پیام مریم رجوی به‌مناسبت روز جهانی زن

به‌نام خدا
به‌نام ایران و به نام آزادی

زنان آزاده ایران؛
روز جهانی زن بر شما مبارک باد؛ با یقین به رهایی محتوم زن ایرانی از توحش و بربریت رژیم خمینی و از ستم و نابرابری دیرپای جنسی. ستمی که پیوسته در طول تاریخ زن را تحقیر کرده و شخصیت انسانی او را درهم کوبیده است. اما تردیدی نیست که مبارزه تاریخی زنان سرانجام این ستم ضدانسانی را درهم خواهد شکست و زنجیرهای اسارت و بردگی را خواهد گسست. آن روز دنیایی نو به روی بشریت گشوده خواهد شد و نور رهایی و یگانگی، جهان را روشن خواهد کرد. نوری که هم‌اکنون از مقاومت درخشان و بی‌همتای زنان ایران در برابر مهیب‌ترین نیروی ارتجاعی تاریخ، برمی‌تابد و دور نیست روزی که سراسر ایران‌ زمین را فراگیرد. براستی که در روز جهانی زن،‌ زن ایرانی شایسته‌ترین زنی است که باید جشن بگیرد و به پایداریش دربرابر رژیم ضدبشری خمینی افتخار کند.
پس، ای مادران، خواهران و دختران عزیزم؛
زنان رنجدیده‌یی که رژیم ویرانگر خمینی بار طاقت‌فرسای مشکلات زندگی را بیش ازهمه بر دوش شما بار کرده، و تنگدستی و اجاره‌نشینی و گرانی جانتان را به لب رسانده؛
زنان شرافتمندی که ستم و سرکوب رژیم خمینی شما را ناگزیر از ترک وطن و تحمل رنج جانکاه غربت کرده؛
زنان داغداری که جنگ ایران‌سوز خمینی جان عزیزانتان را گرفته و شما را دربه‌در و آواره کرده؛
زنان ستمدیده‌یی که قوانین ظالمانه حکومت آخوندی، کانون گرم خانوادگیتان را از هم پاشیده و از زندگی جز رنج و تلخکامی برایتان باقی نگذاشته؛
مادرانی که جگرگوشگان بیمارتان به‌خاطر محرومیت از ابتدایی‌ترین درمان‌ها روی دست‌های شما پر‌پر می‌زنند و جوانانتان به کام اعتیاد و دیگر فجایع حکومت آخوندها در می‌غلطند؛
زنان بی‌گناهی که قربانی زن‌ بودن خود شده‌اید و در حکومت پرفساد خمینی با تهمت بدنامی و شکنجه‌ دائمی روبه‌رو هستید و هزار درد ناگفته دارید؛

