به یاد دکتر کاظم رجوی

مردی بزرگ و از یاد نرفتی، به‌خصوص به‌خاطر خدمت بی‌مانند او به جنبش آزادیخواهی مردم ایران یعنی تلاش برای نجات جان مسعود رجوی از اعدام توسط ساواك شاه و راستی كه ما و به‌خصوص خود من تا ابد مدیون و سپاسگزار كاظم هستیم و از او می‌آموزیم كه چگونه عشق‌های بزرگ كارهای ناممكن را ممكن می‌سازد. كاظم یك تنه جهانی را در برابر تصمیم شاه برانگیخت و موفق شد.
موقعیت علمی و تحصیلیش و سوابق مبارزاتی درخشانش، از تواضع او چیزی كم نكرد. صفا و گرما و یكرنگی‌اش همه را مجذوب خود می‌كرد. دریایی از عواطف زلال بود و در رفتار با دوستان و نزدیكان،‌ بسیار بیآلایش و صمیمی بود. وقتی به زندانیان شكنجه شده می‌رسید، وقتی كه عكس‌های اعدام‌شدگان را می‌دید با تمام وجود متأثر می‌شد. فیلم‌ها و عكس‌هایش را نگاه كنید، همه جا دارد شكنجه‌شدگان را معرفی می‌كند یا عكس‌های شهیدان را نشان می‌دهد، یا در راهروهای سازمان ملل اسناد جنایت‌های رژیم را این طرف و آن طرف می‌برد و با سفرا و نمایندگان جر و بحث می‌كند. او با تمام مشکلات چنگ در چنگ می‌شد و تمام تلاش خود را به‌كار می‌بست تا رژیم را در سازمان ملل محكوم كند. ‌اولین قطعنامه محكومیت رژیم ایران در كمیسیون حقوق بشر با تلاش او تصویب شد و فردای همان روز بود كه خمینی شخصاً فرمان قتلش را صادر كرد. او گفته بود که ما تاریخ حقوق بشر را با خون خود می‌نویسیم.

كاظم رجوی به همه ملت ایران تعلق دارد و افتخار ایران و ایرانی است.