کنفرانس بین‌المللی تغییر در ایران، حمایت از مقاومت، ممانعت از جنایت علیه اشرف
خانم رئیس،
خانم‌ها، آقایان
حضور شخصیت‌های عالی‌قدر و صاحب‌نظران و حقوق‌دانان برجسته، برای من فرصت مغتنمی است تا برای حفاظت از جان ساکنان اشرف، و برای جلوگیری از یک کشتار دیگر، مسئولیت‌ها و تعهدات قانونی آمریکا و مسئولیت‌های جامعه بین‌المللی را خاطرنشان کنم.
یک هفته بعد از گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در ویلپنت پاریس، بانک‌دار مرکزی تروریسم در تهران، یک نمایش تمسخرانگیز بنام «اجلاس ضدتروریسم» ترتیب داد و ملایان در آنجا، دیکته قبلی خود به حکومت عراق برای بستن اشرف و سرکوب اپوزیسیون ایران را به‌روز کردند. متعاقبا وزیر اطلاعات رژیم اعلام کرد «مقامات عراقی قول دادند به‌زودی اقدامات خوبی» در این زمینه انجام میدهند. بعد از آن‌هم سفیر عراق در تهران با همان فرهنگ ملایان اعلام کردکه حکومت عراق با خروج آمریکایی‌ها دیگر نمیتواند از «خشم» عراقی‌ها «علیه گروهک منافقین» جلوگیری کند!
در ۹تیر، الزمان بین‌المللی، از پیام خامنه‌ای در مورد اشرف و سوریه به سفیر آمریکا خبر داد که طالبانی آن را منتقل کرده است.
دو روز بعد اظهارات حیرت‌انگیز سفیر آمریکا در بغداد را شنیدیم که گفت ساکنان اشرف باید فراموش کنند که بخشی از این جنبش بوده اند، باید از اشرف جابه‌جا بشوند و به جایی بروند که کمی امن‌تر و کمی دورتر از مرز باشد!
چند روز بعد، در ۲۲تیر سفیر عراق در تهران که یک جیره‌خوار قدیمی و شناخته شده ملایان در ایران است، پرده‌ها را بدون کمترین ملاحظه، کنار زد و از طریق خبرگزاری دولتی در ایران ، دقیقاً با فرهنگ و کلمات جلادان و گشتاپوی ملایان اعلام کردکه حکومت عراق با خروج آمریکایی ها دیگر نمیتواند از خشم عراقی‌ها «علیه گروهک منافقین» جلوگیری کند!
از این پیشتر در ۱۳تیر ۸۵۰۰وکیل و حقوق‌دان برجسته در اروپا و آمریکای شمالی در بیانیه خود هشدار دادند که اظهارات سفیر آمریکا که قویا مورد استقبال رژیم ایران و مالکی است، راه جنایت بسیار بزرگ‌تر علیه بشریت را در اشرف هموار میکند.
ژنرال شلتون که من فکر می‌کنم وجدان برانگیخته و فریاد مردم و شخصیت‌ها و رهبران و قهرمانان جامعه آمریکا را بازتاب میکند چند روز پیش در واشنگتن خروشید و ایده متلاشی کردن مجاهدین را شرم‌آور و یک رسوایی بزرگ توصیف کرد وگفت : چنین اظهاراتی فاقد هرگونه منطقی است و انتظار می‌رود که سفیر آمریکا دارای این شهامت اخلاقی باشد که تعهدات قبلی آمریکا را درک کند….
اعضای مقاومت ایران و به‌طور خاص سازمان مجاهدین خلق ایران به‌هیچ قیمت، از آرمان دمکراسی و مبارزه برای آزادی خلق و میهن‌شان دست بر نمی‌دارند. همچنانکه پیشتازان جنگ‌های استقلال آمریکا و نویسندگان اعلامیه جهانی حقوق‌بشر هم، از آرمان خود دست برنداشتند. یک آرمان انسانی و عمیقا دمکراتیک و پیشتازان متعهد به آن، از بین‌رفتنی نیست. این دیکتاتوری فاسد آخوندهاست که متلاشی می‌شود.
