بهمن-۱۹
۱۳۸۷
گوهر انسانی زوال ناپذیر – خطاب به اشرفیها در سالگرد شهادت اشرف و موسی
اشرفیها، قهرمانها، عزیزانم،
مجاهدین خلق ایران،
سلام و درود بر همه شما
نوزده بهمن، عاشورای مجاهدین، بیست و هشتمین سالگرد شهادت اشرف و موسی و هجده مجاهد خلق دیگر است.
آن شب عطرها روی زمین جاری میشد، و شهابها در آسمان غلتان بود مثل اشکها بر گونههای مردم ایران.
و این چنین گوهر مقاومت در برابر استبداد مذهبی سرشته شد.
بله! «مقاومت به هر قیمت» که موسی و اشرف آن را پرچمداری کردند.
و به این ترتیب دیو سرنوشت و تقدیر کور نه گفتند.
و اگر عمیقتر نگاه کنیم، در حقیقت، به آینده ایران و کیان مقاومت مردم ایران، آری گفتند.
گفتند وقتی که اوضاع بغرنج و تاریک است و از هر طرف یأس و عجز و نه و نمیتوان میبارد، و وقتی که در محاصره هستی و در ظاهر، دشمن همه راهها را بسته و در ظاهر همه چارهها را سلب کرده است.
بله، در همین شرائط، با تکیه بر ایمان و فداکاری به مسئولیتها و رسالتهایت آری بگو و برای آزادی و رهایی مردمت، حلقههای محاصره و غل و زنجیرها را درهم بشکن.
نوزده بهمن مثل همه حماسههای بشری، نبردی بود بین خیر و شر، نیکی و بدی، زیبایی و زشتی و ظلمت و روشنایی.
در برابر دشمنی که مایه شرم تاریخ انسان است، در برابر دشمنی که شقاوت، دروغ ، پلیدی و لئامت را در خود به منتها درجه رساندهاند، ما بنای کارمان را بر فدای حداکثر گذاشتیم و راه و راه حل نو و ارزشهای انسانی تازهیی خلق کردیم.
این موضوع عاشورای مجاهدین و حماسه شهادت اشرف و موسی است. این موضوع فروغ جاویدان است و این موضوع پایداری اشرف است.
آیا چنانکه رژیم آخوندها و متحدان مماشاتگر آنها مدعی میشوند یا القاء میکنند، سرنوشت مردم ایران محکوم است که تابع این رژیم ضدبشری باشد و هیچ راه حلی جز این رژیم یا دست به دست شدن قدرت در بین باندهای جنایتکار آن ندارد؟ آیا مردم ایران محکوماند به این دور باطل؟
نه، به هیچ وجه.
یک امید قطعی وجود دارد، چشمانداز حیات و جوشش و پیشرفت، یک پاسخ، یک راه حل.
هم پاسخ سیاسی و هم پاسخ آرمانی. و این چیزی است که این جنبش و این مقاومت در حماسههایی مثل عاشورای مجاهدین شکل داده است.
به همین دلیل پس از گذشت ۲۷ سال، حماسه نوزده بهمن همچنان تازه و جوشان است. چون موضوع آن گوهر انسانی زوالناپذیر است. موضوع آن مقاومت و فداست و سمبلهای والایش.
آری، مانده جاویدان آتش این عصیان، در دل هر انسان، شعلهور و سوزان در جهان ما.
سلام بر اشرف
سلام بر موسی
و سلام بر همه شهیدان عاشورای مجاهدین
مراسم زیبا و با شکوهی که به مناسبت سالگرد عاشورای مجاهدین برگزار کردید، پیام قاطعی بود بر وفاداری نسل شما به موسی و اشرف و آرمان آنها و راه پر رهرو آنها برای آزادی ایران،
و بهخصوص عهد و پیمانشان با راهبرشان.
آن بنای جدید و هنرمندانه یادبود شهیدان ۱۹ بهمن.
آن مجسمه زیبا که آرم شهر اشرف را به اهتزاز درآورده بود
آن حرکات موزون گروه موزیک و پرچم
و از همه مهمتر چهرههای مصمم شما زنان و مردان اشرف.
