پیام به مناسبت روز جهانی امحاء خشونت علیه زنان

به مناسبت روز جهانی امحاء خشونت علیه زنان، از جانب مردم و مقاومت ایران به‌ویژه از سوی زنان خواستار آزادی و برابری در ایران، به همه زنان و مردان شجاعی که علیه فاشیسم مذهبی و زن‌ستیز حاکم‌بر ایران، این مهم‌ترین منبع تولید خشونت علیه زنان، به‌پا خاسته‌اند ادای احترام می‌کنیم.
گرامی باد خاطره زنانی که بر اثر خشونت ملایان جان باختند؛ مانند ندا آقا‌سلطان که حین یک تظاهرات، پاسداران به قلب او شلیک کردند و او سمبل قیام مردم ایران علیه دیکتاتوری شد. و مانند ترانه موسوی، یکی از دستگیرشدگان قیام، که ملایان در زندان‌ها به او تجاوز کردند، او را به قتل رساندند و پیکرش را به آتش کشیدند.

امروز هم‌چنین به یاد همه زنانی هستیم که در سال گذشته در سراسر جهان قربانی ستم و نابرابری شدند و از انواع خشونت‌ها رنج کشیدند.

تا آن‌جا که به ایران و زنان ایران برمی‌گردد، روز جهانی امحاء خشونت امسال معنای ویژه‌یی به خود گرفته است. در قیام مردم ایران که از ژوئن گذشته شروع شده و هم‌چنان ادامه دارد، فاشیسم مذهبی خشونت علیه زنان را از شکنجه‌گاه‌ها به خیابان‌ها آورد. مردم جهان دیدند پاسداران با چه شقاوتی به زنان و جوانان حمله می‌کنند. عده‌یی از دختران و پسران شکنجه‌شده رفتار ضدانسانی ملاها در زندان‌ها را برملا کردند.
اما موضوع تجاوزها ـ به‌خصوص هنگامی که توسط یک کاندیدای انتخابات، که از سران جناح‌های درون رژیم است، افشا شد ـ ابعاد جدیدی به خود گرفت. به علاوه گزارش‌های مستندی در رسانه‌های بین‌المللی در این مورد درج شد. مـن از جمله به یک گزارش روزنامه تایمز انگلستان اشاره می‌کنم که به استناد یک مجموعه پانصد صفحه‌یی از گزارش‌ها و شهادت‌ها، از ده‌ها مورد تجاوز به زندانیان زن و مرد صحبت کرده است.
این واقعیت‌ها ایران را از نظر به کارگیری خشونت و تجاوز علیه زنان زندانی در ردیف یکی از مناطق بحرانی جهان قرار می‌دهد.

زن‌ستیزی برای رژیم بنیادگرای حاکم بر ایران که قوانینش بر نابرابری و سرکوب حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی زنان بنا شده، یک اهرم ضروری برای ادامه سلطه ننگین خود می‌باشد.
دشمنی با زنان و درهم‌کوبیدن جان و زندگی و هویت و آزادی آن‌ها همراه با انواع تحقیرها، اجبارها، تبعیض‌ها و محدودیت‌های خردکننده اجزاء یک سیستم آپارتاید جنسی است که توسط ملایان در ایران حاکم شده است.

به دلیل طینت قرون وسطایی‌اش، این رژیم اگر بخواهد آزادی‌ها و حقوق زنان را تأمین کند یا اعمال خشونت علیه آنان را متوقف سازد، خود را نفی کرده است. به علاوه نیروی بالنده زنان، که در قیام‌های پس از ژوئن خود را بار دیگر نشان داد، اگر مهار نشود فاشیسم زن‌ستیز را از سر راه خود بر‌می‌دارد. از این رو از هنگام شروع حاکمیت ملایان در سه دهه پیش، آن‌ها با شلاق تبعیض و شکنجه و تجاوز علیه زنان حکومت کرده‌اند. شکنجه و اعدام ده‌ها هزار نفر از زنان و دختران مجاهد و مبارز از جمله دختران ۱۳ساله و زنان باردار بخشی از بیلان این رژیم است. صدور یک فتوای به اصطلاح مذهبی برای تجاوز پاسداران به زنان زندانی از حدود سه دهه پیش در زندان‌ها در حال اجراست. با وجود افشای گسترده این فتوا ملایان حاکم هیچ‌گاه آن را تکذیب نکرده‌اند.

خشونت سیستماتیک علیه زنان دربرگیرنده رشته بی‌پایان ممنوعیت‌هاست: آزادی پوشش ممنوع، طلاق ممنوع، رفت و آمد بدون اجازه همسر ممنوع، اشتغال بدون اجازه یک مرد ممنوع، آواز خواندن ممنوع، حضور در ورزشگاه‌ها ممنوع،
با انواع محرومیت‌ها: محرومیت از حضانت فرزند، محرومیت از قضاوت و محرومیت از رهبری سیاسی
با یک کنترل روزمره در تمام زندگی زنان. از رفت و‌آمد در خیابان‌ها، تا خرید در فروشگاه‌ها، یا ورود و خروج از مدرسه و دانشگاه، و با قوانینی که با در نظر گرفتن مجازات کمتر برای قتل و جرح زنان، خشونت علیه آن‌ها را تئوریزه می‌‌کند.

