کنفرانس مطبوعاتی درباره لغو محدودیت‌های قضایی در فرانسه
آقایان شهردار!
خانم‌ها، آقایان!
من همین الان مطلع شدم که بعد از سه سال اعمال فشار و محدودیت، دادگاه استیناف پاریس امروز به‌رغم اصرار قضات تحقیق، رای به همه اغلب محدودیت‌های ناعادلانه‌یی داد که تحت عنوان کنترل قضایی همه دستگیرشدگان ۱۷ ژوئن اعمال می‌شد.
اجازه بدهید ابتدا به همه خواهران و برادرانم که سه سال از آمدن به اورسوآز و دیدار با یارانشان محروم شده بودند سلام کنم. به خانه خودتان خوش آمدید.
من از همه وکلای پرونده به‌ویژه آقای هانری لوکلرک و قضات شریف فرانسوی سپاسگزارم.
رای امروز مایه خوشحالی است. اما در عین حال بسیار دردناک است که سه سال بدون هیچ دلیل موجه با این محدودیت‌ها در فعالیت‌های مشروع و قانونی ما برای افشای جنایات رژیم ملایان اخلال ایجاد کردند. تصمیم امروز یک‌بار دیگر نشان داد که این پرونده کاملا خالی است و هر زمان در معرض قضاوت دستگاه قضایی قرار گرفته بطلان اتهامات علیه مقاومت ایران مورد تایید دادگاه قرار گرفته است. ما خواستار آن هستیم که این پرونده مختومه اعلام شود و هر چه سریع‌تر جهت رسیدگی به دادگاه ارجاع شود تا باقیمانده غل و زنجیرها نیز باز شود.
از روز نخست هیچ مبنای فاکتوئل و حقوقی برای این پرونده وجود نداشته و ندارد. اتهام تروریسم بهانه‌یی بیش نبود. وقتی این اتهامات به بن‌بست رسید، بجه‌ای آنکه صادقانه پرونده را مختومه اعلام کنند، اتهامات واهی مالی را مطرح کردند. اتهامات مالی نیز همانند اتهام تروریسم بی‌اساس است. پرونده مالی شورای ملی مقاومت پاک است. مسئولان ذیربط شورا همواره آمادگی داشته‌اند در هر دادگاهی شهادت بدهند ولی هر گز مورد استماع قرار نگرفتند. مقاومت ایران به‌لحاظ مالی تماما متکی به مردم ایران است. استقلال مالی ضامن استقلال عمل سیاسی این مقاومت طی ربع قرن گذشته بوده است.
۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ نتیجه سیاست مماشات و در خدمت منافع کوتاه مدت ناشی از قراردادهای اقتصادی بود و یک اشتباه محاسبه سیاسی روی رژیم ملایان بود. شکست این سیاست که سرمایه‌گذاری روی به‌اصطلاح «جناح مدره» در درون دیکتاتوری مذهبی تروریستی ملایان بود اکنون به اثبات رسیده است.
حمله شرم‌آور ۱۷ ژوئن یک تلاش ناموفق برای متلاشی کردن اپوزیسیون دمکراتیک ایران و یاری رساندن به رژیم ملایان بود.
در سه سال گذشته به بهانه تحقیقات قضایی حقوق ما پایمال شده است:
آزادی بیان ما را مورد تعرض قرار دادند.
حق سفر از من و بسیاری از مقامات مقاومت را سلب نمودند
بسیاری از اعضا و هواداران مقاومت را از دیدار با یکدیگر ممنوع کردند
رفت و آمد بسیاری از اعضای و هواداران مقاومت به دفتر شورای ملی مقاومت در اور سور‌اواز منع نمودند.
پول های مشروع این مقاومت را سه سال است که ضبط کرده‌اند. در حالی‌که در ابتدا خودشان اذعان داشتند که پول‌ها سالم است.
صدها‌هزار دلار پول شخصی و صدها کامپیوتر و تجهیزات را که متعلق به اعضا و سمپاتیزان‌های این مقاومت بود هم‌چنان نگه‌داشته اند.
چه کسی به‌جز دیکتاتوری ملایان از این محدودیت‌ها سود برده است؟. کسانی‌که مسبب این بی‌عدالتی بزرگ هستند، امروز باید پاسخ بدهند.