راستی که پاکترین شهر جهان، شهر ایمان و پایداری، چه چراغها و نورهایی در دل مردم ستمزده روشن میکند. و چه امیدها و نویدهایی.
راستی!
چه صلابتی، چه شجاعتی، چه نجابتی، چقدر سلیقه، چقدر زیبایی، چقدر شور و چقدر شکوه.
درود بر سازندگان و درود بر خالقان و درود بر همه شما آفرینندگان اینهمه زیبایی، اینهمه پایداری و اینهمه شکوه و جلال.
در آن لحظه احساس میکردم که همه مشتاقان آزادی با یکصد و بیست هزار شهیدشان برای شما دست میزنند.
سلام و درود به همه شما.
سالگرد انقلاب ضدسلطنتی
این روزها، همین طور مصادف است با سیامین سالگرد انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران.
انقلابی که مجاهدین و فداییها، پیشتازان فداکار، راهش را باز کردند. و ایده دگرگونی و انقلاب و کنارزدن دیکتاتوری شاه را در میان مردم و بهخصوص جوانان و دانشجویان اشاعه دادند، و بعد تودههای میلیونی مردم، قیامها و از خودگذشتگیها کردند، ولی متأسفانه خمینی دجال آن را سرقت کرد.
خمینی و همدستهای او با فرصتطلبی سرکار آمدند و با فرو بردن کشور در نسلکشی و صدور تروریزم حاکمیتشان را سرپا نگهداشتند.
به بیلان سی ساله این رژیم نگاه کنید:
ـ اعدام ۱۲۰ هزار مخالف سیاسی شامل قتلعام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷
ـ هشت سال جنگ ضدمردمی و ضدمیهنی
ـ به راه انداختن موج هولناک ترور و وحشت در عراق و فلسطین و لبنان درسالهای اخیر
ـ و قبل از آن، ۴۵۰رشته عملیات تروریستی در خارج از مرزهای ایران
ـ برقراری یک نظام آپارتاید جنسی.
ـ غارت و تباهی دارایی و منابع کشور که حاصلش را همه میبینند:
ـ حدود ۹میلیون نفر که عمدتاً نیروی جوان کشورند، بیکارند.
ـ هشت میلیون نفر حاشیهنشین.
ـ و طبق گزارش سازمان ملل، ده میلیون نفر در ایران معتادند و ایران دارای بزرگترین جمعیت معتادان در جهان است.
ـ در ایران تحت حاکمیت آخوندها بیشترین تعداد اعدامها در مقایسه با جمعیت انجام میشود.
ـ ایران یکی از پنج کشوری است که بیشترین زندانی را در دنیا دارند.
ـ ایران یکی از پنج کشوری است که بیشترین تورم را در دنیا دارد.
ـ نصف جمعیت یعنی حداقل ۳۶ میلیون نفر زیر خط فقرند و شش میلیون نفر گرسنه
مقامات رسمی رژیم میگویند سالانه ۷۰۰ هزار نفر به دلیل هزینههای بالای درمانی دچار فقر مطلق میشوند.
ارزش پول ملی نسبت به ۲۰ سال پیش ۳۰ برابر تنزل کرده است.
و ایران دارای یکی از بالاترین حد اختلاف طبقاتی در تمام دنیاست. بهطوریکه بالاییها، دویست برابر بیشتر از پایینیها ثروت دارند.
از هر طرف که نگاه کنید، در هر زمینهیی انحطاط و پسرفت و اختناق و ارتجاع است.
حقیقت این است که این رژیم از روز اول با خواستهها و مطالبات کل جامعه ایران در تعارض بود.
پس از دیکتاتوری شاه، مردم ایران خواستار آن بودند که به جلو حرکت کنند نه به عقب و به قرون وسطا.
خواستار دمکراسی و برابری و پیشرفت و توسعه اقتصادی ـ اجتماعی بودند.
بههمین دلیل است که میبینیم در تمام این سالها، جامعه ایران هیچ روزی آرام و در سکون و رضایت نبوده. سلسله طولانی از قیامهای بزرگ و خونین در این سالها اتفاق افتاده است که بینظیر است.
