کنفرانس بین‌المللی پاریس
حضار محترم!
شخصیت‌های والاقدری که از آمریکا و آلمان و فرانسه در این کنفرانس حضور به‌هم رسانده‌اید به همه شما درود می‌فرستم.
پنج روز از فاجعه کشتار مجاهدان اشرف می‌گذرد.
در روز ۱۹ فروردین ۳۴زن و مرد شجاع از بهترین فرزندان مردم ایران به‌شهادت رسیدند و بیش از ۳۰۰نفر مجروح شدند.
هر یک از آن‌ها با ده، بیست و حتی سی سال سابقه مبارزه علیه دیکتاتوری سمبلی از فداکاری و رنج طولانی ایرانیان برای نیل به آزادی‌اند. در عین حال پایداری و جان‌باختن هر یک از آن‌ها گواه حتمی پیروزی بر رژیم ولایت فقیه است.
برای احترام به ۳۴قهرمانی که جان خود را فدای آزادی مردم ایران کردند و برای پایداری پرشکوه اشرفیان در حماسه پرشکوه اشرف اجازه بدهید یک دقیقه کف بزنیم.
در مورد آخرین وقایع اشرف باید به اطلاعتان برسانم تا همین امروز فشارهای دیکتاتوری عراق هم‌چنان ادامه دارد. به‌دلیل ممانعت‌ها در چندروز گذشته حتی امکان تدفین اجساد شهدا وجود نداشت. به دستور مالکی، مجروحان تیرخورده را بدون مداوا از بیمارستان به اشرف برگردانده‌اند.
در خود اشرف گردان‌های مهاجم و نیروهای زرهی در قسمت‌های اشغالی باقی‌مانده و در حال ایجاد خاک‌ریزهای بلند هستند.
از طرف دیگر در داخل ایران رژیم آخوندها فیلم کشتار در اشرف را در برخی زندان‌های سیاسی پخش کرده تا به خیال خود روحیه زندانیان را تضعیف کند. اما از داخل زندان‌ها تا جامعه ایران، تا اشرف روحیه و عزم و ایمان بیشتر از همیشه شعله‌ور است.
بله چنان‌که رهبر مقاومت ایران مسعود رجوی دو سال پیش گفته است: « مردم و مقاومت ایران و مجاهدان اشرف هرگز و به هیچ قیمتی تسلیم خواست‌ها و سیاست دیکته‌شده از سوی فاشیسم دینی حاکم بر ایران نخواهند شد. پایداری اشرف در برابر دیکتاتوری ولایت‌فقیه و نیروی تروریستی قدس و عوامل آن در عراق افتخار تاریخ ایران و تاریخ معاصر است. … ».
حضار محترم!
کشتار در اشرف اگرچه توسط دیکتاتور عراق صورت گرفته است؛ اما این واقعه تماماً مربوط به معادله میان رژیم ولایت فقیه و مردم ایران است. در واقع این بخشی از عملیات سرکوب‌گرانه آخوندها برای مهار قیام مردم ایران است.
از هنگام ازسرگیری قیام‌ها در ایران در ۲۵بهمن گذشته ترس آخوندها از مجاهدین ده چندان شد. چند روز بعد در گزارش تحقیقی مجلس رژیم تصریح شد که در این قیام مجاهدین نقش اساسی داشته‌اند و از اینجا طرح کشتار مجدد در اشرف به میان آمد.
نخست‌وزیر عراق هم، به علت تزلزل حکومت نامشروع خود به حمایت هرچه بیشتر آخوندها نیازمند است به‌خصوص که در هفته‌های اخیر در محاصره قیام‌های مستمر مردم عراق هم قرار گرفته است.
یک عامل دیگر واهمه آخوندها از چشم‌انداز حذف نام‌گذاری‌تروریستی علیه مجاهدین در آمریکاست. آن‌ها از تأثیر چنین تحولی در دامن زدن به قیام‌ها در ایران وحشت دارند.
به‌همین دلیل کمتر از یک روز پس از حمله وزیر خارجه رژیم ایران از مالکی به‌خاطر این حمله تقدیر کرد.
