كنفرانس در پارلمان اروپا مریم رجوی: ايران موج اعدام‌ها، سياست اروپا بروکسل -۷دسامبر۲۰۱۶
خانم مك اینتایر عزیز، آقای آلخو ویدال کوادراس،
نمایندگان محترم پارلمان اروپا،
دوستان عزیز!
از گروه پارلمانی ایران آزاد به‌خاطر برگزاری این کنفرانس تشکر می‌کنم.
سه روز دیگر سالگرد انتشار میثاق جهانی حقوق بشر است. برای کشور من ایران، این روز، زخم هولناکی بر جان و روان یک ملت را یادآوری می‌کند با اعدام ۱۲۰ هزار مخالف، با صدها هزار زندانی سیاسی که در این سال‌ها شکنجه شده‌اند. با حداقل پنج هزار زندانی در صف مرگ و زندانی بودن فعالین حقوق بشر و پیروان ادیان مختلف و با نقض سیستماتیک حقوق زنان و تبدیل نیمی از جمعیت کشور به شهروندان درجه دوم.
تحت حکومت ملایان حقوق بشر جایی ندارد. متاسفانه تا آنجا که به جامعه جهانی و اتحادیه اروپا مربوط است، حقوق بشر ایران، قربانی دیپلماسی تجارت است.
تحت حاکمیت این رژیم، تمامی بندهای میثاق جهانی حقوق بشر پایمال شده است. از حق حیات و حق آزادی و امنیت تا حق مصونیت از شکنجه و دستگیری خودسرانه تا آزادی عقیده و مذهب. فجیع‌ترین برگ پرونده جنایت‌های این رژیم، قتل‌عام سی‌هزار زندانی سیاسی ظرف فقط چند ماه در سال ۱۳۶۷ است. این نسل‌کشی بر اساس حکم مکتوب خمینی صورت گرفت و مهم‌ترین عاملان آن هم‌اکنون، در زمره سران و مقام‌های ارشد همین رژیم‌اند..
در ماه‌های اخیر، یك جنبش رو به رشد در ایران شروع شده است كه خواهان حسابرسی و آوردن مسئولان این کشتار پای میز عدالت است. ماه گذشته مقاومت ایران اسامی ۱۱۰ تن از تصمیم‌گیرندگان اعدام‌ها در تهران و استان‌های مختلف را منتشر ساخت؛ و اطلاعاتی درباره ۲۱۳ تن از مقامات دست‌اندرکار قتل عام در ۳۵ شهر و نشانی شماری از گورهای جمعی پنهان در ۱۲ استان را ارائه داد.
دوستان گرامی!
اتحادیه اروپا اکنون وارد گسترش ارتباط دیپلماتیک و تجاری خود با رژیم ایران شده است. اما درست این است که اول ببیند سیاست کنونی به‌چه نتائجی انجامیده است. اجازه بدهید از همین منظر نتائج سیاست سال‌های اخیر اتحادیه اروپا را بازبینی کنیم:
نخست این که اتحادیه اروپا به‌بهانه تقویت میانه‌روها در ایران، از شروع ریاست جمهوری حسن روحانی نسبت به‌اختناق حاکم بر ایران، تنها نقش تماشاچی را ایفا کرد. اما آیا این سکوت باعث رشد میانه‌روی در ایران شد؟ نه!
به‌عکس نتیجه‌اش افزایش اعدام‌ها در دوره روحانی و سیاست ستیزه‌جویی هرچه بیشتر در منطقه شد.
دوم این که اثبات شده که سیاست نادیده گرفتن نقش مخرب رژیم ایران در سوریه، صرفنظر از همكاری با آن در جنگ علیه داعش به شكست كامل انجامیده است.
سوم، آخوندها زیر فشار نارضایتی‌های اجتماعی، تحریم‌های بین المللی و به‌خاطر ضعف شدید خود، یک گام در مذاکرات اتمی عقب‌نشینی کردند. كشورهای ۵+۱ امتیازهای ناموجهی به آخوندها دادند. آن‌ها اجازه دادند آخوندها ساختار برنامه بمب‌سازی را حفظ كنند.