به‌نظر من آقای سفیر فراموش کرده که ۲۳سال پیش در همین ایام در سال ۱۳۶۷، خمینی همین انتخاب را در برابر زندانیان ما در سراسر ایران گذاشت. انتخاب بین ندامت و تسلیم یا زندگی در جایی که کمی امن‌تر باشد! ۳۰هزار نفر به چیزی که بازرگان اولین نخست‌وزیر خمینی آن را حیات خفیف و خائنانه توصیف کرد، تن ندادند و بر سر دار رفتند.
نگاه کنید : چند هزار از اسامی و تصاویر و عکس‌های آن‌ها در این کتاب‌ها چاپ شده است
لازم نیست یادآوری کنم که امروز ما داریم اینجا در فرانسه با هم صحبت می‌کنیم. به یاد می‌آورم که وقتی پرزیدنت سارکوزی رئیس‌جمهور شد یکی از اولین تصمیمات او این بود که خاطره قهرمانانی که در فرانسه به فاشیسم «نه» گفتند، و اعدام شدند در مدارس خوانده شود. تفاوت ایستادگی در برابر دیکتاتوری با ندامت و تسلیم، تفاوت جاودانگی، با نیستی و نابودی و پوچ شدن (یعنی همان مرگ سیاه) است.
رئیس‌جمهور فرانسه به‌تازگی در ۱۴ژوئیه در سالگرد انقلاب فرانسه گفت : «هر دیکتاتوری که خون میریزد باید در مقابل دادگاه جزای بین‌المللی پاسخ بدهد و ما نمی‌توانیم خودمان را به حرف‌زدن راضی کنیم. ما باید از بی‌گناهان دفاع کنیم. ما باید حامل این ایده‌ها باشیم و گرنه به‌چه دردی میخورد که وارثان انقلاب ۱۷۸۹باشیم؟ به چه‌دردی میخورد که یک دموکراسی باشیم ؟»
بله دادگاه اسپانیا در حکم اخیر خود جنایت‌کاران را فرا خوانده است.
در همین ماه، دادگاه حقوق‌بشر اروپا دولت انگلیس را به‌خاطر بی‌کفایتی در تحقیقات راجع به کشتار شهروندان در بصره محکوم کرد و یک دادگاه درهلند دولت این کشور را به‌خاطر قصور در حفاظت از ساکنان سربرنیتسا محکوم شناخت.
این تصمیمات قضایی از یک سو بازتاب وجدان جامعه بشری در مقابل پایمال کردن حقوق‌بشر و از سوی دیگر پشتوانه اصل جهان‌شمول مسئولیت حفاظت (آرتوپی) و بیانگر مسئولیت بی‌تردید دولت‌ها و به‌طور خاص در مورد اشرف مبین مسئولیت دولت آمریکا در حفاظت ساکنان اشرف و ممانعت از کشتار آن‌هاست.
صورت مساله و اصل موضوع چیست؟
راستی در موضوع اشرف که چندهزار نفر به مدت ۲۵سال بیابانی را با پول و کار و زحمت خود به شهری زیبا تبدیل کرده‌اند و هیچ مزاحمتی هم برای هیچکس ندارند و چند روز پیش، ۵۲۵هزار نفر از اهالی ۱۸سال به‌بالای منطقه یعنی بیش از ۶۰درصد از رأی‌دهندگان استان دیالی به آن گواهی دادند. اصل موضوع چیست؟
فاشیسم دینی در ایران، این جنبش و مقاومت ما را برای آزادی، دینامیزم تغییر در جامعه ایران و تهدید سرنگونی خود می داند.
وجود یک آلترناتیو دمکراتیک به‌خصوص در شرایطی که جنگ قدرت در بالای رژیم ملاها تشدید شده و سقوط دیکتاتور سوریه متحد استراتژیک آن‌ها در چشم‌انداز است،به سرنگونی راه می‌برد. پس به هر قیمتی و از هر طریقی می‌خواهند اپوزیسیون سازمان‌یافته را متلاشی ونابود کنند.
جنایت‌ها و فجایع علیه اشرف، تحت عنوان حق «حاکمیت» دولت عراق صورت می‌گیرد.حاکمیتی که با بهایی گزاف و سنگین از سوی آمریکا به این دولت پیشکش شده است.
