مریم رجوی: در برابر سیاست اعدام و کشتار رژیم ولایت فقیه، به مقاومت برخیزید – پیام به مناسبت روز جهانی علیه اعدام

روز جهانی علیه اعدام، بیش از هر طرفی رژیم آخوندها را هدف قرار می‌دهد که تاکنون۱۲۰ هزار تن از فرزندان مجاهد و مبارز ایران، از جمله سی هزار زندانی سیاسی را که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند، فقط به‌جرم عقاید سیاسی‌شان اعدام کرده است. طبق حكم خمینی هركس در زندان به سازمان مجاهدین خلق ایران وفادار بود، باید اعدام می‌شد.
شمار اعدام‌ها در ایران، از جمله اعدام‌های سیاسی در یک‌سال اخیر نیز، از اعدام‌های انجام شده در اغلب سال‌های حکومت خامنه‌ای بیشتر شده است. از جمله اعدام جمعی ۲۵ زندانی سیاسی اهل سنت از فرزندان مردم کردستان در ۱۲ مرداد سال جاری و اعدام سه زندانی سیاسی از هموطنان عرب در ۲۷ مرداد.
همزمان، جریان بی‌وقفه اعدام‌ها به‌خاطر سایر اتهام‌ها استمرار دارد. یک عضو كمیسیون حقوقی و قضایی مجلس ارتجاع در مرداد گذشته فاش کرد: «‌هم‌اکنون چهارهزار و ۵۰۰ اعدامی بلاتکلیف در کشور داریم».
مطابق گزارش احمد شهید گزارشگر ویژه وقت ملل متحد درباره حقوق بشر ایران در سال میلادی گذشته نزدیک ‌یک‌هزار نفر اعدام شده‌اند. در حالی که عمده این اعدام‌ها به بهانه مبارزه با قاچاق مواد مخدر صورت می‌گیرد، گزارش‌های متعدد تأیید می‌کند که سپاه پاسداران در قاچاق مواد مخدر و توزیع داخلی آن نقش مؤثری داشته و دارد و اعدام‌شدگان به‌طور مضاعف قربانی سرکوب و تبهکاری این رژیم شده‌اند.
در سال‌های اخیر مقام‌های رسمی دولت‌های آذربایجان، افغانستان و نیجریه از مشارکت سپاه پاسداران و نیروهای امنیتی رژیم در قاچاق مواد مخدر پرده برداشته‌اند. پیش از این، وزارت خزانه‌داری آمریکا یکی از فرماندهان نیروی تروریستی قدس را به دلیل تجارت و قاچاق مواد مخدر در لیست افراد مورد تحریم و تحت تعقیب قضایی قرار داده است.
در اسفند ۹۳ رحمانی فضلی وزیر کشور کابینه روحانی اعتراف کرد که «بی‌شک بخشی از پول کثیف قاچاق مواد مخدر در حوزه سیاست، انتخابات و انتقال قدرت سیاسی در کشور وارد می‌شود».
گزارش‌ها تأیید می‌کند که سپاه پاسداران از معاملات مواد مخدر سود هنگفتی به‌دست می‌آورد.
اما در ورای این جزئیات آنچه مدنظر خامنه‌ای است چرخش آسیاب خون با همین اعدام‌های بی‌‌وقفه است که باید ارعاب و اختناق را در برابر مردم به‌ستوه آمده حفظ کند. براین اساس، انجام اعدام‌ها توسط رژیم آخوندی یک جنایت برنامه‌ریزی شده است. این اعدام‌ها بر ضد موازین اسلام حقیقی است، ناقض استانداردهای بین‌‌المللی محاکم عادلانه است و چنان که سال گذشته دبیرکل ملل متحد تصریح کرد «جرائم مربوط به مواد مخدر در ایران در حد نصاب مجازات اعدام نیست»…
شورای حقوق بشر ملل متحد اعلام کرده است که این اعدام‌ها از میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی پیروی نمی‌کند و كمیسر عالی حقوق بشر،گزارشگر ویژه اعدامهای فرا قضایی و دفتر مواد مخدر و جنایت در ملل متحد هم گفته‌اند این اتها‌م‌ها مستحق اعدام نیست.
در داخل ایران نیز، این اعدام‌ها به صورت فزاینده‌یی با مخالفت و تنفر عمومی روبه‌رو می‌شود. جنبش دادخواهی قتل‌عام شدگان سال ۶۷ که در ماه‌های اخیر گسترش یافته، آخوندها را بر سر ادامه اعدام‌ها در تنگنا قرار داده است.
اقدام اخیر گروهی از اعضای مجلس ارتجاع در ارائه طرح تخفیف مجازات اعدام برای بعضی از متهمان پرونده‌های مواد مخدر، ناشی از شدت نگرانی از نارضایتی‌‌های اجتماعی است. اما تا آن‌جا که به‌رژیم ولایت فقیه مربوط می‌شود، تا لحظه سرنگونی قادر به كنار گذاشتن اعدام و شکنجه نیست و اعدام‌ها را شیشه عمر خود می‌‌داند.
به‌همین دلیل است که در پی انتشار فایل صوتی سخنان آقای منتظری درباره قتل عام سی هزار زندانی سیاسی، عمده سران رژیم از خامنه‌ای و رفسنجانی و جنتی تا سردژخیم‌های قضاییه و دادگستری و بسیج همگی به‌دفاع از این کشتار برخاستند و آن را «معجزه ولایت فقیه» یا «افتخار» خود یا «تصمیم تاریخی و انقلابی حضرت امام»‌ توصیف کردند.
این اعتراف‌‌ها از جانب کسانی که آمران و حامیان اعدام‌های کنونی نیز به‌شمار می‌‌روند، اسناد صریح و انکارناپذیری درباره ارتکاب جنایت علیه بشریت توسط آخوندهای حاکم است.
جامعه جهانی به‌ویژه ارگان‌های ذیربط ملل متحد را فرا می خوانم که برای محاکمه سران این رژیم و به‌ویژه سردمدار آن خامنه‌ای در دادگاه‌های بین‌المللی به‌خاطر کشتار سی هزار زندانی سیاسی ترتیبات لازم را فراهم سازند.
دولت‌های غرب را فرا می‌خوانم که روابط خود با رژیم ولایت فقیه را به‌توقف اعدام‌ها منوط کنند و هموطنان و به‌خصوص جوانان را فرا می‌خوانیم که در برابر سیاست اعدام و کشتار به مقاومت برخیزند.
مردم و مقاومت ایران، با ایستادگی و پایداری سازش‌ناپذیر خود، زهر حقوق بشر را نیز به‌ حلقوم این رژیم سرازیر خواهند کرد. این مقاومت برای برپایی جامعه‌یی به‌پا خاسته است که در آن از حکم اعدام خبری نباشد و شکنجه و احکام ضدانسانی شرع آخوندی در آن جایی نداشته باشد. و به‌جای آن، قوانینی برپایه گذشت، شفقت و انسانیت و روابطی براساس احیای دوستی و بردباری حاکم شده باشد.