رژیم ملایان در عین حال منبع اصلی صدور بنیادگرایی و تروریسم و زن‌ستیزی به کشورهای دیگر به ویژه کشورهای مسلمان است. از هنگام حاکمیت این رژیم، مجازات‌های قرون وسطایی هم‌چون سنگسار و قوانین ضدانسانی تحت نام اسلام، در کشورهای مسلمان گسترش یافته است.

یک پهنه دیگر خشونت و جنایت این رژیم را در حمله به محل استقرار اعضای اپوزیسیون ایران می‌توان دید. یعنی کمپ اشرف، محل استقرار ۳۴۰۰ تن از اعضای اپوزیسیون ایران شامل هزار زن مبارز.
ملایان هم‌زمان با سرکوب قیام، سرکوب کمپ اشرف را شدت بخشیده‌اند. در حمله ۲۸‌ژوئیه ۱۱ نفر کشته و پانصد نفر مجروح و معلول شدند.
زنان اشرف اکنون در وضعیت خطرناکی قرار گرفته‌‌اند. زیرا ملایان پس از شکست حمله قبلی خود، جابه‌جایی اجباری اشرف را دنبال می‌کنند که زمینه‌سازی برای قتل‌عام است و در آن زنان قربانی اصلی خواهند بود.
از ایالات متحده، اتحادیه اروپا و مجامع بین‌المللی می‌خواهم تضمین‌هایی به‌وجود آورند که حقوق‌بشر ساکنان اشرف رعایت شود و از حمله و خشونت و جابه‌جایی در امان باشند.

نظر به نقش کانونی رژیم حاکم بر ایران در تولید خشونت علیه زنان و صدور آن به سراسر جهان، مبارزه برای تغییر این رژیم گام مهمی در امحاء خشونت علیه زنان در خاورمیانه و تمام جهان است.
از این رو همه فعالان جنبش برابری را به حمایت از قیام و مقاومت مردم ایران فرا می‌خوانم.
تلاش‌های سال‌های اخیر سازمان ملل‌متحد در مقابله با خشونت علیه زنان، از جمله تصویب قطعنامه‌های ۱۳۲۵ و ۱۸۰۳ شورای امنیت، که علیه تجاوز به زنان در جریان جنگ‌هاست، البته بسیار ارزشمند است. اکنون زمان آن است که سازمان ملل علیه خشونت و تجاوز بنیادگرایان حاکم بر ایران نسبت به زنان به‌ویژه در زندان‌ها تصمیم‌های مؤثری اتخاذ کند.

رژیم حاکم‌بر ایران و دیگر رژیم‌های ناقض حقوق زنان و حقوق‌بشر تلاش می‌کنند، این ادعا را در ارگان‌های بین‌المللی نهادینه کنند که گویا حقوق‌بشر و حقوق زنان باید مشروط به شرایط مذهبی و فرهنگی هر کشور باشد. آن‌ها به این وسیله می خواهند سرکوب و تبعیض علیه زنان را توجیه کنند. نباید به ملایان حاکم بر ایران اجازه چنین سوء‌استفاده‌یی از مکانیزم‌های بین‌المللی را داد.
به‌عنوان یک زن مسلمان باید تاکید کنم قوانین و عملکردهای زن‌ستیز رژیم آخوندی هیچ ربطی به اسلام ندارد. احکام شریعت ملایان و تبعیض و سرکوب زنان تماما برضد‌اسلام حقیقی است.
در قرآن جنسیت انسان‌ها معیار ارزش نیست. رنگ یا نژاد یا ثروت معیار ارزش نیست. قرآن تصریح می‌کند که آزادی انسانی مهم‌ترین ارزش است.
پیام اسلام در رحمت و عطوفت خلاصه می‌شود. اما ملایان با تحریف آن تلاش می‌کنند زن‌ستیزی وحشیانه خود را توجیه کنند.
رو در روی این رژیم،
ـ در ایران فردا جمیع آزادی‌های فردی در مورد زنان، از جمله آزادی در پوشش، در اعتقاد و مذهب، اشتغال، و رفت‌ و‌‌آمد به‌رسمیت شناخته می‌شود. «حقوق زنان به مثابه حقوق‌بشر» است.
ـ ما به برابری کامل حقوق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی زن و مرد معتقدیم. زنان باید در رهبری سیاسی جامعه مشارکت برابر داشته باشند. ریشه‌کنی پدیده شوم خشونت علیه زنان ممکن نیست، مگر با مشارکت فعال و برابر زنان در رهبری سیاسی جامعه
ـ زنان درگزینش همسر و ازدواج از آزادی کامل برخوردارند. در زندگی خانوادگی هرگونه اجبار و تحمیل به زن ممنوع است و حق متساوی طلاق برای زنان به‌رسمیت شناخته می‌شود.
ـ چند‌همسری ممنوع است. خشونت جسمی، جنسی و روانی علیه زنان در محیط کار، در مراکز آموزشی،خانواده و جاهای دیگر جرم شمرده می‌شود. تجاوز جنسی به‌مثابه شکنجه و نقض حقوق‌بشر به حساب می‌آید. هرگونه بهره‌کشی جنسی از زن تحت هر عنوان ممنوع است.
ـ قانون شریعت ملایان و مجازات‌های قرون وسطایی نظیر سنگسار جایی در قوانین ایران فردا نخواهد داشت و میثاق‌های بین‌المللی درمورد حقوق و آزادی‌های زنان از جمله «کنوانسیون منع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان» نصب‌العین قوانین مدنی قرار خواهد گرفت.