زنان کارگر، دختران قالیباف، زنان زحمتکش روستا، زنان کارمند،‌زنان معلم، دختران دانش‌آموز و دانشجو، و ای همه‌ زنان آزاده و شریفی که در سراسر ایران پیوسته با اهانت‌ پاسداران و آخوندهای درنده روبه‌رو می‌شوید، از دستگیری‌های بی‌وقفه زنان و ضرب و شتم و شلاق زدن به آنان خون‌دل می‌خورید و از این ظلم سیاه و هولناک به‌ستوه آمده‌اید؛
از سوی جنبش مقاومت انقلابی که آگاه‌ترین و فداکارترین زنان ایران در پیشاپیش صفوف آن می‌رزمند، شما را به یاری فرا می‌خوانم؛ به یاری برای برافکندن رژیمی که زنان نخستین قربانیان ستم آن هستند و نیروی اصلی مقاومت در برابر آن محسوب می‌شوند. برای مشارکت در سرنگونی این رژیم ضدانسانی و بازگشودن دروازه‌های رهایی به‌پا خیزید. به نقش تاریخی زن ایرانی در این نبرد رهائیبخش میهنی ایمان بیاورید. زنی که به گفته اشرف شهید «جز با زبان قهر با خمینی جلاد حرفی ندارد پس قابل درک است که چرا خمینی دشمن خود را در چهره او می‌بیند». با یک چنین مقاومتی یقین کنید که رژیم خمینی رفتنی‌ است، رهایی واقعی و امکان‌پذیر است و زن محکوم به پذیرفتن آن‌‌چه بر او تحمیل‌شده، نیست. فرهنگ و ایدئولوژی خمینی زن را در درون «خود» محبوس و زنده‌به‌گور می‌کند و او را به خودکشی و خودسوزی می‌کشاند.‌ پیام رهایی این است که زن «می‌تواند و باید» دنیای تسلیم ویأس را درهم بشکند، به توانایی‌های انسانیش ایمان بیاورد و در مقاومت برای آزادی سنگین‌ترین مسئولیت‌ها را به‌عهده بگیرد.آن‌چه در فرهنگ و نظام خمینی ترویج می‌شود کینه و دشمنی است و آن‌چه رهایی به ارمغان می‌آورد عشق و دوستی است ‌و چشم‌گشودن به دنیایی که در آن انسان‌ها نه رقیب و دشمن بلکه یار و یاور یکدیگرند. با چنین منطقی است که زنان در جنبش مقاومت بندهای اسارت خمینی را از هم می‌گسلند و با شکوفایی استعدادات انسانیشان فرماندهی و هدایت امور مقاومت را در پهنه‌های مختلف سیاسی و نظامی به‌عهده می‌گیرند.
بگذارید صحنه‌یی را که پیوسته برای خودم الهام‌بخش بوده ترسیم کنم. آیا هرگز در آستانه فصل بهار به گیاهان بهاری که دل انبوهی خاک سیاه و سرد را می‌شکافند و بالاخره از لابلای آن سبز و پرطراوت می‌رویند، نگاه‌ کرده‌اید؟ سختی خاک و سنگینی و سردی آن هرگز نتوانسته است روح زندگی را در جوانه‌های بهاری بکشد و آن‌ها را از رُستن و رسیدن به فضای آزاد و چشم‌دوختن به خورشید تابان باز دارد. مسأله این است که ما به بهار و به درخشش آفتاب ایمان داشته باشیم؛ ایمان به بهارانی که به‌دلیل حضور زنده و فعال مقاومت در میهن ما واقعی است و باور به آفتاب رهایی زن ایرانی که بر قلل بالابلند این مقاومت می‌درخشد. با این ایمان و با این باور، ما قادر هستیم بروئیم و شکوفا شویم چرا که خداوند هرگز هیچ انسانی را ضعیف و فاقد استعداد رهایی و شکوفایی نیافریده است. این ستمگران و دشمنان انسانیت ـ مانند خمینی ـ هستند که جوانه‌های امید را در دل‌ها می‌کشند، تا چند صباحی به حاکمیت ننگین خود ادامه دهند.

می‌خواهم بگویم که مسأله برای همه ما زنان ـ قبل از هر چیز ـ باور به این است که اسارت و بردگی ازلی و ابدی نیست. این، اگر چه شروع است، ولی باور کنید که در واقع تمام مسأله است. زیرا بلافاصله خواهید دید که جرأت شوریدن و به ‌پاخاستن را علیه هر آنچه که می‌خواهد دست و پای ما را در قید و بند نگاه دارد، در خود خواهید یافت. گواه من تجربه انبوه زنانی است که امروز مظهر «می‌توان و باید» هستند و تجسم «ممکن»‌ کردن هر آنچه که قرن‌ها برای زن غیرممکن جلوه داده شده است. امروز قله‌یی نیست که این زنان رها اجازه اندیشیدن به فتح آن را به خود ندهند و مسئولیتی نیست که برای به‌عهده‌ گرفتن آن احساس ناتوانی کنند. امروز خواهران شما در ارتش آزادیبخش برای پرواز به کمتر از ستاره سحر و اوجی در آن حد، قانع نیستند و به‌جرأت می‌توانم بگویم که آن‌ها طلسم تاریخی «ضعیفه»‌ بودن زن را برای همیشه باطل کرده‌اند و دفتر بردگی زن را که به‌دست امثال خمینی نوشته شده به آتش کشیده‌اند.
پس بگذارید در روز جهانی زن به شما زنان ایران این مژده را بدهم که فردا، وقتی گام‌های استوار ارتش آزادیبخش به خاک میهن برسد، طلایه‌داران این ارتش آزادی، زنان آزاده‌یی هستند که برای شما و فرزندانتان گل آزادی، رهایی، شکوفایی، سبزینگی، طراوت، خوشبختی، امید و لبخند را به ارمغان خواهند آورد. در همین‌جا تأکید می‌کنم که برعکس اندیشه‌ها و نظریاتی که سرفرازی و رهایی زن را در تضاد با شکوفایی مرد و ارتقای انسانی او می‌دانند، ما معتقدیم و عملاً هم ثابت کرده‌ایم که رهایی زن برای مرد نیز رشد و ارتقای روابط انسانی را به‌همراه دارد. ما قبل از هر‌چیز به این دلیل به ایرانی رها و آزاد و شکوفا با زنان و سپس مردانی مسئول و آزاده ایمان داریم، که این پدیده را در صفوف مقاومت تجربه کرده‌ایم. برخورداری ما ـ زن و مرد ایرانی ـ از چنین موهبت و موقعیتی ایجاب می‌کند که از سوی جنبش مقاومت، همه شما را به یاری فرا بخوانم و بار دیگر تأکید کنم که بزرگ‌ترین کمک شما این است که بهار را باور کنید و جوانه امید به فردای بهتر را در قلب‌هایتان شکوفا کنید. مطمئنم که آن‌گاه شما بر‌حسب شرایط و امکاناتتان به‌سرعت کشف خواهید کرد که چگونه می‌توانید بیشتر به این مقاومت یاری برسانید. خواهید دید که می‌توانید با افشای یک جنایت رژیم خمینی، با کمک به رزمندگان، با رساندن پیام مقاومت به اطرافیانتان ـ چه در داخل کشور و چه در خارج کشور‌ـ با کاشتن بذر امید در قلب زنان هم‌وطنتان، در این مسیر شکوهمند قدم بگذارید.