نخست‌وزیری بر سر کار است ،که به گزارش خبرگزاری فرانسه در ۶ژوئیه،همه می‌دانند نخست‌وزیری خود را به‌صورت عمده مدیون حکام تهران است. به‌گفته دکتر علاوی رئیس ائتلاف برنده در انتخابات، دیکتاتور جدید عراق با کمک رژیم ایران روی کار آمده است. بی‌گناهان را به زندان‌های مخوف می‌اندازد و ویرانی و غارت و چپاول و نقض حقوق‌بشر را از حد گذرانده است…..
حالا به من بگویید که ساکنان اشرف چگونه تحت حفاظت و مسئولیت دولتی باشند که فرمانده کل قوا و نخست وزیر، و وزیر کشور و وزیر دفاع و وزیر امنیت و رئیس اطلاعات آن، بالفعل یک‌نفر است که با فرمانده نیروی زمینی و سایرین، به خاطر دو بار قتل‌عام در اشرف تحت پیگرد دستگاه قضاییه یک کشور دمکراتیک اروپایی هستند. هیچ کس نمیتواند از این ایده دفاع کند که حفاظت یک گروه از افراد به قاتلان آن‌ها سپرده شود. این، غیر‌قانونی، غیرمنطقی، غیراخلاقی، غیرانسانی و غیر قابل قبول است
اما جامعه بین‌المللی نمیتواند به‌بهانه «حاکمیت» دست به‌اقدام بازدارنده نزند. و دولت آمریکا نباید به بهانه قرارداد امنیتی با عراق، از مسئولیت هایش شانه خالی کند.
پرزیدنت اوباما همین امسال در اواخر مارس گفت : نمیتواند از مسئولیت‌های آمریکا چشم بپوشد و منتظر تصاویر کشتار و گورهای جمعی بنشیند و اقدام بازدارنده نکند، زیرا این خیانت به ارزش‌ها و هویت آمریکاست.
بنابراین دولت آمریکا نباید به بهانه قرارداد امنیتی با عراق از مسئولیت‌هایش شانه خالی کند. برطبق کدام موازین حقوقی و اخلاقی، وقتی آمریکا با دولتی قراردادی منعقد میکند، تعهداتش در قبال طرف‌های دیگر کان لم یکن و ناپدید می‌شود؟
چرا سفارت آمریکا در عراق ضرب‌الاجل های دیکته شده از سوی رژیم ایران برای بستن قرارگاه اشرف را که تلاش مذبوحانه و فرار به جلو برای اجتناب از عواقب داخلی و منطقه و بین‌المللی جنایت علیه بشریت و تحت الشعاع قراردادن فراخوان جامعه بین‌المللی به تحقیقات «جامع، شفاف و مستقل» است، محکوم نمی‌کند.
مگر سفیر جمیز جفری خودش بتازگی در مورد مزدورانی که نیروهای آمریکایی را در عراق هدف قرار میدهند نگفت که آن‌ها چیزی بیش از اوباشان آدمکش از جنس سپاه پاسداران رژیم ایران نیستند .
بله اشرف اکنون در انظار مردم ایران، آزمایشگاه همان ارزش‌های جهان‌شمولی است که رئیس‌جمهور امریکا خود را به آن متعهد کرده است .شاخصی که مردم ایران با آن قضاوت میکنند امریکا در طرف کیست؟ در طرف دیکتاتوری ملایان و عوامل آن در عراق یا در طرف آزادی‌خواهان و مردم ایران؟
آمریکا در قبال ساکنان اشرف مسئول است
وضعیت کنونی اشرف ناشی از اشغال عراق است. ساکنان اشرف همه سلاح‌های خود و حتی سلاح‌های حفاظت فردی‌شان را تحویل نیروهای امریکایی دادند.نیروهای آمریکایی با تک‌تک آن‌ها توافقنامه ای امضا کردند که حفاظتشان را تا تعیین تکلیف نهایی به‌عهده می‌گیرند.بنابراین دولت امریکا به‌لحاظ حقوق بین‌الملل و به‌لحاظ اخلاقی و انسانی، مسئولیت دارد حفاظت آن‌ها را تضمین کند.
متأسفانه تمام این تعهدات و مسئولیت‌ها زیرپا گذاشته شده است.
-در فوریه ۲۰۰۹آمریکا حفاظت اشرف را به دولتی واگذار کرد که می‌دانست اشرف را سرکوب میکند.
