استقبال از پنجاه و هفتمین قطعنامه محکومیت نقض حقوق بشر در ایران

از تصویب قطعنامه روز پنجشنبه۲۷آبان کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد، در مورد «نقض جدی و مستمر حقوق‌بشر در ایران» استقبال می‌کنم.
این قطعنامه اگر چه ناکافی است و تنها بخش ناچیزی از جنایتهای هولناک ملایان علیه مردم ایران را در بر می‌گیرد، مبین اجماع جامعه جهانی علیه فاشیسم دینی حاکم بر ایران است.

در شرایطی که هزاران تن از آزادی‌خواهان ایرانی به پا خاسته علیه نظام منفور ولایت‌فقیه، در زندان‌های قرون وسطایی این رژیم به مرگ تدریجی محکوم‌اند، رابطه و معامله با این رژیم به‌طور مضاعف نامشروع است. هرگونه ادامه رابطه با این رژیم می‌باید به قطع کامل سرکوب و بهبود کامل وضع حقوق‌بشر در ایران مشروط شود.

رژیم آخوندی شایستگی زندگی در خانواده ملت‌ها را ندارد و باید از آن طرد شود. این رژیم، امنیت و صلح و ثبات در جهان به‌ویژه منطقه خاورمیانه و عراق را نشانه گرفته‌اند. افشای اخیر هزاران سند از جنایت‌های رژیم در عراق، بیش از پیش بر این حقایق مهر تأیید می‌زند.
تنها راه برخورد با رژیم آخوندها اعمال یک سیاست قاطع و تحریم‌های همه جانبه سیاسی، اقتصادی، نفتی و تکنولوژیک است. هرگونه تعلل و کارشکنی در این زمینه، خواسته یا ناخواسته، هم صلح را در منطقه و جهان به خطر می اندازد و هم به کشتار و سرکوب مردم ایران مدد می‌رساند.