زنان آزاده ایران،
مادران و خواهران عزیز؛
چشم‌انداز تابناک رهایی و مسئولیت بزرگ محقق‌نمودن آن اکنون در برابر ماست. دستاوردهای درخشان زنان در صفوف مقاومت نشان می‌دهد که بخش دشوار راه طی شده است.با یاری شما سد اسارت خمینی در پهنه جامعه نیز درهم خواهد شکست. مهم این است که زن خود برای رهاییش قدم بردارد. زیرا از قدیم گفته‌اند که حق گرفتنی است و نه دادنی. هیچ‌کس رهایی را در سینی طلایی به زن تقدیم نخواهد کرد. این زن است که باید به‌پا خیزد و بهای رهاییش را با تلاش خود بپردازد و در نهایت خود گوهر رهایی را به کف آورد. این‌جاست که دشمن ـ یعنی اندیشه‌خمینی ـ در درون ذهن و اندیشه زن عمل می‌کند و به‌صورت یک مانع درونی، او را دچار تردید و تزلزل می‌سازد. حرف اصلی دشمن این است که «زن انسان برابر با مرد نیست». براساس همین منطق ضدانسانی است که رژیم خمینی زن را از صحنه‌فعالیت اجتماعی و سیاسی حذف می‌کند و برای آن دلایل ذاتی و فیزیولوژیکی به هم می‌بافد.
رمز اصلی موفقیت زنان در جنبش مقاومت این است که همین منطق ضدانسانی را درهم کوبیده‌اند. منطقی که نابرابری ازلی و ابدی زن و مرد و ناتوانی زن را در عهده‌دار شدن مسئولیت‌های اجتماعی و سیاسی تبلیغ می‌کند و در اعماق ذهن زنان به یک تردید و تزلزل درونی تبدیل می‌شود. این مانع درونی را با ایمان به برابری زن و مرد و با عهده‌دارشدن مسئولیت‌های اجتماعی و سیاسی درهم بشکنید. در دوران ما مضمون اصلی مسئولیت سیاسی و اجتماعی یاری رساندن به مقاومت و به ارتش آزادیبخش ملی است؛ ولو که در یک دعای خیر یا یک آرزوی پیروزی خلاصه شود. باور کنید که در هر کجا باشید ـ از اعماق زندان‌های خمینی گرفته تا هر کجای ایران و هر اردوگاه پناهندگی در گوشه‌یی از جهان و یا هر کجای جهان، با این کلمه‌نجات، ‌بر افسون خمینی چیره می‌شوید. با انتخاب مقاومت برای آزادی،‌ بالاترین شایستگی انسانی خود را به اثبات می‌رسانید و عطر رهایی را حس می‌کنید. آن‌گاه به هر میزان که بخواهید می‌توانید این مسیر را تا قله‌های هر چه بالابلندتر ادامه دهید. جنبش مقاومت این مسیر را تجربه کرده و در هر قدم به شکوفایی و توانایی و رهایی بیشتر رسیده است.