قیام مشهد، قیام قزوین، قیام شیراز، قیام اراک، قیام بوکان، قیام زنجان، قیام تبریز، قیام اسلام شهر، قیام اهواز و هموطنان عرب، قیام آبادان، قیام اقلید، قیام کازرون، قیامهای هجده تیر در تهران و هفده شهر دیگر و الی آخر…..
جامعه ایران هیچوقت این رژیم را نپذیرفته و این رژیم امروز دیگر قادر نیست یک لایه اجتماعی پشتیبان برای خودش فراهم کند و پایه و پشتیبان اجتماعیاش از حدود سه درصد هم فراتر نمیرود.
بهخاطر این بیپایگی و به خاطر این عصیان و نارضایتی متراکم در جامعه است که آخوندها هیچوقت نتوانستهاند رژیمشان را از ثبات سیاسی حداقل برخوردار کنند. در غیر اینصورت نیازی نداشتند که هر روز جوانها و نوجوانها را در خیابانهای این یا آن شهر با جراثقال به دار بکشند.
نیازی نداشتند که به تروریسم و تسلیحات کشتار جمعی و بمب اتمی رو بیاورند.
و دلیلی نداشت که این همه از شهر اشرف و از مجاهدین به خود بلرزند.
به همین دلیل است که میگوییم تغییر و دگرگونی بنیادی خواسته مبرم امروز جامعه ایران است.
لیست تروریستی
خواهران و برادران عزیز
وقتی که میگوییم خواسته مبرم مردم ایران، یعنی خواستهیی که در دل و جان جامعه ریشه دوانده و فقط با برقراری یک نظام دمکراتیک که این مقاومت در پی آن است، پاسخ میگیرد.
این وضعیت، واکنشهای رژیم نسبت به مقاومت را توضیح میدهد.
انرژی انفجاری متراکمی که در دل جامعه ایران انباشته شده و حمایت هموطنانمان از این مقاومت، مهمترین دلیل این همه توطئهچینی رژیم علیه مقاومت است.
آخوندها فقط با اختناق و اعدام و شکنجه نمیتوانند جامعه معترض و در حال عصیان را مهار کنند، بهعلاوه به آن نیاز دارند که مقاومت سازمانیافته این جامعه را به بند بکشند و در ذهن مردم، این مقاومت را در مَحاق ببرند.
این، علت همه تلاشها و سرمایهگذاریهای سیاسی و اطلاعاتی و مالی رژیم برای حفظ مجاهدین در لیستهای تروریستی است. و همینطور علت واکنشها و بهمریختگی آخوندها از حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی اتحادیه اروپا.
حتماً شنیدهاید که رژیم رسماً از اتحادیه اروپا بهخاطر این تصمیم به شورای امنیت، شکایت کرده است. و از قوه قضاییه تا رئیس مجلس و رئیسجمهورش همه موضعگیری کردهاند.
البته به نظر من آخوندها بهرغم همه واکنشهایشان، هنوز آنچنان که باید، به روی خود نمیآورند که چه ضربهیی دریافت کردهاند.
موضوع از دست رفتن یک سرمایهگذاری استراتژیک بیجانشین است.
بههمین دلیل، قابل انتظار است که آخوندها بازهم با پیشکش کردن دارایی مردم ایران و با انواع تطمیمعها و تهدیدها و شانتاژها، برخی قدرتهای اروپایی را به توطئه چینی علیه مقاومت بکشانند.
کما این که بلافاصله بعد از حذف نام مجاهدین از لیست اتحادیه اروپا، شنیدهایم که برخیها در همین جا نغمه اخراج مقاومت از فرانسه را ساز کردهاند. گویا فضیحت تاریخی شبهکودتای هفده ژوئن را فراموش کردهاند.
بنابراین نبرد و مبارزه ما بر سر لیست تروریستی، و بر سر همه این توطئهچینیها در اصل با خود رژیم بود. متأسفانه غرب خود را واسطه مطامع رژیم قرار داده است. اما طرف اصلی که خود رژیم بوده و هست، در این نبرد، ضربه بزرگی دریافت کرده است.