-در ژوییه ۲۰۰۹پس از اولین قتل‌عام و اثبات عدم صلاحیت دولت عراق، باید مسئولیت حفاظت را طبق ماده ۴۵کنوانسیون چهارم ژنو، پس می‌گرفت اما این کار را انجام نداد.
-برای جلوگیری از کشتار ۸آوریل ۲۰۱۱که به قول کمیسر عالی حقوق‌بشر، «همه از مدت‌ها پیش بیم چنین فاجعه‌ای را داشتند»، اقدامی نکرد.
-نیروهای آمریکا تا چند ساعت قبل از حمله ۸اوریل در اشرف حضور داشتند و از چند روز قبل مستمرا در جریان آماده‌سازی های ارتش عراق برای حمله بودند ولی هیچ اقدامی نکردند.
-آمریکا هیچ‌کاری برای رفع محاصره ضدانسانی اشرف به‌ویژه در زمینه پزشکی در دو و نیم سال گذشته انجام نداد.
بجز ۷مجروح از پذیرش سایر مجروحان وخیم حمله ۸آوریل در بیمارستان آمریکایی نزدیک به اشرف، خودداری کرد.
وزارت‌خارجه از انتشار گزارش هیات امریکایی که از اجساد شهیدان در اشرف بازدید نمود ممانعت کرد. رئیس کمیته نظارت و تحقیقات کنگره آمریکا روهرا باکر در جلسه استماع 7 ژوییه گفت:
«تسلیم شدن آمریکا و مقام‌های آمریکا در این جنایت هم بخشی از ماجراست. پوشاندن خلاف‌کاری غیر قانونی است».
علاوه بر این حرف مالکی دقیقا مانند رژیم ایران و سفیرش در بغداد به آمریکایی ها این است که مگر خودتان اینها را در لیست نگذاشتید؟ ما داریم همان لیست‌گذاری شما را در صحنه و روی زمین اجرایی و میدانی می‌کنیم!
راستی چرا نباید نمایندگان کنگره و کمیته دو حزبی نظارت و تحقیقات بتوانند به اشرف قدم بگذارند و سفارت آمریکا هم به همان بهانه حاکمیت و به موازات مالکی، به‌این وسیله در پنهان کاری مالکی سهیم شود؟
-امروز هم درحالی‌که جامعه جهانی در تلاش و تکاپو برای یافتن یک راه حل صلح‌آمیز برای اشرف است و ساکنان اشرف به سختی به راه‌حل پارلمان اروپا متقاعد شده و آن را پذیرفته اند، و در حالیکه بسیاری از طرفها مجدانه برای تحقق آن تلاش میکنند، سفارت آمریکا به جای کمک به این راه‌حل، عملا در مقابل آن قرار گرفته و بدون تامین هیچگونه حفاظتی خواهان جابه‌جایی ساکنان اشرف در عراق است. این در حالی است که همه برای سومین بار هشدار میدهند که این‌کار استقبال از یک فاجعه انسانی دیگر است
شگفت انگیز اینکه، حتی در حین مذاکرات با هیات امریکایی هم سلاح نیروهای عراقی بر روی شقیقه ساکنان اشرف باقی نگه داشته شده و آن‌ها هنوز در همان آرایش نظامی بعد از حمله ۸آوریل هستند. در حین گفتگوها، ۳۰۰بلندگو شبانه‌روز به تهدید ساکنان به مرگ و اهانت و لجن‌پراکنی مخصوصا علیه زنان مشغولند. راستی‌که چقدر سفارت آمریکا برای حاکمیت دست‌نشاندگان رژیم ایران در عراق احترام قائل است که حتی به آن‌ها نمی‌گوید لااقل در حین مذاکره و گفتگو، بنزین و دارو و درمان مجروحان را آزاد بگذارید!
در چنین وضعیتی به‌روشنی پیداست که جابه‌جایی در داخل عراق استقبال از یک فاجعه انسانی دیگر است.
