سخنرانی در کنفرانس «ضرورت یک سیاست درست» در پارلمان ایتالیا

مریم رجوی: میتوان دست آخوندها را از بمب اتمی کوتاه کرد راه آن بهزیر کشیدن این استبداد وحشی است
قانونگذاران محترم ایتالیا، دوستان گرانقدر مردم و مقاومت ایران!
به همه شما که برای بررسی مسأله ایران در این کنفرانس گرد آمدهاید، درود میفرستم.
فکر میکنم همه در این خصوص اشتراک نظر داریم که بحران ایران هیچگاه تا این حد شدت و تلاطم نداشته و هیچگاه تا این حد برای مردم ایران و منطقه و جهان خطیر نبوده است.
در یک سال گذشته، این رژیم جنگافروز سلطه خود بر سوریه و لبنان را از دست داده است. و ضعیفتر از همیشه است.
در داخل کشور هم در محاصره خشم و نفرت عموم مردم و یک جنبش اعتراضی مستمر است که در پی سرنگونی است. بنابراین تلاش میکند با اعدام، تشدید اختناق و با گسترش پروژه بمبسازی اتمی ، خود را حفظ کند.
این رژیم در سال ۱۴۰۳، بر اساس آمار اعلام شده۱۱۵۰ نفر را اعدام کرده است. سال جدید نیز سال استمرار اعدامهاست. فقط در روز ۱۹فروردین، ۵زندانی سیاسی را آنهم بعد از ده سال زندان و شکنجه حلقآویز کرد.
در سالهای گذشته، خامنهای هربار در مواجهه با قیامها فرمان کشتار صادر میکرد. حالا چنان در بنبست است که پیشاپیش فرمان سرکوب و کشتار میدهد. او اخیراً گفت: «اگر به فکر این باشند که در داخل کشور فتنه راه بیندازند، مثل سالهای قبل جوابشان را خود ملت (منظورش قوای سرکوب است) خواهند داد».
شرایط سرنگونی
مهمترین حقیقت در مورد وضعیت ایران این است که رژیم حاکم در شرایط سرنگونی است. بنابراین راهی جز سرکوب و غارت بیشتر در مقابل خود پیدا نمیکند. راهی که در شرایط کنونی، خشم و انزجار مردم و جوانان شورشگر را دوچندان میکند.
بهرغم این، جامعه جهانی و بهویژه اروپا از فقدان راهحل مشخص و مؤثر در قبال مسأله ایران رنج میبرد. هر تلاشی برای تغییر رفتار رژیم آخوندی یا حتی راضیکردن آن به کاهش نسبی ستیزهجویی، برای رژیم فرصتسازی است و برای جهان ناامنی بیشتر.
اما باید بگویم که سردرگمیها در غرب ناشی از این است که راهحل واقعی، یعنی مردم و مقاومت ایران را بهمدت طولانی نادیده گرفتهاند.
این جزئی از سیاست شکستخورده مماشات با این رژیم ضدانسانی و ضدایرانی در این چند دهه است که منافع کوتاهمدت دیپلوماتیک و تجاری را بر مصالح استراتژیک برتری داده است.
اما حالا مبادلات اقتصادی اروپا با ایران هم به نازلترین حد سقوط کرده است. در نتیجه هم منافع کلان اقتصادی را از دست داده، هم زیانهای کلان جنگافروزی آخوندها نصیبش شده است.
آنقدر دست روی دست گذاشتند که پهپادها و موشکهای رژیم در اوکراین به زمین نشست و تروریستهایاش، سیاستمداران غربی را در فرانسه، آمریکا، آلبانی و اسپانیا در روز روشن هدف قرار دادند.
راه حل سوم
دو دهه پیش در اجلاسی در مجمع پارلمانی شـورای اروپا، راه حل سوم را در قبال مسأله ایران پیشنهاد کردم و گفتم: جامعه بینالمللی ملزم به انتخاب بین آخوندهای مجهز به بمب اتمی و یا جنگ نیست. یک راه حل سوم وجود دارد. که آن تغییر دموکراتیک بهدست مردم ایران و مقاومت سازمانیافته آنهاست.
بگذارید امروز تأکید کنم: مردم ایران به چیزی کمتر از سرنگونی دیکتاتوری دینی و برقراری یک جمهوری آزاد و دموکراتیک رضایت نمیدهند؛ یک ایران آزاد با نفی دیکتاتوریهای شاه و شیخ ، یک ایران غیراتمی با جدایی دین از دولت و برنامه ۱۰ مادهیی مقاومت ایران .