سپس مشاور نظامی رهبر ملایان رسماً از دولت عراق خواست به حملات خود به اشرف تا نابودی کامل آن ادامه دهد.
هم‌زمان نهادهای پوششی وزارت اطلاعات رژیم در نامه‌یی به مالکی خرده گرفتند که چرا کار ساکنان اشرف را تمام نکرده است.
این اظهارات تأکیدی بر این واقعیت است که فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران و دیکتاتور عراق طرح مشترک خود برای قتل‌عام ساکنان اشرف را به‌جد دنبال میکنند.
با این‌همه دیکتاتور عراق اکنون طرح قتل‌عام ساکنان اشرف را با ادعاهایی نظیر اعمال حاکمیت ملی یا دفاع از کشاورزان اطراف اشرف توجیه میکند.
می‌دانید که حمله به اشرف با ستون‌های زرهی صورت گرفت. حمله‌یی با شرکت گردان‌ها و یگان‌های زرهی، پیاده، مکانیزه و تکاور از پنج تیپ مختلف. این عملیات درصحنه توسط فرمانده نیروی زمینی عراق فرماندهی می‌شد و در پایتخت توسط شخص نوری مالکی. آن‌ها زرهپوش‌ها و سلاح‌هایی را به کار گرفتند که خاص جنگ‌‌های جبهه‌یی است.
آیا وارد کردن این سطح از فرماندهی و بکارگیری این‌همه گردان زرهی برای رفع یک اختلاف ارضی است؟
واقعیت این است که اگر ایستادگی مجاهدین در برابر این هجوم نبود، ابعاد فاجعه بسا بزرگ‌تر بود. پایداری اشرفی‌ها این طرح را در روز ۱۹ فروردین به‌شکست کشاند.
برای کتمان طرح نابودی اشرف معمولاً دیکتاتور عراق، ادعا میکند که می‌خواهد حاکمیت ملی عراق را بر اشرف اعمال کند. ساکنان اشرف بارها اعلام کرده‌اند، حاکمیت ملی عراق را محترم می‌شمارند. از شروع سال ۲۰۰۹ دولت عراق با همین ادعا دو کشتار بزرگ و ده‌ها تعرض دیگر علیه اشرف به‌راه انداخت. رفت‌و‌آمد ساکنان را ممنوع ساخت. از دیدار خانواده‌ها و وکلای اشرف با آنان جلوگیری نمود حتی از دسترسی بیماران، به درمان به موقع ممانعت کرد. و بدین ترتیب اشرف را به یک زندان تبدیل نمود.
آیا حاکمیت ملی به معنای سیاست درمان ممنوع و زجرکش کردن بیماران است؟
آیا به‌معنای نشانه روی مستقیم به سر و قلب افراد بی‌دفاع یا له کردن آن‌ها زیر هاموی است؟
آیا به‌معنای ممانعت از مداوای مجروحان تیرخورده است؟ واقعیت این است که ملایان و دیکتاتور عراق، پس از این حمله دیگر به روشنی هدف واقعی خود را ابراز میکنند.
دو روز پیش، مطبوعات عراق فاش کردند سرکرده نیروی تروریستی قدس رژیم ایران آن دسته از وزرای عراقی که خود و احزابشان از رژیم ایران پول و سلاح دریافت میکنند مامور کرده است؛ در هیات دولت به اخراج مجاهدین از اشرف و عراق فراخوان بدهند.
و متعاقباً سخن‌گوی دیکتاتور عراق رسماً اعلام کرد که دولتش متعهد به انحلال سازمان مجاهدین و اخراج افراد آن از عراق تا پایان سال ۲۰۱۱است.
بگذارید بار دیگر تکرار کنم که: طبق قوانین و کنوانسیون های بین‌المللی، طبق قطعنامه‌ها و بیانیه‌های پارلمان اروپا و پارلمان‌های سی و پنج کشور و عموم مراجع مدافع حقوق‌بشر، حقوق ساکنان اشرف انکار ناپذیر است و نمی‌توان آن‌را زیر پا گذاشت.
