این صفحه منعکس کننده دیدگاه‌ها و موضع‌گیرهای مریم رجوی است
قسمتی از سخنرانی مریم رجوی در پارلمان نروژ ۸ نوامبر ۲۰۰۶
من یک آرزو دارم: ایران بدون اعدام و شکنجه
کشوری که در آن جراثقال‌ها برای ساختن و آبادی باشد نه برای بدار آویختن انسان‌ها.
کشوری که در آن سنگسار و دست و پا بریدن به افسانه‌ها پیوسته باشد.
محاکم شرع و دادگاه‌های ضربتی جایی نداشته باشد.
و عشق و دوستی و بردباری جای بی اعتمادی و کینه و انتقام را گرفته باشد
من یک آرزو دارم: ایران آزاد و دمکراتیک
کشوری که در آن همه مردم از حق آزادی حق زندگی و حق امنیت برخوردار باشند.
هر کس آزاد باشد تا عقاید و خواسته‌هایش را بیان کند. هر کس آزاد باشد که اعتراض کند.
نه اینکه حتی در کشور دیگر برای یک‌ساعت شنیده شدن این‌همه فشار و تهدید و شانتاژ و توهین به میزبان و این‌همه مارک و دروغ و افترا برای ما.
هرکس آزاد باشد که پوشش و راه و رسم زندگیش را خودش انتخاب کند.
و زنان در همه امور از جمله رهبری جامعه از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند.
من یک آرزو دارم: ایران سرشار از بردباری و مسالمت
کشوری که در آن انسان‌ها با عقاید و مذاهب مختلف در کنار هم به‌طور برابر زندگی کنند.
هیچ دینی ممنوع نباشد و هیچ دینی بر دین دیگر امتیازی نداشته باشد.
تفتیش عقاید برافتاده باشد و کسی به خاطر باورها و افکارش تحت پیگرد و آزار قرار نگیرد.
من یک آرزو دارم: ایران صلح و دوستی
کشوری که جنگ و خونریزی و خشونت در آن به کلی رخت بربسته باشد
کشوری که به جای بنیادگرایی و تروریسم، صلح و دوستی را اشاعه کند.
کشوری پایبند به همزیستی و حسن همجواری باشد.
آری من تردیدی ندارم که در مسیر تحقق این آرزو بر همه مشکلات فائق خواهیم شد.
ما بنیادگرایی را از صفحه تاریخمان برای همیشه پاک خواهیم کرد.
هیچ چیز نمی تواند مانع طلوع آفتاب آزادی برای مردم ایران شود.
هیچ چیز نمی تواند مانع تحقق آزادی در ایران شود.
و در این لحظه صدای ملت بزرگ ایران را می شنوم که ما پیروز می‌شویم.
میهن ما آزاد می‌شود.