شهر اشرف
خواهران و برادران!
در مورد داستان لیست تروریستی باید این را هم بگویم که از نظر من، بدون پایداری شش ساله اشرف، بدون این پایداری حماسی و پرشکوه، درهم شکستن راهبند تروریستی و حذف این برچسب، انگیزه و مبنا و ضرورت پیدا نمیکرد و به پیروزی راه نمیبرد. مادرها، پدرها، جوانها و نوجوانهایی که فیلم تظاهرات و تحصن چند ماهه آن ها را دیدهاید، به انگیزه شما و برای دفاع از اشرف قیام کردند.
هرکس که صادقانه و خالصانه مدافع مقاومت برای بهدست آوردن آزادی باشد هرچه دارد به پای پایداری شما میریزد.
از آن طرف کارهای رژیم را هم، تمام دنیا میبینند.:
کار شماره یک دستگاه دیپلماسی و خارجهاش، کار شماره یک شورای عالی امنیتش، کار شماره یک سپاه تروریستی قدس، و کار شماره یک وزارت اطلاعاتش، دسیسه و توطئه علیه اشرف است.
مسأله به سادگی این است که آخوندها با یک معضل مرگبار مواجهند. به این صورت که بود شما را نبود خودشان میدانند.
بنابراین از هیچ توطئه تروریستی ، اطلاعاتی، جنگ روانی و سیاسی فرو گذار نمیکنند. هر قیمتی هم که لازم باشد، میدهند.
اما همه این دسیسهها بعد از حذف نام مجاهدین از لیست اتحادیه اروپا، دچار بنبست دور باطل میشود.
میدانید که این لیستگذاری در همه جا نقطه آغاز و مبنای بسیاری تصمیمگیریهای ظالمانه راجع به مجاهدین و مقاومت ایران، بوده و به این بهانه مستقیماً به کیسه آخوندها و رژیم آخوندی ریخته است.
نادیدهگرفتن حقوق مسلم شهر اشرف و مجاهدین ، از آثار سوء همین لیست بوده است.
ولی حالا، بعد از حذف این نامگذاری، به قول مسعود رجوی، «دیگر بهانهیی برای اعمال فشار از جانب دیکتاتوری ولایتفقیه به دولت عراق در مورد ساکنان اشرف باقی نمانده است».
امروز هم اشرف یک موضوع شناخته شده حقوقبشر در سطح جهانی است. همه مراجع بینالمللی مسئول از کمیساریای حقوقبشر ملل متحد تا فدراسیون بین المللی حقوقبشر و عفو بین الملل و صلیبسرخ و کمیساریای پناهندگی نسبت به آن مراقب و بسیار حساسند.
اشرف همچنین از یک موقعیت مشروع، چه در سطح بینالمللی چه در منطقه و چه نزد تودههای وسیع مردم و عشایر و شخصیتها و نیروهای ملی عراقی برخوردار است.
امروز دنیا عراقی را که در حال تجربه دمکراسی است، نگاه میکند که با موقعیت قانونی شهر اشرف چه میکند. رعایت حقوق ساکنان شهر اشرف بر طبق قوانین بینالمللی و قانون انساندوستانه بین المللی و پایبندی به اصل نان رفولمان در مورد آنها، یکی از مهمترین آزمونهای دولت عراق در پایبندی به دمکراسی و قانون است.
حقوق و آزادیهای پایهیی بشر، همچنین التزامات دولتهای عضو مللمتحد به میثاقها و کنوانسیونهای بینالمللی با تغییر دولتها و رژیمها، تغییر نمیکند. از این رو کسی نمیتواند در عراق با استناد به تغییر حکومت حقوق و آزادیهای اساسی ساکنان اشرف را پایمال کند.