آخرین نکته را در یک کلمه خلاصه می‌کنم؛ در کلمه «امید». امید به فردای روشن آزادی ایران و رهایی زن ایرانی. امروز مشارکت و نقش فعال و پیشتاز زن ایرانی، برای سرنگونی رژیم ضدبشری خمینی و استقرار آزادی و حاکمیت مردمی ضروری است. ضرورت رهایی زن و احقاق حقوقش برای تضمین دموکراسی و تعمیق آزادی و برای پیشرفت و سازندگی در فردای پیروزی دو‌چندان است. جنبش مقاومت، این حقیقت را در جریان مبارزه جدی و آشتی‌ناپذیرش با دشمن ضدبشری عمیقاً درک کرده و الزامات آن را در سرلوحه برنامه‌هایش قرار داده است. نقش زنان در مقاومت انقلابی و ارتش آزادیبخش ملی ارزشمندترین محصول مقاومت ماست و آن‌چنان درخشان است که مفسران و ناظران خارجی بارها آن را تحسین کرد‌ه‌اند و با عناوینی نظیر «عمیق‌ترین نمونه در سطح جهانی» و «نویدی ایرانی برای رهایی زن» آن را ستوده‌اند. این نقش و این جایگاه مهم‌ترین تضمین رهایی زن در ایران آزاد فرداست. ایرانی که در آن از سرکوب و ستم و از تحقیر ضدانسانی زن اثری نخواهد بود و طرح شورای ملی مقاومت درباره آزادی‌ها و حقوق زنان، حقوق پایمال‌شده زن ایرانی را اعاده خواهد کرد. اگر رژیم خمینی به‌ طرق مختلف زنان را از تصدی مسئولیت‌های اجتماعی و سیاسی محروم و عملاً از صحنه فعالیت اجتماعی حذف می‌کند؛ طرح شورا «حق انتخاب ‌کردن و انتخاب‌شدن در تمام گزینش‌ها و انتخابات و حق رأی در تمام همه‌پرسی‌ها و حق اشتغال و انتخاب آزادانه شغل و حق تصدی هر مقام، منصب و شغل عمومی و دولتی از جمله ریاست‌جمهوری و قضاوت در تمام مراجع دادرسی» را برای زنان به‌رسمیت می‌شناسد. اگر رژیم خمینی هزار بند به دست و پای زنان پیچیده و می‌گوید که زن بدون اجازه شوهر، حق فعالیت اجتماعی و حق خروج از خانه را ندارد؛ طرح شورای ملی مقاومت حق «فعالیت سیاسی و اجتماعی آزادانه» و حق «رفت و آمد و مسافرت بدون نیاز به اجازه دیگری» را از حقوق مسلم زنان می‌داند و هرگونه «اجبار و تحمیل به زن» در زندگی خانوادگی را «ممنوع» اعلام می‌کند. اگر رژیم خمینی با شعار «یا روسری یا توسری» به‌وسیله اوباش و اراذلی به نام پاسدار و بسیجی هر روز در کوچه و خیابان مزاحم زنان می‌شود و برای رنگ و اندازه لباس زنان پی‌درپی بخشنامه صادر می‌کند؛ طرح شورای ملی مقاومت بر «حق انتخاب آزادانه لباس و پوشش» تأکید می‌کند و در برابر انواع تبعیض‌ها و محرومیت‌هایی که رژیم خمینی بر زنان تحمیل کرده، «حق استفاده بدون تبعیض از کلیه امکانات آموزشی و تحصیلی و ورزشی و هنری» را به‌رسمیت می‌شناسد.
می‌بینید که همه‌چیز با آن‌چه خمینی بر‌ایران و زنان ایران تحمیل کرده سراپا متفاوت است. و مهم‌ترین تفاوت این است که اگر خمینی با اسارت و تحقیر زن، مرد ایرانی را مرعوب و مسخ می‌کند؛ در ایران فردا رهایی زن برای مرد نیز پیام پیشرفت و رهایی به ارمغان می‌‌آورد. این مسیر رهایی و این مجاهدت پرشکوه برای درهم‌شکستن زنجیرهای نابرابری و از خود بیگانگی، نوید‌ دهنده نسلی از مردان غیرتمند و آزاده در ایران‌زمین است که با پذیرش رهایی زن و هموارکردن راه آن، اوج انسانیت و اعتلا و رهایی خود را به‌اثبات می‌رسانند. مردان و زنانی که برای سازندگی ایران فردا سر از پا نخواهند شناخت و ایران‌زمین را به سرعت برق و باد از آلودگی خمینی‌صفتان پاکیزه خواهند کرد و میهن ما را مهد بالاترین سطح از دموکراسی و آزادی اجتماعی و سیاسی در جهان خواهند ساخت.

نابود‌باد رژیم ضدبشری خمینی
سلام بر آزادی
درود بر زنان آزاده ایران