آقای استیونسون رئیس هیات رابطه با عراق در پارلمان اروپا که دو ماه و نیم پیش در یک گفتگوی طولانی ما را به صرفنظر کردن از حقوق بنیادین ساکنان اشرف و قبول راه‌حل انتقال به کشور ثالث و طرح پارلمان اروپا در این باره متقاعد کرد، حالا خودش در نامه ای به وزیر خارجه آمریکا نوشته است: «متاسفانه درست چند روز پس از اینکه من در ۲۹آوریل ۲۰۱۱این طرح را در اربیل اعلام کردم، در ۵مه خبرگزاری‌ها از قول یک مقام ناشناس وزارت‌خارجه اعلام کردند که آمریکا خواستار جابه‌جایی ساکنان اشرف در داخل عراق است. این طرح خطرناک که نتیجه ای جز تسریع کشتار ساکنان اشرف ندارد، از همان روز اول به مثابه یک مانع بزرگ در مقابل راه‌حل اروپایی ظاهر شده است.
شما در اشرف با یک عده افراد غیر مسئول و سخت سر مواجه نیستید، آن‌ها فوق‌العاده مسئول و منعطف هستند.
ساکنین اشرف به‌رغم اینکه شدیدا از سوی نیروهای آمریکایی بمباران شدند و دهها کشته و زخمی دادند، یک گلوله به‌سمت نیروهای آمریکایی شلیک نکردند و تمامی سلاح‌های خود را (حتی سلاح‌های فردی) داوطلبانه به نیروهای آمریکایی تحویل دادند. آمریکا تک‌تک آنان را به‌عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به‌رسمیت شناخت و با تک‌تک آن‌ها قرار داد امضا کرد که در مقابل خلع سلاح، حفاظت آن‌ها را تا تعیین تکلیف نهایی برعهده خواهد گرفت. مردم کشور شما که رهبری ائتلاف را در دست داشته و کشور من یک روز در مورد اقدامات و پاسخ ما به کشتارهای ژوییه ۲۰۰۹و آوریل ۲۰۱۱که در آن‌ها ۴۷تن از همین افراد که امریکا به آن‌ها کارت پروتکتد پرسن داده است کشته و ۱۰۷۱نفرشان زخمی شده اند, قضاوت خواهند کرد.
صحبت‌های سفرای شما بطور ضمنی این را میگوید که کسانی که تحت حفاظت دولت آمریکا هستند باید با جان‌هایشان بهای اعتقاداتشان و تعلقشان به سازمانی که به‌آن وفادار هستند را بپردازند.»
دوهفته پیش در رم خانم آیرن خان که یک دهه دبیرکل عفو بین‌الملل بوده است در سخنان روشنگر و تکان‌دهنده خود هشدار داد:
«- دولت عراق برای جهان روشن ساخته است که این کمپ بسته خواهد شد و این عبارت رمزی، برای اعلام این موضوع است که افراد مورد اذیت و آزار قرار خواهند گرفت, کشته و مجروح خواهند شد و تحت فشار و در معرض تهدید خواهند بود تا چه زنده یا مرده، آنجا را ترک کنند..
گذشته از تمام تهدیدات و نگرانی‌ها و ریسک‌هایی که ساکنان اشرف تاکنون متحمل شده‌اند, اکنون این نگرانی وجود دارد که آن‌ها با توسل به زور در داخل عراق جابجا خواهند شد. انسانها کالا نیستند که برخلاف میل‌شان آن‌ها را بتوان جابه‌جا کرد. جابه‌جایی اجباری خطر مصدومیت و مرگ را افزایش می‌دهد. روشن نیست که آن‌ها به‌کدام نقطه از عراق منتقل خواهند شد و چه کسی از آن‌ها مراقبت خواهد کرد. آن‌ها چگونه می‌توانند به دولت عراق اعتماد کنند که در نقطه‌ای دیگر در عراق به آن‌ها حفاظت و کمک ارائه دهد در حالیکه این دولت نتوانسته در اشرف از آن‌ها حفاظت کند, جایی‌که هر روز در معرض دید جهانی است. بنابراین جابه‌جایی اجباری در داخل عراق توام با ریسک و موجب خونریزی بیشتر است».
دوستان عزیز،
نزدیک به سه ماه است که هموطنانم خانواده‌های ساکنان اشرف در ژنو در برابر مقر ملل متحد در تحصن و تظاهرات روزانه هستند. همچنانکه در برابر کاخ سفید و وزارت‌خارجه آمریکا و سایر کشورها …..
