح. به این ترتیب ملاها به روشنی نشان دادند که لیبرتی را به عنوان یک تهدید تلقی می کنند. انجام این حمله به هیچ وجه تصادفی نیست:

حذف نام جنبش مقاومت از لیست‌های تروریستی، به خصوص در داخل کشور به مقاومت امکان گسترش داد.
پیشرفت‌های مقاومت و ضعف دیکتاتوری، رژیم را وادار کرده که به پاتک‌هایی مانند حمله به لیبرتی برای کشتار مجاهدین دست بزند. در سطح بین‌المللی دیپلومات تروریست‌هایش را برای پخش اطلاعات غلط جهت پوشاندن نقض وحشتناک حقوق بشر و صدها اعدام سالانه توسط رژیم فرستاده است و مثل همیشه می‌خواهد این را بباوراند که مقاومت ایران پایگاه مردمی ندارد. اما اگر چنین چیزی حقیقت دارد چرا ملایان این همه وحشت دارند؟
چرا این ‌همه فشار روی زنان وجوانان؟
چرا این‌ همه دستگیری و چرا شکنجه زندانیان سیاسی؟
چرا این همه اعدام؟
آنها می‌خواهند جنبشی را از بین ببرند که ریشههای عمیقی در جامعه ایران دارد. جنبشی سازمان‌یافته که توان آن را دارد که نارضایتیهای انفجاری اجتماعی را هدایت کند تا تغییر دموکراتیک در ایران را محقق نماید؛ مقاومتی که آمال جامعه ایران را نمایندگی میکند؛ چرا که هدف آن استقرار یک جمهوری بر اساس جدایی دین از دولت، دموکراسی, یک جامعه کثرتگرا، لغو حکم اعدام، برابری زن و مرد و یک ایران غیراتمی است.

خانم‌ها و آقایان!
درست یک سال از جابهجایی اجباری اشرفی‌ها از خانه شان ـ اشرف ـ به لیبرتی میگذرد. این جابه جایی و عواقب آن، در مرکز تلاش‌های رژیم برای مهار بحران سرنگونی قرار دارد. در طرحی با تأیید ملل متحد و تحت حمایت آمریکا، آخوندها لیبرتی را به تله مرگ تبدیل کردهاند.
چرا آنها باید در جایی بمانند که هر آن ممکن است خمپاره و موشک بر سرشان فرود بیاید؟ جایگزین این محل، آماده است و آن کمپ اشرف است. بازاسکان به کشورهای ثالث می‌تواند از اشرف انجام شود. سال گذشته، تحت تأثیر فریبکاری دولت عراق، آمریکا و اتحادیه اروپا و ملل متحد می‌گفتند امنیت ساکنان اشرف فقط در لیبرتی امکان‌پذیر است. حالا میبینیم که حق حیات از ساکنان کمپ سلب شده است.
در دسامبر ۲۰۱۱ملل متحد و دولت عراق یادداشت تفاهمی برای جابه جایی اجباری آنها امضا کردند که محور آن، تأمین امنیت ساکنان بود. ما بارها گفتیم دولت عراق که دوبار ساکنان اشرف را قتل‌عام کرده، نیت و قصد حفاظت از آنها را ندارد. هم‌چنین ما بارها گفته بودیم که اگر دولت عراق بخواهد ساکنان اشرف را قتل‌عام کند در لیبرتی هم همین کار را می تواند بکند. اکنون بنا به گزارش ۹فوریه آسوشیتدپرس، دولت عراق اعلام کرده که قادر نیست از حملات موشکی به کمپ لیبرتی جلوگیری کند. به همین دلیل است که می گوییم لازمه حفاظت از اعضای مقاومت، بازگشت فوری آنها به اشرف است.

در یک سال گذشته بارها ملل متحد، ایالات متحده و اتحادیه اروپا وعده دادند که اعضای مقاومت در کشورهای ثالث بازاسکان میشوند. اما تاکنون فقط ۷نفر بازاسکان شده اند. واقعیت این است که بازاسکان یک پروسه بسیار کند و طولانی است. در نتیجه آنها نمی‌توانند بدون حفاظت باقی بمانند و بازگشت به اشرف ضروری است.
متأسفانه ایالات متحده قول‌های مکرر خود برای تأمین حفاظت اشرفی‌ها را نقض کرد. اتحادیه اروپا از تعهداتی که در این زمینه داشت سرباز زد. و نماینده دبیرکل در عراق مجری دستورات دیکتاتور عراق شده است.

خانم‌ها و آقایان!
در ماه‌های اخیر، فرانسه که خود قربانی تروریسم و گروگانگیری است، دخالت و ابتکار عمل شجاعانه‌یی را برای مقابله با گسترش بنیادگرایی و حمایت مردم کشور مالی در دست گرفت.
مقابله با بنیادگرایی یک سیاست صحیح برای دفاع از صلح و امنیت جهان است. اما این سیاست باید روی منشأ بنیادگرایی و تروریسم، یعنی رژیم حاکم بر ایران، متمرکز شود؛ رژیمی که تأمین مالی و تسلیح گروههای بنیادگرا در خاورمیانه و آفریقا را انجام می‌دهد.

از این‌رو، مردم و مقاومت ایران به قاطعیت در برابر سرکوبگری و تروریسم رژیم آخوندی فرا می‌خواند. ما خواهان آن هستیم که:
ـ دولت‌های غرب رابطه خود را با رژیم ایران قطع کنند.
ـ از آمریکا و اتحادیه اروپا و ملل متحد می‌خواهیم که شرایط بازگشت اعضای مقاومت از لیبرتی به اشرف را فراهم کنند.
ـ از کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد می‌خواهیم که موقعیت پناهندگی آنها را تأیید کند؛ چرا که کمیساریای عالی پناهندگان، مسئول حفاظت و امنیت ساکنان لیبرتی است و ما نمی‌توانیم بی عملی کمیساریا را بپذیریم.
ـ و سرانجام جامعه جهانی را فرا میخوانم که با مبارزه مردم و مقاومت ایران برای تغییر رژیم ملایان هم جهت شوند.
ما از دولت و مجلس ملی فرانسه انتظار داریم که پیشتاز یک سیاست جدید در سطح بینالمللی باشند؛ سیاستی متضمن قاطعیت در برابر فاشیسم دینی حاکم بر ایران و سیاستی در جهت حمایت و به رسمیت شناختن مقاومت مردم ایران برای آزادی و دموکراسی.
از همه شما متشکرم.