بهانه کردن حق حاکمیت عراق برای سرکوب مجاهدین تنها سرپوش سرقت حق حاکمیت عراق توسط رژیم ایران است.
دوستان گرامی!
اجازه بدهید بحث را با این سئوال اساسی ادامه بدهم که آیا وقوع یک فاجعه انسانی در اشرف قابل اجتناب بود یا نه؟
ما بارها هشدار داده بودیم که از سرگیری حفاظت اشرف توسط آمریکا و استقرار دائمی هیأت ناظران ملل متحد در اشرف یک ضرورت حیاتی است.
و گفته بودیم که رژیم ایران و دولت تحت نفوذش در عراق درصدد ایجاد یک فاجعه انسانی در اشرف است.
متأسفانه به این هشدارها توجهی نشد.
آمریکا به‌خاطر تعهداتش به قوانین بین‌المللی نمی‌بایست حفاظت اشرف را به دولتی بسپارد که نیت و قصد آن برای سرکوب اشرف از روز اول آشکار بود.
به‌علاوه آمریکا به یکایک ساکنان اشرف تعهد سپرده که در ازا گردآوری سلاح‌های‌شان حفاظت آن‌ها را تا فرجام نهایی تأمین کند. براین اساس دولت آمریکا می‌بایست از هجوم جنایت‌کارانه قوای مالکی به اشرف جلوگیری میکرد. حالا امیدوارم رئیس‌جمهور امریکا، شخصا و با صراحت کشتار مجاهدان اشرف را محکوم کند. و الا دولت کنونی عراق برای خونریزی‌های بیشتر دست خود را باز می‌بیند.
واقعه کشتار در اشرف به‌روشنی این نتیجه را به‌دست می‌دهد که راه‌حل صحیح و تنها راه حل از سرگیری حفاظت اشرف توسط آمریکا و نظارت سازمان ملل است.
اخیرا رئیس جمهور آمریکا دخالت آن کشور در لیبی را بخاطر دفاع از جان اتباع غیرنظامی موجه دانست. این ضرورت اکنون به حادترین صورت در اشرف وجود دارد.
این وضعیت دولت‌های اتحادیه اروپا و به‌خصوص فرانسه را به دخالت فعال برای حفاظت اشرف موظف میکند.
دولت‌های اروپا در دهه ۱۹۹۰در شرایط مشابهی درکوزوو دخالت کردند. حالا که یک سربرنیتسای دیگر در اشرف در حال وقوع است این دخالت کاملاً ضروری است. و این مسئولیت کشورهای اروپایی هم هست که برای جلوگیری از این فاجعه اقدام عاجل به‌عمل بیاورند.
حفاظت اشرف علاوه بر جنبه‌های انسانی آن هم‌چنین از نظر سیاسی به‌خصوص در این شرایط بین‌المللی لازم است. زیرا مقاومت ایران و اشرف درکانون آن، مهم‌ترین عامل تغییر در ایران و عنصر اساسی و پایه‌ای در مقابله با فاشیسم مذهبی است که به اذعان همه آگاهان و دولت‌ها تهدید اصلی صلح و امنیت تمام جهان محسوب می‌شود. در فقدان چنینی دخالتی سیاست غرب کماکان بر پاشنه مماشات با رژیم و بستن راه تغییر می‌چرخد.
من به آن‌ها می‌گویم: اگر نمی‌دانید مردم ایران چه قضاوتی در این‌باره میکنند به قضاوت تاریخ درباره کسانی نگاه کنید که در آستانه جنگ جهانی دوم از توسعه‌طلبی فاشیستی نازیها اظهار تنفر می‌کردند اما چکسلواکی و بخشهایی از اروپا را به هیتلر واگذار می‌کردند
باید تأکید کنم که نه قطعنامه‌های بین‌المللی نه فعل و انفعال‌های نظامی در سطح منطقه هیچ‌کدام به اندازه رفع موانع از سر راه تغییر در ایران حکومت ولایت فقیه را به لرزه نمی‌اندازد.