دیروز گزارش دبیر کل ملل متحد درباره ماموریت سازمان ملل در عراق بر اساس قطعنامه ۱۹۳۶شورای امنیت منتشرشد.مواد ۴۹و ۶۶این گزارش به‌وقایع خشونت بار ۷و ۸آوریل در اشرف اختصاص دارد.
-دبیرکل با اظهار نگرانی به‌خاطر از دست رفتن جان انسانها میگوید: «یونامی و کمیسیاریای عالی حقوق‌بشر به خویشتن‌داری فراخوان داد و از دولت عراق خواست تا از استفاده از زور که بر خلاف قوانین بین‌المللی است ، خودداری کند. آن‌ها هم‌چنین برای تحقیقات درباره این حادثه فراخوان دادند…»
-دبیر کل ملل متحد اعلام میکند که :« من از مقامات عراقی خواستار خودداری از استفاده از قهر و ارائه تضمین برای دسترسی ساکنان کمپ به کالاها و خدمات هستم»
-دبیرکل می افزاید: « من تمام طرف‌های درگیر را تشویق می‌کنم تلاش‌های خود برای بررسی راه کارها را شدت بخشیده و به یک راه‌حل مورد اجماع دست یابند که درعین احترام به حاکمیت عراق با قانون بین‌المللی حقوق‌بشر و اصول انسان‌دوستانه همخوان و منطبق باشد. به‌این منظور من به کشورهای عضو فراخوان می‌دهم به اجرای هر ترتیباتی که برای حکومت عراق وساکنان کمپ قابل قبول باشد ،کمک کنند و از چنین راه‌حلی حمایت و برای آن تسهیلات فراهم کنند»
اجازه می‌خواهم، با اعلام قبول همه ملاحظات دبیر کل ملل متحد از سوی ساکنان اشرف،اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، سازمانی که در شورای ملی مقاومت ایران عضویت دارد و اعضای آن به مصوبات این شورا التزام دارند، در انطباق کامل با آنچه دبیر کل ملل متحد خواستار شده است، به‌اختصار، ترتیبات و راه‌حل کاملا پراتیک برای حل و فصل بنیادین ودائمی بحران اشرف را اعلام کنم. شرط کلیدی موفقیت درآنچه دبیر کل ملل متحد خواستار شده و هم‌چنین بارونس اشتون بعنوان نماینده عالی اتحادیه اروپا بارها اعلام کرده، قبول مسئولیت از جانب ایالات متحده است و اینکه امریکا از مسئولیت قانونی و اخلاقی و انسانی خود سرباز نزند و به‌طور موقت، حداقل قیمت را برای حفاظت از جان انسان‌های بی‌گناه و بی‌دفاع ، که با یکایک آن‌ها موافقت‌نامه حفاظت تا فرجام نهایی امضا کرده است،بپردازد:
۱-اعلام حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا از راه حل پارلمان اروپا برای انتقال ساکنان اشرف به کشورهای ثالث
۲- تامین و تضمین حفاظت اشرف توسط امریکا، اتحادیه اروپا وملل متحد بویژه کمیساریای عالی حقوق‌بشر و کمیساریای عالی پناهندگی ملل متحد تا انتقال همه ساکنان.
۳-استقرار دائم ناظران ملل متحد در اشرف تا پایان انتقال.
۴-تحقیق در مورد جنایت ۸آوریل تحت نظر ملل متحد برای ممانعت از تکرار فاجعه.
۵-وادارکردن دولت عراق به تبعیت از فراخوان دبیر کل ملل متحد برای پایان دادن به هر گونه استفاده از زور و خشونت وپایان دادن به محاصره ضدانسانی و شکنجه روانی وبیرون بردن افراد مسلح از داخل اشرف .
می‌خواهم تکرار کنم؛ بله، اشرف اکنون در انظار مردم ایران آزمایشگاه همان ارزش‌های جهان‌شمولی است که رئیس جمهور آمریکا خود را به آن متعهد کرده است. شاخصی که مردم ایران با آن قضاوت میکنند، آمریکا در طرف کیست؟
در طرف دیکتاتوری ملایان و عوامل آن آن در عراق یا در طرف آزادی‌خواهان و مردم ایران.
از همه شما متشکرم
