سخنرانی مریم رجوی- حمایت اكثریت پارلمان ایتالیا
آقای رئیس! نمایندگان محترم!
از اینکه بار دیگر در خانه دموکراسی ایتالیا هستم، بسیار خوشوقتم.
بیانیه‌یی که از سوی اکثریت اعضای مجلس ایتالیا امضا شده، نمودی از همبستگی ارزشمند ایتالیا با مردم ایران است. این بیانیه با دفاع از حقوق بشر ایران و تأکید بر تأمین حفاظت مجاهدان لیبرتی، سیاستی را ترسیم می‌کند که باید پیشاروی سیاست اروپا و جامعه جهانی در قبال ایران قرار گیرد.
از سوی مردم و مقاومت ایران، عمیق‌ترین تقدیر‌ها را به نمایندگان پارلمان ایتالیا ابراز می‌کنم.
در مبارزه عادلانه برای دموکراسی و صلح و حاکمیت مردمی، خوشبختانه اکثریت قانون‌گذاران در کشورهای اروپایی و آمریکا را در کنار خودمان داریم. این به‌راستی برای ما و مردم ما مایه پشتگرمی است.
بسیار خوشحالم که امروز به اطلاع شما برسانم: دادگاه اسپانیا، درپی شکایت خانواده‌های مجاهدان اشرفی، مشاور امنیتی مالکی و مسئول کمیته سرکوب اشرف را به اتهام جنایت علیه جامعه بین‌المللی و کشتار و گروگان‌گیری در اشرف، به چالش کشیده است.
دادگاه با تأکید بر اینکه مجاهدان اشرفی حفاظت شده در چارچوب کنوانسیون چهارم ژنو هستند، برخی از موارد اتهام مشاور امنیتی مالکی، به‌عنوان رئیس ”کمیته اشرف”، را به این شرح بر می شمارد:
– ۳۵ قتل و ۳۳۷ فقره جراحت عمدی در ۸ آوریل ۲۰۱۱،
– ۵۲ قتل و ۷ مورد گروگان گیری در اول سپتامبر ۲۰۱۳
به این ترتیب، تلاش‌های گسترده و اعتصاب غذای مجاهدان لیبرتی و ایرانیان در سراسر جهان، و هم‌چنین اقدامات حامیان بزرگ مقاومت ایران در سراسر جهان، مانند پارلمان ایتالیا، یک گام بلند به سمت پیروزی برداشته است.
بر اساس توافق میان دولت دست نشانده ملاها و ملل متحد، اعضای مقاومت از اشرف، که به مدت ۲۶سال با هزینه خود و با رنج و تلاش بسیار ساخته بودند، به‌طور اجباری به کمپ لیبرتی منتقل شدند.
مطابق قول ملل متحد، آمریکا و اتحادیه اروپا، قرار بود آن‌جا یک کمپ ترانزیت موقت برای انتقال اعضای مقاومت به کشورهای اروپایی باشد؛ اما این یک وعده دروغ بود.
بعد از گذشت نزدیک به دو سال فقط ۱۰ درصد آن‌ها منتقل شده‌اند. در عوض، دولت عراق بر اساس دستور ملاها کمپ را به زندانی تبدیل کرد که حتی ملاقات وکلا و اعضاء خانواده در آن ممنوع است و ساکنان تحت محاصره پزشکی هستند. شمار زیادی از بیماران در اثر این محاصره و کارشکنی‌های ضدانسانی توسط نیروهای عراقی، جان خود را از دست دادهاند.
از فوریه تاکنون، لیبرتی سه بار هدف حملات موشکی قرارگرفته و ۱۰ تن از مجاهدان به شهادت رسیده‌اند.
ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ملل متحد در جریان جابه‌جایی اجباری مجاهدان اشرف، بارها قول تأمین حفاظت و امنیت دادند، اما این قول‌ها زیر پا گذاشته شد.
اگر کارزار پیگیر همین مقاومت و حامیانش در سطح بین المللی نبود، آخوندها و دست نشاندگانشان در عراق، فجایع بسیار بیشتری در اشرف و لیبرتی، مرتکب می‌شدند.
هفته گذشته، گروه کار ناپدید شدگان اجباری و گروه کار بازداشت‌های خودسرانه ملل متحد و ۴ گزارشگر ویژه ملل‌متحد: گزارشگر اعدام، گزارشگر شکنجه، گزارشگر زنان و یک کارشناس مستقل ملل متحد، از حکومت عراق خواستند محل نگهداشتن ۷گروگان ربوده شده از اشرف را مشخص کند. آن‌ها گفتند که مقامات عراق باید موقعیت افراد مفقود شده را روشن کنند، سلامتی و حقوق آن‌ها را تضمین کنند و از استرداد آن‌ها به ایران خودداری کنند.
قبل از این هم عفو بین‌الملل و سازمان جهانی ضدشکنجه، با تأکید بر اینکه گروگان‌های اشرفی در عراق به‌سرمی‌برند، دولت عراق را مسئول آن دانسته‌اند.
در حالی‌که ارگان‌ها و مسئؤلان تخصصی، چه در ملل متحد و چه در ارگان‌های حقوق بشری، نسبت به مسئولیت دولت عراق، اتفاق نظر دارند.
باید پرسید: این چه سیاست شومی است که با زیرپا گذاشتن حقایق، می‌خواهد دست قاتلان و مجرمان اصلی، یعنی مالکی و خامنه‌ای، را بشوید؟
این رویکرد غیرمسئولانه، موتور جنایت بزرگ‌تری را روشن می‌کند.
