گراميداشت ۸مارس روز جهانی زن كنفرانس بين‌المللی در پاريس
مبارزان جنبش برابری و شخصيت‌های سياسی از ۲۶كشور و ۵قاره جهان- پاريس روز جهانی زن- اسفند ۱۳۹۴
دوستان عزيز
حضار محترم،
عرصه فراگير ديگر در اعمال خشونت و اجبار، حجاب اجباری است.
زنان ايران از نخستين هفته‌های حاکميت خمينی به حجاب اجباری اعتراض کردند. در همان روز‌ها زنان مجاهد فعالانه در تظاهرات عليه حجاب اجباری شرکت داشتند.
آخوند روحانی در کتاب خاطرات خود اعتراف کرده که خودش، به‌عنوان نماينده خمينی در اداره سياسی ايدئولوژيک ارتش، مبتکر تحميل حجاب اجباری در ادارات ارتش بوده و شخصا در تمام اين ادارات حاضر شده و حجاب را اجباری کرده است.
همچنين سلسله‌يی از قوانين وضع شده که آزادی فردی و اجتماعی را از زن ايرانی سلب می‌کند. چند نهاد ويژه سرکوب تاسيس کرده‌اند که کارشان مقابله با بد‌حجابی است.
مطابق گزارش‌های رسمی، مأموران تنها در عرض يک سال با سه ميليون و ۶۰۰هزار به اصطلاح «بدحجاب» در خيابان‌ها برخورد کرده و ۱۸هزار نفر را به دادگاه کشانده‌اند.
در واقع، آن‌ها، ايران را به يک زندان بزرگ زنان تبديل کرده‌اند.
دو سال پيش عوامل رژيم، به صورت شماری از زنان در اصفهان اسيد پاشيدند و هنوز که هنوز است دخترانی مثل سهيلا/ ندا و سارا از آن جراحت‌ها می‌سوزند و زجر می‌کشند. درد آن‌ها در حقيقت نمود دردها و مصائب زن ايرانی است.
به همين دليل ما باز هم می‌گوييم:
زن ايرانی بايد آزاد باشد!
بايد خودش انتخاب کند که چه عقيده‌يی داشته باشد، چه بپوشد، و چگونه زندگی کند.
و تکرار می‌کنیم که نه به حجاب اجباری، نه به دين اجباری و نه به حکومت اجباری.
از سخنرانی مریم رجوی در کنفرانس بین المللی در پاریس به‌مناسبت روز جهانی زن-۸اسفند ۹۴-۲۷فوریه ۲۰۱۶