بهخصوص که در طرف مقابل ما، رژیم آخوندی قراردارد که تا کنون ۵۵ بار در ملل متحد بهخاطر نقض وحشیانه و وحشتناک حقوقبشر در ایران محکوم شده است.این رژیم از یک طرف برای عواطف خانوادگی اشرفیان اشک تمساح میریزد و از طرف دیگر خانوادههایی را که میخواهند به دور و خارج از تورهای سازمانیافته توسط وزارت بدنام، خودشان مستقلاً به دیدار فرزندانشان به اشرف بروند، دستگیر میکند و حتی مادران ۸۰ساله را هم دستگیر و با ضرب و شتم به شکنجه گاه اوین می فرستد و خانه و اموال آنها را هم به یغما میبرد.
بر همین سیاق، آخوندها و دژخیمان اطلاعات و مزدورانشان، از یک طرف برای جوانانی که عمر خود را محصور در اشرف سپری می کنند، اسف و اندوه میخورند و دل میسوزانند، اما از طرف دیگر در داخل ایران در چشم جوانان همین میهن به حکم دیوان عالی خود اسید تزریق میکنند و هر روز در رسانه هایشان احکام شلاق زدن و سنگسار وچشم درآوردن ودست وپا بریدن و به دارکشیدن را اعلام میکنند.
و بیچاره عناصر حقیر و ذلیلی که درهمدهانی و همجبههگی بالفعل با آخوندهای ضدبشر، یاوههای «ضداستکباری» رژیم را رله میکنند و براشرفیان خرده میگیرند که چرا باید نیروهای آمریکایی رعایت کنوانسیونهای بینالمللی و حقوق مجاهدین اشرف را تضمین کنند؟! انگار نه انگار که آمریکا سلاحهای آنها را جمعآوری کرده و در شرایطی که مردم و خانوادههای عراقی مجاز به داشتن سلاح حفاظت شخصی میباشند، اشرفیان از این هم محروم هستند.
درهرحال تا آنجا که به مردم و مقاومت ایران مربوط می شود، از جانب هممیهنانم، از جانب شورای ملی مقاومت و از جانب حامیان مقاومت در سراسر جهان، هشدار میدهم که تخلف و تخطی نسبت به حقوق ساکنان اشرف، مطلقاً غیرقابل تحمل است.
من بهخصوص میخواهم بر یک مرزسرخ اساسی که حرمت و احترام زنان مجاهد خلق در اشرف است، تأکید کنم. این امری فراتر از مصالح مجاهدین و مقاومت ایران است و به حیثیت و شرافت ملی تمام مردم ایران مربوط است. زنان پیشتاز ساکن اشرف، نوامیس برگزیده ایرانند و غیرت و حمّیت ملت ایران با همه ارزشهای انسانی، تاریخی و اخلاقیاش متوجه آنان است.
زنان پیشتاز اشرف، این مبارزه و این فداکاری و ازخودگذشتگی را برای رهایی مردم و کشورشان انتخاب کردهاند و به همین دلیل در بین مردم ایران، در بین مردم عراق و تمام منطقه از منزلت ویژهیی برخوردارند و به آنها به دید الگوی رهایی و پاکی نگاه میکنند.
همچنان که در سطح بینالمللی و در بین جنبشهای برابریطلبانه دنیا از احترام بسیاری برخوردارند. بنابراین رعایت شأن انسانی و اخلاقی و سیاسی آنها امری است خدشه ناپذیر.
افکار عمومی دنیا، هموطنان ما در سراسر جهان و مردم منطقه و مردم شریف عراق، امروز با حساسیت بسیار زیاد به شهر اشرف چشم دوختهاند و بهخصوص از این بابت یک رفتار و سیاست انسانی و اخلاقی را انتظار دارند و غیر از آن را تحمل نمیکنند.
بهتازگی یک مقام امنیتی دولت عراق گفته است که با سازمان تروریستی مجاهدین گفتگو نمیکند و با ساکنان اشرف فرد به فرد تنظیم و برخورد میکند.
در این باره باید چند نکته را یادآوری کنم :
اول اینکه که بعد ازحذف برچسب تروریستی از مجاهدین توسط ۲۷ کشور اتحادیه اروپا، حال دیگر در مورد ساکنان اشرف که دولت آمریکا هم از۵سال پیش بعد از تحقیقات طولاتی آنها را نیروی غیرمتخاصم و افراد حفاظت شده طبق کنوانسیون چهارم ژنو شناخت، این اظهارات فقط به فقط کپی برداری از دیکتاتوری دینی و فاشیسم مذهبی حاکم برایران است.