از اینرو این هشدار را تکرار می‌کنم: هر اتفاقی که برای مجاهدان لیبرتی بیفتد، دولت آمریکا و ملل متحد در قبال آن، مسئولیت کامل دارند. آن‌ها باید امنیت و سلامت مجاهدان لیبرتی را طبق تعهدات‌شان تضمین کنند.
از دولت ایتالیا انتظار داریم که رهبری ابتکاری در سطح اتحادیه اروپا را به‌دست گیرد؛ به‌طوری‌که دولت عراق را وادار کند که الزام‌های حفاظتی لیبرتی را تأمین و گروگان‌ها را آزاد سازد.
دوستان عزیز!
کشتار در اشرف و لیبرتی، آن روی سکه نقض حقوق بشر در داخل ایران است. چهار ماه بعد از روی کار آمدن آخوند روحانی، شمار اعدام‌‌شدگان بیش از ۴۰۰نفر است، سرکوب پیروان مذاهب مختلف و ملیت‌ها شدت یافته اعدام و شلاق زدن در ملاءعام و بگیر و ببندهای گسترده جوانان به بهانه‌های واهی به منظور گسترش جو رعب و وحشت در جامعه، به پدیده روزمره تبدیل شده است.
هجوم آخوندها برای خردکردن تجهیزات ماهواره‌یی و فیلترینگ سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی، گسترش یافته است.
اما متاسفانه دولت‌های غرب، در کشاکش بر سر برنامه بمب سازی رژیم، هم وضعیت حقوق بشر در ایران و هم وضعیت اضطراری زندان لیبرتی و هم مداخلات مرگبار ملایان در منطقه را یکسره به فراموشی سپرده اند.
حضار محترم!
ولی فقیه ارتجاع، در برابر انزوا و اعتراض داخلی و بین‌المللی و در بحران مرگبار درونی و ورشکستگی اقتصادی، ناگزیر شد در مذاکرات ژنو ۳، یک گام عقب بنشیند. اما متأسفانه توافقنامه ژنو برای کنترل فعالیت‌های مخفی آخوندها تضمینی ندارد و در یک کلام، کلید بمب‌سازی هم‌چنان در دست رژیم است.
با توجه به ضعف‌ها و بحران‌های رژیم، اگر ۵+ ۱بر سر اجرای کامل قطعنامه‌های شورای امنیت می ایستاد، قطعاً می‌توانست در همان ژنو، آخوندها را به ازمیان برداشتن کامل برنامه شوم اتمی اش وادار کند.
اما به‌دلیل سیاست فوق العاده ضعیف غرب، سه هفته پس از امضای توافقنامه، رژیم ایران به شیوه همیشگی خود، به تحریف و تقلب روی آورده است.
در همین فاصله آخوندها رسماً ساخت یک سانتریفیوژ جدید و پیشرفته‌تر را اعلام کرده‌اند و از ادامه ساخت و گسترش نیروگاه اراک و گسترش برنامه تولید اورانیوم صحبت می کنند.
دیکتاتوری حاکم در فاز پایانی است. و در برابر فشارهای واقعی چاره‌یی جز عقب‌نشینی ندارد. کافیست سیاست امتیاز دادن و کنار آمدن با آخوندها، جای خود را به یک سیاست مسئولانه و قاطع بدهد.
راه حل نیز روشن است:
ـ آخوندها را به پذیرش پروتکل الحاقی و بازرسی‌های سرزده از سایت‌های اعلام شده و نشده وادار کنید.
ـ تمام ذخائر اورانیوم را اکسید و تمام سایت‌های اتمی رژیم را منحل کنید.
ـ از هرگونه کاهش تحریم‌های بین‌المللی علیه رژیم ایران تا زمان پذیرش قطعنامه‌های شورای امنیت توسط این رژیم، خودداری کنید.
مردم ایران کمک‌های ایتالیا به جوانان ایران در جریان قیام‌های سال ۸۸ را از یاد نبرده‌اند و از ایتالیا و همه کشورهای غرب انتظار دارند که به‌خاطر روابط اقتصادی، نسبت به نقض حقوق بشر در ایران و کشتار مخالفان در لیبرتی سکوت نکنند.
راه حل نهایی و قطعی ایران و راه مقابله با خطرات مبرم آخوندها در منطقه، حمایت از خواست مردم و مقاومت ایران برای تغییر رژیم است. مردم ایران و مقاومت سازمان‌یافته آن‌ها می‌توانند تغییر را محقق کنند.
بدیهی است که ما پیوسته خواهان برگزاری انتخابات آزاد، تحت نظر ملل‌متحد بوده و هستیم.
ما برای یک ایران دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت، صلح‌دوست و غیراتمی مبارزه می‌کنیم که در آن پیروان مذاهب و ملیت‌های مختلف، از حقوق برابر برخوردار خواهند بود و از شکنجه و اعدام خبری نخواهد بود. ما از بازار آزاد حمایت می‌کنیم.
زنان از حقوق متساوی با مردان برخودار خواهند بود و از جمله در رهبری سیاسی مشارکت برابر خواهند داشت.
از نظر ما قوانین ضدانسانی شریعت آخوندی مردود است و حقوق مدنی که در ایران امروز نابود شده، باید احیا شود و با اعلامیه جهانی حقوق بشر منطبق باشد.
یک‌بار دیگر از منتخبان مردم ایتالیا و تلاش‌هایشان در همبستگی با مردم آزادی‌خواه ایران سپاس‌گزاری می‌کنم و پیشاپیش، کریسمس و آغاز سال نو را به مردم و منتخبان ایتالیا تبریک می‌گویم.
متشکرم