چرا برای خشنودی ملایان با نقض همه ارزش‌های انسانی و دمکراتیک، مردم ایران را قربانی می‌کنید؟
چرا با ادامه پرونده هم‌چنان در صدد محدود کردن فعالیت‌های مشروع ما علیه فاشیزم مذهبی حاکم‌بر ایران هستید؟
چرا تحقیقات همه یک طرفه است؟ این تلاش‌های بی وقفه برای اثبات یک اتهام بی‌اساس و نقض اصل برائت برای چیست؟ حتی یک تحقیقات متقابل انجام نگرفته است. آیا این شایسته عدالت فرانسه است؟
ما درا حترام به حقوق‌بشر و حاکمیت قانون با فرانسه شریک هستیم ، ارزش‌هایی که فرانسه را تبدیل به مهدحقوق‌بشر کرده برای ما نیز همیشه نمونه و الگو بوده است.
در همین‌جا من لازم می دانم صمیمانه‌ترین تشکراتم را از آقای شهردار بکه و دیگر شهرداران والدوآز، شخصیت‌های مدافع حقوق‌بشر و هم‌چنین مردم اورسوآز و استان والدوآز به‌خاطر حمایت‌های بی‌دریغ‌شان طی این سه سال ابراز دارم. در روزهای سخت ژوئن ۲۰۰۳ شما در کنار ما بودید و این در تاریخ روابط مردم ایران و فرانسه ثبت خواهد شد. من فرانسه را به این ارزش‌ها که شما حامل آن هستید می‌شناسم و نه آن‌چه که در ۱۷ ژوئن رخ داد می‌شناسم. من فرانسه را در ارزش‌های برابری، برادری و آزادی می‌شناسم و این است سیمای واقعی مردم فرانسه.
مبارزه ما برای استقرار آزادی است. ما معتقد به یک جمهوری کثرت گرا مبتنی بر جدایی دین و دولت، برابری کامل زن و مرد، احترام به آزادی‌های فردی، سیاسی و اجتماعی، احترام به کنوانسیون‌های بین‌المللی منجمله در زمینه حقوق‌بشر، آزادی‌های مدنی و زنان، می‌باشیم. ما در ایران آینده از لغو مجازات اعدام دفاع می‌کنیم و به آن پایبندیم.
اگر مقاومت علیه استبداد مذهبی و برای آزادی، جرم محسوب می‌شود من و همه اعضا و حامیان مقاومت با افتخار این جرم را می‌پذیریم ما عزم جزم کرده‌ایم که دمکراسی را در ایران مستقر کنیم و در این مسیر تا به آخر ادامه می‌دهیم.
هیچ‌چیز نمی‌تواند رژیم آخوندی را از سقوط محتوم خود نجات دهد.
سه سال قبل در مقابل قاضی آزادی‌ها گفتم من روزی که وارد مبارزه برای آزادی شدم انتظار داشتم زندانی شوم، تحت شکنجه قرار گیرم و مانند ده‌ها هزار زن و مرد دیگر اعدام شوم. ولی هرگز فکر نمی کردم در فرانسه هم به این خاطر زندانی شوم. در آن‌جا خطاب به دادستان که تهدید به زندان می کرد تاکید کردم شما می‌توانید مرا زندانی کنید ولی نمی‌توانید مرا از مبارزه برای آزادی باز دارید.
امروز هم می‌گویم هیچ‌کس نمی‌تواند ملت ایران را از دست‌یابی به آزادی و دمکراسی بازدارد.
همان‌طور که در بیانیه حقوق‌بشر و شهروندی آمده است مقاومت «حق طبیعی و خدشه ناپذیر» است. آری در زمانی‌که ظلم بیداد می‌کند مقاومت، فلسفه بود و نبود است. من مقاومت می‌کنم پس من هستم. ما مقاومت می‌کنیم، پس ما هستیم. ۶۶ سال قبل در چنین روزهایی این صدای دوگل در فرانسه طنین افکند: شعله های مقاومت هرگز خاموش نخواهد شد.
دیر نیست که شعله‌های سرکش آزادی بساط ظلم و ستم آخوندی را از میهن اسیر ما برچیند.
پایداری پرشکوه رزمندگان آزادی ایران در شهر اشرف طی سه سال گذشته و حمایت فزاینده از شورای ملی مقاومت در سطح جهانی بهترین گواه این حقیقت است.
متشکرم.
- برچسب‌ها:اروپا, اشرف, شورای ملی مقاومت ايران, فرانسه, مجاهدين