دوم اینکه تا آنجا که من میدانم سازمان مجاهدین خلق ایران در هیچ کجا از کسی گفتگو گدایی نکرده است و گفتگو با آن امتیازی برای طرف مقابل محسوب میشود.
سومین و مهمترین نکته اینست که افراد اشرف که همگی بهطور قانونی وارد عراق شدهاند، بهعنوان فرد و به صفت فردی طرف حساب دولت قبلی این کشور نبودند و زیر چتر سازمانی خود به این کشور آمدند.
بنابراین، حالا که مقام امنیتی عراقی میخواهد با آنها فرد به فرد تنظیم رابطه نماید، مجاهدین حق دارند و میباید به وکلایشان دسترسی داشته باشند. بههمین خاطر کمیته بینالمللی حقوقدانان که دربرگیرنده ۸۵۰۰ حقوقدان و وکیل در اروپا و آمریکاست پس از مشورت با کمیته در جستجوی عدالت که ۲هزار پارلمانتر را در اروپا در برمیگیرد، برای تضمین حقوق ساکنان اشرف و اینکه از چتر قانونی لازم برخوردار باشند تاکید کرده است، بدون حضور وکلایشان هیچ متن یا پرسشنامه یا توافقنامه مکتوبی را با مقام عراقی امضاء نکنند.
در رابطه با خواهرانم من بهطور مضاعف در این خصوص تاکید میکنم. زیرا همچنان که حقوقدانان و پارلمانترها تاکید کردهاند، قبل از هرچیز دولت عراق باید مانند دولت آمریکا حقوق ساکنان اشرف را طبق قوانین و التزامات و کنوانسیونهای بینالمللی بهرسمیت بشناسد و آن را در یک سند رسمی در اختیار تک تک ساکنان اشرف قرار بدهد. در غیر اینصورت چگونه میتوان از نقض نشدن حقوق پایه ای مطمئن شد؟ آنهم وقتی که ملایان مستبد حاکم بر ایران صراحتاً اخراج و استرداد و محاکمه و قصاص مجاهدین را دیکته میکنند همچنان که تهاجم های تروریستی آنها علیه اشرف و ساکنانش بر کسی پوشیده نیست.
خواهران و برادران عزیز!
حرف آخر من، بهجا آوردن شکر نعمتهایی است که خدا به ما ارزانی داشته است. که قبل از هر چیز پایداری و ایمان شما در شش سال گذشته در شرایط بغرنجی که اشرف را احاطه کرده بود. شما بر همه حملات و توطئه های رژیم غلبه کردید.
شما در صحنه بینالمللی به فتح بزرگی دست پیدا کردید. هفت بار پیروزی در دادگاههای اروپا، و حذف نام مجاهدین از لیست انگلستان و لیست اتحادیه اروپا و کسب حمایتهای گسترده بینالمللی.
ولی همیشه در نظر داشته باشید که ما در این مسیر مدیون چه ارزشهایی هستیم.
اول از همه رهبری مسعود رجوی و استراتژی و خطوطی که پیافکند و در این سالیان هم، بهواقع با کار و ارتباطات و خطرپذیری صدبرابر، این مقاومت را از هفت خوان توطئه و نامردمی وضربات، عبور داد.
شما سپس مرهون انقلاب درونی خودتان و پایبندی به آرمان برابری و همه ارزشهای متعالیش و آن رهایی و تقوایی هستید که برای نفی آثار ایدئولوژیها و فرهنگهای بهرهکشانه و ضدانسانی پیشه کردید
و بالاخره به مایه گذاری و تلاش عظیم هموطنانمان برای حفظ و حراست خود بنگرید. فکر میکنم آخرین نمونه را بتازگی در برنامه ۱۴ساعته همیاری با سیمای آزادی دیده اید.