خاتمه دادن به محاصره اشرف و لغو نام‌گذاری نامشروع تروریستی علیه مجاهدین، دینامیزم فوق‌العاده‌یی در جنبش آزادی مردم ایران ایجاد میکند که جهش‌وار راه تغییر را خواهد گشود.
محاصره اشرف با محاصره استالینگراد در جنگ جهانی دوم البته از بسیاری جهات متفاوت است. اما از این نظر شبیه است که با شکست قوای نازی شکافی در آن پدیدار شد که تا برلین امتداد یافت حالا با شکست فاشیسم مذهبی در اشرف شکافی در این رژیم ایجاد می‌شود که تا مقر خامنه‌ای در تهران امتداد خواهد یافت.
دوستان گرامی!
مهم‌ترین الزام یک راه‌حل جدید در قبال ایران حذف نام مجاهدین از لیست وزارت خارجه آمریکاست.
کارکرد این لیست برای رژیم آخوندها بسیار بسیار جدی و حیاتی است و آن‌را از کارزار گسترده و پرهزینه‌یی که برای حفظ آن در پیش گرفته می‌توان فهمید. کارکرد این لیست علیه مردم ایران را از کشتار بزرگ در اشرف می‌توان فهمید.
هدف ما اینست که جوازی که این نام‌گذاری به کشتار ساکنان اشرف و زندانیان سیاسی در ایران می‌دهد لغو شود.
بله آقایان!
ادامه این نام‌گذاری یک هم‌دستی با ملاها در کشتار فرزندان مردم ایران است.چه در اشرف چه در تهران چه در شهرهای ایران.
ما می‌خواهیم با خاتمه دادن به این برچسب بی‌اعتبار راه تغییر در ایران را باز کنیم.
ما می‌خواهیم راهی را باز کنیم که جهان مبارزه مردم ایران برای تغییر رژیم را به‌رسمیت بشناسد. حذف این برچسب حالا یک بخش ضروری از پروسه دمکراتیک برای ایران و کل منطقه است.
به‌عنوان نتیجه‌گیری و یادآوری رئوس بحث خواست‌های مبرم مردم و مقاومت ایران از اتحادیه اروپا ایالات متحده و مجامع بین‌المللی را در چند ماده خلاصه می‌کنم:
۱- تعیین یک هیئت بین‌المللی حقیقت‌یاب و تحقیق درباره حمله نیروهای تحت امر مالکی به اشرف از سوی شورای امنیت ملل متحد و باز کردن درب اشرف به‌روی ناظران مستقل بین‌المللی.
۲-از سرگیری حفاظت اشرف توسط دولت آمریکا و استقرار دائمی هیأت ناظران ملل متحد در اشرف برای ممانعت از اجرای طرح قتل‌عام ساکنان اشرف توسط رژیم آخوندها و دیکتاتور عراق جدید.
۳-بیرون کشیدن قوای سرکوبگر عراقی از اشرف و لغو محاصره ضد‌انسانی ۲۸ماهه آن.
۴ـ محکومیت کشتار ۱۹فروردین به‌عنوان جنایت علیه بشریت و جنایت جنگی از سوی دولت‌های غرب و دخالت فعال برای ممانعت از تکرار آن.
۵ ـ حذف نام‌گذاری تروریستی علیه مجاهدین در آمریکا که اکنون مهم‌ترین مجوز کشتار ساکنان اشرف و زندانیان سیاسی توسط فاشیسم مذهبی است.
حضار محترم!
ما جهان غرب را به قرار گرفتن در کنار مردمی که برای آزادی و دمکراسی به‌پا خاسته‌اند فرا می‌خوانیم.
مقاومتی که امروز غرقه به خون است؛ اما سراسر حماسه و شکوه در برابر آخوندهاست؛ در دست‌هایش آینده ایران ساخته می‌شود.
مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم ولایت فقیه و برای آزادی را به‌رسمیت بشناسید.
از همه شما متشکرم.
- برچسب‌ها:اروپا, اشرف, فرانسه, مقاومت ایران