همچنانکه هفته گذشته به جلسهیی در سنای آمریکا گفتم این رژیم هرگز از سرکوب و صدور جنگ و تروریسم و برنامه اتمی دست بر نمیدارد. تجربه ۴۶سال گذشته نشان داده که این رژیم به هیچ قول و تعهدی پایبند نیست. پس از افشای سایتهای مخفی هستهیی توسط مقاومت، در سال ۱۳۸۱، خامنهای حتی به لاک و مهر شدن سایتهای غنیسازی اورانیوم تن داد. اما یک سال بعد همه لاک و مهرها را شکست و فعالیت اتمی را گسترش داد.
کلید مساله ایران
بله، کلید مسأله ایران در دست مردم و مقاومت ایران است. جنگافروزی رژیم را میتوان متوقف کرد اما راه آن سرنگونی رژیم است.
دست آخوندها را از بمب اتمی میتوان کوتاه کرد، راه آن بهزیر کشیدن این استبداد وحشی است.
به تروریسم آن در سراسر جهان میتوان پایان داد، ولی راه آن پایان دادن به حکومت پدرخوانده تروریسم دولتی است.
آری با مقاومت سازمانیافته و قیام و ارتش آزادی مردم ایران میتوان و باید به استبداد دینی حاکم بر ایران پایان داد و اجازه دهید اضافه کنم که اگر اروپا در پی یک روابط اقتصادی فعال و شکوفا با ایران است، برآوردن چنین انتظاری در ایران نیمه ویران کنونی دیگر محال است.
اقتصاد ایران تنها با پایان دیکتاتوری دینی و استقرار یک نظام دموکراتیک که مشارکت فعال عموم مردم را امکانپذیر کند، شکوفا میشود. این همان رسالتی است که مقاومت ما بهعهده دارد.
راستی در حالی که پارلمان اروپا بارها در قطعنامههای متعدد، خواستار لیستگذاری سپاه پاسداران رژیم شده، چرا دولتهای اتحادیه اروپا در این تصمیمگیری تعلل میکنند؟
حرف ما این است که:
-سرخم کردن در برابر دیپلوماسی گروگانگیری آخوندها،
تحمل عوامل و جاسوسان وزارت اطلاعات رژیم در اروپا،
-بازگذاشتن درها به روی وابستگان رژیم حتی در بالاترین دوایر سیاسی غرب،
-راه گشودن برای شیطانسازی و به کارگیری بزرگترین سانسور قرن علیه جنبش مقاومت،
– و چشم بستن به سوءاستفادههای رژیم از بازارها و حتی دانشگاههای اروپا برای تهیه تجهیزات تأسیسات اتمی و پهپادهای جنگی باید خاتمه پیدا کند.
زمان آن است که اروپا با اتخاذ یک سیاست قاطع در قبال رژیم آخوندها، در کنار مبارزه مردم ایران برای آزادی و دموکراسی قرار بگیرد.
از ایتالیا انتظار داریم که پیشگام ایجاد موضع تازهیی از جانب اتحادیه اروپا باشد که بر اساس آن:
۱-مشروعیت مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم و نبرد جوانان شورشگر با سپاه پاسداران را بهرسمیت بشناسد.
۲- خواهان ارجاع پرونده نقض فاحش و مستمر حقوقبشر به شورای امنیت شود تا سردمداران رژیم در برابر عدالت قرار گیرند.
۳-با بهکارگرفتن بند ماشه در قطعنامه 2231 همه قطعنامههای شورای امنیت ملل متحد در رابطه با پروژههای اتمی رژیم را فعال کند و تاسیسات اتمی آن را جمع کند و رژیم آخوندی را بهعنوان تهدید مبرم صلح و امنیت جهان ذیل فصل هفت منشور ملل متحد قرار بدهد.
۴- و سرانجام رو در روی فشارها و توطئههای دیکتاتوری دینی، از حقوق اساسی مجاهدان اشرف۳ در برخورداری از آزادی بیان و تجمع در چارچوب قوانین بهرسمیت شناختهشده بینالمللی مانند کنوانسیون 1951 پناهندگی و کنوانسیون اروپایی حقوقبشر حمایت کند.
قهرمان تاریخی ایتالیا، گاریبالدی گفته بود: «بگذارید برای آزادی بجنگیم، حتی اگر همه چیز را از دست بدهیم؛ زیرا بدون آزادی هیچ چیز ارزش ندارد».
این همان اعتقادی است که امروز کانونهای شورشی، رزمندگان آزادی ایران سرلوحه خود دارند و برای آن مبارزه میکنند.
- برچسبها:بمب اتمی, تروریسم, حقوق بشر, رژیم آخوندی