خودمختاری و رفع ستم مضاعف از اقوام و ملیت‌های ایرانی

روز ۱۷ آبان سالروز تصویب طرح شورای ملی مقاومت ایران برای خودمختاری کردستان ایران در اجلاس شورا  در سال ۱۳۶۲ است. این طرح ۱۲ماده یی هنوز هم پس از گذشت ۴۱ سال، یکی از جامع‌ترین الگوهای جهانی در این زمینه است.[1]

یکی از مهم‌ترین مسائلی که شورای ملی مقاومت از شروع تأسیس خود اکیداً مورد توجه قرار داده، خودمختاری ملیت‌های ستم‌زده است. البته از شروع حاکمیت خمینی، نیروهای تشکیل‌دهنده این شورا در مقابل سرکوب هموطنان کرد، عرب، ترکمن و سایر ملیت‌ها توسط این رژیم ایستادند. شورا در برنامه خود تأکید کرده که همه ملیت‌ها و همه شاخه‌ها و تنوعات ملی وطن‌مان باید از خودمختاری داخلی برخوردار باشند و تاکید می‌کند که حقوق و آزادی‌های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی آن‌ها در چارچوب وحدت، حاکمیت و یکپارچگی کشور باید تامین شود.

در این طرح از جمله آمده است: کلیه حقوق و آزادی‌های مصرح در اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و منشورهای بین‌المللی مربوط به آن نظیر آزادی عقیده و بیان، آزادی مطبوعات، آزادی تشکیل و فعالیت احزاب و سازمان‌های سیاسی، اتحادیه‌ها و شوراهای کارگری، دهقانی و صنفی، انجمن‌های دموکراتیک، آزادی انتخاب شغل و محل اقامت و آزادی مذهب در کردستان خودمختار همانند دیگر نقاط ایران تضمین می‌شود.

کلیه ساکنان کردستان اعم از زن و مرد همانند ساکنان سایر مناطق ایران و بدون هر نوع تبعیض جنسی، قومی، نژادی و مذهبی از تساوی حقوق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برخوردار خواهند بود.[2]

ما می‌گوییم وجود ملیت‌های ستم‌زده، نیروی بزرگ و موثری برای سرنگونی رژیم و کسب آزادی است، پس باید شخصیت چند فرهنگی و چند زبانی ایران را غنیمت شمرد.

هموطنان ما که از ملیت‌ها و فرهنگ‌ها و زبان‌های گوناگون برخوردارند، باید بتوانند به‌طور برابر در تصمیم‌های‌ ملی مشارکت کنند، باید بتوانند هویت فرهنگی و دینی و زبانی خود را حفظ کنند، و باید بتوانند به زبان مادری خود سخن بگویند، کار و تحصیل کنند و آن را اشاعه دهند.[3]

رژیم آخوندی، دشمن تمام مردم ایران اعم از فارس و ترک و کرد و عرب و بلوچ است و از نظر سرکوب، همه مردم در یک وضعیت هستند. هر چند بخش‌هایی از هموطنان ما از ستم مضاعف ملی و مذهبی هم رنج می‌برند و تحت ستم و سرکوب و تبعیض شدیدی از جانب رژیم آخوندی هستند. سرنگونی رژیم آخوندی الزام پایان‌دادن به همه این ستم‌هاست.[4]

ما به پی‌ریزی جامعه‌ی فرا می‌خوانیم که تار و پودش آزادی،‌ دموکراسی و برابری است و هم‌چنین مرزبندی با استبداد و وابستگی و تبعیض جنسی و قومی و طبقاتی است. ما از برابری زن و مرد، از حق انتخاب آزادانه پوشش، از جدایی دین و دولت، از خودمختاری ملیت‌ها، از تساوی حقوق سیاسی و اجتماعی کلیه افراد ملت ایران، از لغو اعدام، از آزادی بیان، احزاب، مطبوعات و اجتماعات، از آزادی اتحادیه‌ها، انجمن‌ها، شوراها و سندیکاها دفاع کرده‌ و دفاع می‌کنیم.[5]

ماده هفتم طرح ده ماده‌یی برای آینده ایران نیز، بر خودمختاری و رفع ستم مصاعف از اقوام و ملیت‌های ایرانی طبق طرح شورای ملی مقاومت برای خودمختاری کردستان ایران تاکید می‌کند.[6]

[1] – سخنرانی مریم رجوی در اجلاس سه روزه شورای ملی مقاومت ایران به‌مناسبت آغاز چهلمین سال تاسیس شورا ۲ تا ۵مرداد۱۳۹۹

[2] – طرح شورای ملی مقاومت ایران برای خودمختاری کردستان ایران 

[3]– سخنرانی مریم رجوی در اجلاس شورای ملی مقاومت ایران در چهل و یکمین سالگرد تاسیس شورا- مرداد ۱۴۰۱

[4] – مصاحبه مریم رجوی با المجله- اسفند ۱۳۸۹ 

[5] –  سخنرانی مریم رجوی در گردهمایی بزرگ مقاومت – ویلپنت پاریس – ۹تیر ۱۳۹۷

[6] – طرح مریم رجوی برای آینده ایران