بله ما مرهون حمایت و پاکبازی هواداران و مردممان در داخل و خارج کشور هستیم که از جان و دل نثار کرده و می کنند. چه برای تأمین مالی این مقاومت، چه برای پیشبرد مبارزه و کارش در داخل ایران و چه برای گرفتن یک کلمه حمایت در سطح بینالمللی.
بنابراین یادتان باشد که مجاهدین به خضوع و فروتنی در محضر مردم و حامیانشان شناخته میشوند.
وقتی که شکر این دستاوردها را بهجا میآورید، برای برداشتن قدمهای بلند بعدی ده چندان توانایی پیدا میکنید. اینها بذرهای فتوحات آینده است که شما از همین حالا کاشته و میکارید.
آینده را دستاوردهایی میسازد که شما هر روز و همین امروز کسب میکنید.
آزادی و رهایی مردمتان در دست شماست. ظرفیت و تعهدپذیری خود را هر روز بالا و بالاتر ببرید.
یادتان باشد که این مبارزهیی است که ما هر روز باید در آن پیروز شویم.
برای همه شما آرزوی سلامتی و موفقیت میکنم.
خدا شهر اشرف و تک تک شما را حفظ کند.
سلام بر مردم ایران
سلام بر حامیان و هواداران مقاومت در ایران و سراسر جهان
سلام بر آزادی
خوب، به خاطر محدودیت وقت، باید صحبت را تمام کنیم. ولی مثل همیشه، خیلی از بحثها و نکتهها مانده و حکایت اصلی یعنی حکایت خودتان همچنان باقی است.
اگر به این زودی فرصت گفتگوی دوباره دست نداد، خیلی خوب است که خودتان در این مورد صحبت کنید. یعنی در مورد سرچشمه آرمانی این دستاورد. و نتیجهگیریهای سیاسی و ایدئولوژیکی آن.
نسل شما به محکوم بودن، به اسیر بودن و در یک کلام به احساس عجز در مقابل بزرگترین مانعها تن نداده است.
میخواستند در یک شرایط تیره و تار شما را وادار کنند که یا از هدفها و ارزشهای آرمانی و مبارزاتی خود چشم بپوشید و پیرو الگوها و قدرتهای حاکم شوید یا این که به جریان افولها و غروبها که سایرین را هم در خود فرو برده، تن بدهید.
ولی شما این اجبار و محکومیت پس زدید و راه نویی خلق کردید که خودتان تعیینکننده آنید
نیروی لایزال مقاومت شما با تکیه بر حمایت مردمتان و پایبندی به اصول، ارزشها و مرز سرخها قادر است تعیین کننده باشد.
بله یک نیروی فداکار و از همه چیز خود گذشته، که از یک آرمان حق و مشروع برخوردار است، و نیرویی که خواسته مردمش برای آزادی را نمایندگی میکند، این نیرویی است با انرژی نهفته عظیم که برای دستیابی به هدف خود هر مانعی را میتواند از سر راه بردارد.
چرا؟
ـ چون بنا شده بر استخراج انرژی عظیم انسانی.
ـ چون مبتنی است بر انتخاب مطلقاً آزاد تک تک اعضایش که به آنها یک تعهدپذیری و دینامیزم بیانتها میدهد.
و یأس و عجز و بنبست در قاموسش مفهومی ندارد.
ـ و چون بنا شده بر جلبکردن و بر انگیختن ظرفیتهای نهفته انسانهایی که بهخاطر حقانیت و مشروعیت شما به همراهی و همبستگی برمیخیزند.
و شما خوب میدانید که همه اینها کلیدها و کدهای انقلاب درونی شماست که از روز اول، استخراج انرژی انسانی را با همان فرمول E=MC۲ دنبال میکرد.
انقلابی که هدفش آزادی معنوی انسان است. آزادی از زنجیرانواع جبرهاست.
این چیزی است که در چارچوبهای کلاسیک نمیگنجد. در معادلات رایج فهم نمیشود.
اما راهی است که شما آن را تجربه کردهاید و جواب را در همین نیروی لایزال درون مقاومت پیدا کردهاید. انشاالله هر روز در این مسیر دستاورد و خیر و فزایندگی برای مردمتان داشته باشید.
همه شما را به خدای بزرگ میسپارم.