سئوال:‌ جایگاه مسعود رجوی در مقاومت ایران چیست؟

اما این نقدینه استراتژیکی را چه کسی پی افکنده و درچه مسیری وچگونه به ثمر نشانده است؟
انقلاب ایران را خمینی ربود، فرهنگ ایرانی و ارزش‌های مبارزاتی ما را به لوث ارتجاع و دجالگری آلود و میهن ما را به کام استبداد و جنگ و عقب ماندگی فرو برد.
اما چه کسی با شعار انقلاب دموکراتیک در ایران، رو در روی ”انقلاب اسلامی” خمینی، او را به چالش کشید؟
چه کسی با برافراشتن پرچم مقاومت بدون سازش، در برابر یورش ویرانگر خمینی ایستاد؟
چه کسی فضای پرابهام سیاسی را روشن کرد و قاطعانه گفت: شعار اصلی انقلاب ایران، شعار آزادی و تهدید اصلی، ارتجاع و دیکتاتوری دینی است؟
چه کسی گفت و در این ۳۰سال، اثبات شد که افعی، کبوتر اصلاحات و میانه روی نمی‌زاید.
(جمعیت: مسعود)
بله مسعود رجوی.
هم او که زندانیان مجاهد با امید به او و راه و رسمش، بر‌تخت‌های شکنجه، مقاومت کرده‌اند و مقاومت می‌کنند. تیرباران شدگان و قتل عام شدگان، راه و نام او را فریاد زده و فریاد می‌زنند. صدایش از سی سال پیش در گوش‌ها و جان‌ها باقیست که گفت:
هزاران بار بر بدنم شلاق زدند، هزاران بار طناب به گردنم انداختند، من نماینده نسل بیشمارانم، آمده‌ام تا خودم را برای آزادی خلق در زنجیرم فدا کنم.
آری، کلام او نزد شیفتگان آزادی، بشارت رهایی است ونزد دشمنان آزادی، پژواک جرم وگناه.
او بود که شورای ملی مقاومت ایران را بنیان گذاشت، ارتش آزادیبخش ملی ایران را تأسیس کرد و کشتی مقاومت سازمانیافته مردم ایران را از سونامی بمباران و حمله و محاصره عبور داد.
به همین علت است که مثل همه تجربه‌های تلخ تاریخ، دست‌های دشمن و خنجرهای زهرآگین خیانت، برای ترور شخصیت و حذف فیزیکی به کار می‌افتند.

اما باید بگویم که: با وجود همه دسیسه‌ها و نامردمی‌ها، حرف آخر را نسلی خواهد زد که مسعود رجوی تربیت کرده است. همان نسل بیشماران که می‌خروشد:
در برهوت استبداد و اختناق، آن عشق به آزادی که وجود انسانی را تسخیر می‌کند، ماییم. در تیرگی دروغ و ریا و بیگانگی، آن فدا و صداقت که راه مقاومت را می‌گشاید، ماییم. و در ظلمات ولایت فقیه، آن اراده پیروز که ارتش آزادی از آن می‌جوشد، و برمی‌خیزد و سرنگون می‌کند، ماییم.