مریم رجوی-كنفرانس مطبوعاتی در پاریس
این پرونده ننگین كه ۱۱ سال پس از حمله ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳بسته می‌شود، هیچ نتیجه‌یی جز به گروگان گرفتن مقاومت یك ملت در زنجیر، سوء استفاده از قضاییه فرانسه و به انحراف كشاندن مبارزه با تروریسم و میدان دادن به پدرخوانده بنیادگرایی و تروریسم نداشت.
از جانب مردم و مقاومت ایران بر حقایق زیر تأكید می‌كنم:
۱ – قضاییه فرانسه اذعان می‌كند كه سازمان مجاهدین یك مقاومت مشروع را به پیش می‌برد و شامل تعریف تروریسم نمی‌شود. اما در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳، ۱۳۰۰ مأمور پلیس به بهانه سخیف تروریسم و تأمین مالی تروریسم به دفاتر شورای ملی مقاومت و منازل خانواده‌های شهیدان حمله ور شدند.
۲ ـ این حمله دو ماه قبل در سفر وزیر خارجه وقت فرانسه به تهران برنامه‌ریزی شده و به گفته مقامات وقت فرانسه هدفش متلاشی كردن مقاومت ایران بود. یك قرارداد تجاری بزرگ بین رژیم ایران و فرانسه در مه ۲۰۰۳ پشتوانه حمله بود. ارگان‌های مختلف رژیم ایران در ارتباط تنگاتنگ با سرویسهای فرانسوی به پرونده‌سازی پرداختند.
۳ ـ دستگاه ضد تروریسم قضاییه فرانسه با خرج دهها میلیون یورو، كوهی از مدارك را جمع‌آوری و ترجمه كرد اما هیچ نشانی از تروریسم در آن‌ها وجود نداشت.
۴- سازمان اطلاعات آخوندها، قاضی بروگیر و سرویس فرانسوی از همان ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳، با یك افتضاح مواجه بودند، فقدان هر گونه مدرك. برای جبران این فضاحت هفت مامور شناخته شده وزارت اطلاعات به‌عنوان شاهد به كار گرفته شدند. به خدمت گرفتن مزدوران وزارت اطلاعات، برای شهادت دادن علیه مقاومین به‌راستی شرم‌آور است. در این میان بسیاری از مطبوعات فرانسه هم كه منافع مشخصی را دنبال می‌كنند تا توانستند دروغ‌های گشتاپوی آخوندها را تكرار كردند بدون این كه حق پاسخگویی به مقاومت بدهند.
۵ ـ این پرونده توجهات مقامات فرانسوی را از مبارزه علیه تروریسم منحرف كرد. به جای ایستادگی در برابر رژیمی كه در سه دهه، بذر داعش و حزب الشیطان و تروریسم پاشیده است، آلترناتیو آن یعنی شورای ملی مقاومت و همچنین سازمان مجاهدین را كه یك اسلام دموكراتیك و بردبار را نمایندگی می‌كند، سركوب كردند. این سیاست غلط تا آنجا به بنیادگرایی میدان داد كه امروز، بنیادگرایی، از میان جوانان فرانسوی نیز سربازگیری می‌كند.
باید تأكید كنم كه كسانی كه برای مقابله با داعش، رژیم ایران را به همكاری دعوت می‌كنند، به گونه‌یی فاجعه‌بار اشتباه می‌كنند. مقابله با افراطیگری فقط با اعمال قاطعیت علیه رژیم ایران به ثمر می‌رسد.
۶- هم‌چنان‌كه امیل زولا برای دفاع از حقیقت و عدالت گفت:
من آن‌هایی را كه در همكاری با دیكتاتوری ملایان، مقاومت یك ملت برای آزادی را قربانی كرده‌اند، متهم می‌كنم.
من آن‌هایی را كه در مماشات با آخوندها، آن‌ها را در تداوم كشتار و شكنجه و سركوب مردم ایران یاری رسانده‌اند، متهم می‌كنم.
من آن‌هایی را كه ارزش‌ها و سنت‌های دموكراتیك فرانسه را در پای منافع اقتصادی پایمال می‌كنند و به‌یك رژیم سركوبگر اجازه می‌دهند تا عدالت جمهوری را آلت دست خود سازد، متهم می‌كنم.
اینها نه‌تنها زبان حال مقاومت ایران، بلكه ندای وجدان مردم فرانسه است. و حالا زمان پاسخگویی است. كسانی كه مسبب این بی‌عدالتی فاجعه‌بار شدند، باید به پای میز محاكمه كشیده شوند.
۷ ـ این پرونده در ۱۱ سال گذشته مستقیم و غیرمستقیم فشارهای بسیاری به اعضای مقاومت در اشرف و لیبرتی وارد كرد. اكنون كه فرانسه برای حل بحران عراق پیشقدم شده، انتظار می‌رود كه به یك ابتكار عمل انسانی برای حفاظت ساكنان لیبرتی كه پناهندگان و افراد حفاظت‌شده تحت كنوانسیون چهارم ژنو هستند، دست بزند و امنیت آن‌ها را تضمین و به محاصره ضدانسانی كمپ خاتمه دهد و سرانجام می‌خواهم احترام قلبی خود را نسبت به سمبل‌های جهان بشری آبه پیر، دانیل میتران، لوسی و ریموند اوبراك، آدرین زلر و ماریو استازی و مولود آئونیت ابراز كنم. آن‌ها شرافت و وجدان فرانسه را به یاری مقاومت ایران آوردند هم چنین، از اكثریت مجلس ملی و سنای فرانسه و از ۱۴ هزار شهردار و منتخب فرانسوی كه در كنار ما ایستادند، تجلیل می‌كنم. و البته تمامی اهالی اورسوراواز و والدواز كه همواره از ما دفاع كرده‌اند.
و نهایتا از همه وكلایمان كه كار درخشانی را ارائه كردند، تشكر می‌كنم.