علاوه بر این، دولت‌های غرب در ازای برجام، توافق‌های نانوشته‌یی با آخوندها را در عمل پذیرفتند همچون:
-باز گذاشتن راه لشکرکشی سپاه پاسداران به‌سوریه،
-نادیده گرفتن آزمایش موشک‌های بالستیک توسط این رژیم به‌رغم قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت،
-به‌حال خود رها کردن نیروی قدس در نقش مخربش در عراق
– و سکوت نسبت به موج اعدام‌ها و نقض حقوق بشر ایران
حالا مقام‌های ارشد این رژیم، در مذاکره با اتحادیه اروپا اعلام می‌كنند قصاص و مجازات اعدام «خط قرمز» رژیم تهران است و آن را «به هیچ‌وجه نمی‌شود کنار زد». آیا این‌همه گستاخی آخوندها نتیجه دیپلماسی تجارت و سکوت و بی‌تفاوتی نسبت به نقض اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون‌های بین المللی این رژیم نیست؟
دوستان عزیز
اجازه بدهید اضافه كنم كه چنین روابطی با این رژیم نه تنها موجب گستاخی آن در نقض حقوق اولیه مردم ایران، بلکه خلاف صلح و امنیت جهانی و حتی منافع دراز مدت غرب است. این رژیم تحت محاصره نارضایتی انفجاری جامعه است. فلج و بی‌پول است. نظام بانکی كشور ورشکسته است و اقتصاد، غرقه در فساد و پولشویی است و قادر به خروج از رکود طولانی مدت نیست. علاوه بر این غرقه در یك جنگ پرهزینه در منطقه با خسارات بسیار است.
کسانی که مدافع چنین سیاستی هستند به‌این واقعیت توجه ندارند که این رژیم تا چه پایه آسیب‌پذیر است و تا چه حد به‌معامله با غرب نیازمند است. بنابراین هر قدر آخوندها به‌خاطر نقض حقوق بشر مورد مواخذه قرار گیرند، نمی‌توانند از نیازهای مبرم اقتصادی خود به اروپا صرفنظر كنند.
دوستان گرامی!
حکومت آخوندها سالیان از امتیازهای کلان دولت آمریکا نیز برخوردار بوده است. سیاست آمریكا در مورد ایران و منطقه در این دوران، بر محور نزدیكی به‌آخوندها تنظیم شده بود و فجایع ناشی از آن بی‌شمار است. از عراق ویران و فاجعه انسانی در سوریه، تا بستن راه تغییر در ایران.
بی‌جهت نیست که آخوندهای حاکم، از پایان این دوره كه آن را دوره طلایی توصیف می‌کنند این‌همه می‌ترسند.
ما از سال‌ها پیش گفته‌ایم و باز تکرار می‌کنیم که مهم‌ترین اشتباه آمریکا در منطقه، استمالت از آخوندهای حاکم است. اکنون مردم ایران، مقاومت ایران و ملت‌ها و کشورهای منطقه انتظار دارند که در این سیاست، تجدید نظر شود. و آمریكا در مقابل نقض وحشیانه حقوق بشر، تلاش برای دستیابی به بمب اتمی و دست اندازی به كشورهای منطقه، موضع قاطع اتخاذ كند.
از این به‌بعد، اتحادیه اروپا و آمریکا به‌هر میزان که از این سیاست فاصله بگیرند، منطقه به سمت صلح و آرامش خواهد رفت.
ما به‌طور مشخص از اتحادیه اروپا و دولت‌های عضو می‌خواهیم که:
یک‌ـ پرونده رژیم ایران را به‌خاطر ۳۷ سال جنایت علیه بشریت، به شورای امنیت احاله دهید و در قدم اول، روابط اقتصادی خود با رژیم ایران را به‌توقف اعدام‌ها منوط کنید.
دو‌ـ با شرکت‌های سپاه پاسداران معامله نکنید. این معاملات سوخت رساندن به‌ماشین سرکوب مردم ایران و ماشین جنگ در سوریه است.
سه‌ـ خواست مردم ایران برای دستیابی به‌آزادی و دمکراسی را به‌رسمیت بشناسید.
چهار- رژیم ایران مسئول جنایت علیه بشریت در سوریه است. جهان نباید در رابطه با دخالت‌ها رژیم به‌طور خاص در سوریه سکوت کند و باید خواهان عقب نشینی فوری آن شود.
ضمن قدردانی مجدد از شما، اعضای پارلمان اروپا که تاکنون نقش تحسین‌برانگیزی در دفاع از خواست‌های دمکراتیک مردم کشورهای مختلف داشته‌اید، انتظار داریم بیش از پیش، با دفاع از آزادی و حقوق بشر ایران در برابر هرگونه مماشات با استبداد مذهبی بایستید، شما در طرف درست تاریخ هستید و دور نیست روزی كه مردم ایران و ملت‌های اروپا از شما به‌خاطر این سیاست اصولی تقدیر كنند.
از همه شما متشکرم.
- برچسب‌ها:اروپا, پارلمان اروپا, نقض حقوق بشر
